SECTION 13

22

"Oy Jasmin, ayos ka lang ba?" nagtatakang tanong ni Acxius. "bakit parang namumutla ka na riyan?"

Tiningnan ko si Jasmin, nakayuko ito at tahimik lamang. Acxius is right, she look pale.

She sigh.

"they're starring at me.... look at them, ang mga tingin nila nakakatakot, hindi ko man marinig ang sinasabi nila ay batid kong ako ang pinag-uusapan nila" mahinang saad niya na sapat lamang upang marinig namin.

I look around at nakita ko nga ang sinasabi niya. Mga estudyanteng nakakatitig sa kanya, nag-uusap sila nang kanya-kanya. Tila matutunaw na si Jasmin dahil sa mga tingin nila.

Tiyak namang pinag-uusapan nila siya. Sino nga ba naman ang hindi? I mean nakakagulat naman talagang nandito sya especially they know that she is already dead.

They're might wondering.

"Jas don't mind them, just continue walking and do not look into them" saad ko saka hinawakan ang kanyang braso upang sabayan sya sa paglalakad.

"no Hyacith, you don't understand. They're starring at me and it's horrifying!" tugon ni Jasmin saka tumingin sa akin. "It scares me a lot. Pumapasok sa isip ko na baka mamaya ay may tumana na lang sa akin na kung ano, baka saktan nila ako, baka may gawin silang masama- hindi ko alam ang gagawin ko naninindig ang balahibo ko" halos mapiyok siya nang sabihin iyon.

I look at her at kitang kita ko kung paanong nababalisa siya. Tingin ko ay hindi sya natatakot na harapin sila kundi natatakot sya sa maaaring gawin nila sa kaniya.

"they can do nothing as long as you're with us, makikita at makikita ka nila Jasmin. You can't hide the truth, we can't deny the truth" seryosong ani ni Acxius saka pilit na ngumiti sa kanya. "face the reality Jasmin, be strong, be brave enough to surpass this. Tingin pa lamang yan natatakot ka na? look, maybe they're shocked and wondering why are you here but they will understand soon the situation" mahinahong saad niya.

Tiningnan ni Acxius ang mga estudyanteng kanya kanyang kumpulan habang nag-uusap usap saka siya napailing.

"Just keep walking with us so they won't hurt you" saad ko. "We will protect you, okay?" I assure her.

Takeshi clear his throat.

"do you want me to get rid of them?" walang buhay na tanong ni Takeshi. "I can kill them in front of you right now if you just say yes"

Napalingon naman kami sa kanya habang nakakunot ang noo.

"kidding aside" ani niya saka tumingin sa paligid saka ngumisi. "Acxius and Hyacith are right, Jasmin. Just walk and ignore them, their stare can't harm you or hurt you my gaze will, kidding. Let's just go" seryosong ani nito saka nagpamaunang naglakad.

Siraulo talaga, may halo pa talagangng kalokohan ang mga pinagsasabi niya.

Jasmin let out a heavy sigh saka tumingin sa mga estudyante. Kinuyom nito ang kanyang kamao saka diretsong naglakad kasunod ni Takeshi.

"nasaan kaya si Bryx ngayon?" tanong ni Acxius habang sinisimsim ang kanyang kape. "hindi ko pa sya nakikita o nakasalubong man lang simula kanina"

"aba malay ba namin eh magkakasama tayo rito" nakangiwing tugon ko.

Palingon lingon ang mga estudyante sa aming lamesa dahil sa presensya ni Jasmin ngunit patuloy lamang siya sa pagkain.

Gumuhit ang ngiti sa aking labi. Ganyan nga, huwag kang papasindak sa kanila ipakita mo na hindi ka mahina.

"Let's go back" saad ni Takeshi.

Napangiwi ako. Hindi ko pa nga nauubos ang pagkain ko babalik na kaagad kami, hays.