The Moon And The Star. Book 1

Chapter 9: Stock Room

"Kian, masarap ito" inabot ko kay kian ang grapes at apple.

"I know" ngumiwi ako at binigay ng tuluyan iyon sa kaniya.

"Pilosopo" tinaasan niya ako ng kilay.

"You don't remember anything, pero kahit pala wala ka pa lang maalala, eh. Natatawag mo pa din ako ng ganiyan"

"Hindi na ako magtataka kung bakit ko sayo palaging nasasabi iyon noon hanggang ngayon" ngumiwi na lang siya at kinain ang grapes.

"Ilang taon lang akong hindi nagising kung sino-sino na agad umaaligid sayo" seryoso siyang tumingin sa akin. "Mahal mo pa ba si calex?" Hindi ako naka-sagot sa kaniya. Oo, kian. Mahal ko pa din si calex. "Silence means yes"

"Kian.."

"I understand, scar. Sabagay, ilang taon akong nawala. Hindi malabong magkagusto ka sa kaniya" napabuga ako ng hangin.

"Kumain ka na, kung ano-ano sinasabi mo"

"Scar, mahal kita. Sana naman kilalanin mo ulit ako bilang boyfriend mo" past is past, kian.

"Kukuha lang ako ng gamot sa pharmacy" tumayo ako at iniwan na siya doon.

Umupo ako sa bench at napatingala, hays. Ang hirap nito! Kung hindi ako nawalan ng alaala hindi mangyayari ito. Naglakad na ulit ako at napadaan ako sa room ni angel, sumilip ako sa loob at nakita ko si calex at angel na masayang nag-uusap. Still napaka-sakit pero wala naman akong magawa.

Pumunta ako sa pharmacy at kumuha ako ng gamot na kakailanganin ni kian. Pabalik na sana ako sa room ni kian ng masabat ko si calex, tinignan niya ang hawak ko kaya agad ko itong tinago.

"Kamusta si kian?" Tanong niya, napayuko ako at napatango.

"Bumubuti na ang kalagayan niya"

"Mm, that's good to know"

"Ahm, calex. Pwede ba tayong mag-usap?" Dahan-dahan siyang tumango kaya nauna na akong pumunta sa rooftop at agad naman siyang sumunod sa akin.

"Anong pag-uusapan natin?" Tumingin ako sa kaniya at napatango ako.

"Calex, sino si gerald? Bakit ginugulo niya ako?" Napatigil siya at seryosong tumingin sa akin.

"May ginawa ba siya sayo?"

"Wala calex, gusto ko lang malaman kung anong parte niya sa buhay ko?"

"Actually, wala. Nadamay ka lang sa gulo namin" napakunot noo ako. "Kaaway namin si gerald simula college hanggang ngayon" now, I understand everything. "Please, stay away from gerald" tumango-tango ako.

Tumingin ako sa mga building at napangiti, it's been so long since nag-usap kami ni calex ng matino.

"Scar"

"Mm?"

"Tungkol doon sa tanong mo" napatingin ako sa kaniya at napakunot noo. "Nung tinanong mo ako kung pwedeng next month na ang kasal natin" napatigil ako at napatingin sa kaniya.

"Huwag mo ng sagutin yun, I know the answer already" hinawakan ko ang pisngi niya at ngumiti. "Just take care always, calex" nagtitigan kami at habang patagal ng patagal ay mas lalo akong nahuhulog sa kaniya. I need to stop now. "Calex---" nagulat ako ng halikan niya ako, hindi agad ako nakapalag dahil nanghihina ako sa malambot niyang labi.

Dahan-dahan kong naipikit ang mata ko at sinabayan ko si calex sa bawat paggalaw ng labi niya. Hinawakan niya ang batok ko upang mas mahalikan pa ako kaya nilagay ko ang dalawang braso ko sa balikat niya

Dahan-dahan kaming pumasok sa isang stock room at sinara niya ang pinto. I moaned when he start kissing my neck, with every touch of his lips I got weaker and weaker. I was so crazy about each of his kisses that I didn't realize that he had already removed my clothes. When he touched my chest, I seemed to weaken even more.