Chapter 6

3.7K 124 11
                                    

"Uh.. Bat nga ba ulit ako nandito?" He asked cutely.. Well sa isip ko lang yun. I drag his luggage at pinasok sa kwarto ko.

"Kasi.. Sabi ko." I said at inunahan na syang mag-ayos ng gamit nya.

"Saglit! Ako na! Miguel wait!" Ano bang problema nito? Eh ano ngayon na mga boxers nya una kong tinatangal?! At least tinutulungan ko sya!

"Ang kulit ng mga boxers mo ah. Puro printed! Haha! May spongebob pa!" Tumawa na ko malakas. Napahawak pa ko sa tyan ko and he just glared at me.

"Mrs. Howards bought this for me. Hindi ako! Stop laughing!" Si mom talaga! Natawa ako lalo and he started hitting me on my shoulder.

"Stop it!"

"Aray!" Manuntok ba sa balikat?! Tsk. Kung hindi lang kita mahal dyan naku..

"Oo na.. Ayusin mo na yan sa closet ko. Pagkatapos mo lumabas ka na at kakain na tayo. Nagpadala na ko ng pagkain." I said and ruffled his hair.

"Miguel! Stop doing that!"

"Pssh. I like it when I see color on your face that's why." Natawa na lang ako with his pout. Hinalikan ko kasi sya sa noo. Lumabas na ko and grin like an idiot I am. What? Masaya lang ako.

Masayang masaya.


"Alex! What the hell?"

"Kelangan ba talaga na magkatabi tayo?"

"Daming arte!" Hinila ko sya at natawa na lang ako ng nasusubsob sya sa kama ko. Yan kasi eh. Natawa ako lalo when he glared at me

"Enough with it, Alex! Ni hindi ka naman makakatulog pag wala ako diba?" He pouted and I chuckled. At least he is showing emotions now..

So that night. Hindi sya nagreklamo. Hinila ko na lang sya and he fell asleep in my arms. He didn't woke up nor move. And I found my self watching his quiet slumber. Bawat araw.. o oras na kasama ko sya.. Lalo ko lang napapatunayan na mahal na mahal ko sya. And this kind of love grows and just keep on growing beyond my control. Ano bang magagawa ko?

Nagising ako sa amoy ng pritong bacon. Ano? I sat up and didn't bother to change. Nakaboxers lang ako as I headed to my kitchen and saw him. Napangiti na lang ako at napasandal sa doorframe ng kitchen ko habang pinagmamasdan sya. He was cooking. Didn't know he can.

"Good Morning, Alexander."

He jumped and turn to look at me. Is he blushing? I chuckled and he frown at me.

"You're cooking.."

"Hindi naliligo ako." He said with sarcasm wearing his usual impassive expression. Pilosopo to ah at kelan ko ba sya nakitang ngumite? This man.. Tsk.

"You can't possibly argue with me at 6 in the morning, Alex."

Lumapit ako sa kanya at tinulungan sya.

"I didn't know you can cook." Sabi ko and he just shrug. I smiled at nakita nya yun. Umiwas na lang sya ng tingin na parang nahihiya. Haha.

"It's nothing. I live alone so.. yeah."

Oo nga pala.. I turn to him. Napasandal na lang ako sa counter habang sya nagpla-plate na ng niluto nyang bacon and omelets.

"Guess you have an appetite now. You wont eat before."

"What are you saying? I eat."

"Yeah, sure. Kaya pala iba sinabi ng doktor."

He glared at me and he handed me my plate. I rolled my eyes and shook my head. Always so stubborn.

Darkest Light - COMPLETE (bxb story tagalog/english)Where stories live. Discover now