Zawgyi
အပိုင္း (၃၈) locker တံခါး
စုလုရီ၏ ရင္ခုန္သံမ်ား က်ယ္ေလာင္လာသည္။
စုခ်ီက စုလုရီကို စိုက္ၾကည့္ကာ "မင္း အဲ့ မနက္က ေရာက္လာခဲ့တာ ငါ သိတယ္။ မင္း ငါ့ကို ေခၚေနတာ ငါ ၾကားတယ္" ဟု ေျပာလိုက္၏။
"သိေနတယ္၊ ဟုတ္လား"
စုလုရီက အံ့ဩေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စုခ်ီကို ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
စုခ်ီက ေရပန္းခလုတ္ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး "ငါေတာင္ မရွက္တာ။ မင္းက ဘာလို႔ ရွက္ေနတာလဲ။ ေယာက္်ားအခ်င္းခ်င္းပဲကို၊ ဘာလို႔ ငါ့ကို ေရွာင္ေနတာလဲ " ဟု ေျပာလိုက္၏။
"ဒါဆိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္"
"အင္း၊ ျမန္ျမန္ ႀကိဳးစားၿပီး လက္ခံလိုက္။ ငါ့ကို ေရွာင္မေနနဲ႕" ဟု ေျပာကာ စုခ်ီက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္သြားေတာ့သည္။
စုလုရီက ေရခ်ိဳးကန္ထဲ၌ ေရေႏြးမ်ားကို ျဖည့္ကာ စုခ်ီ ေျပာသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အဓိပၸာယ္ရွိသည္ဟု ေတြးၿပီး ေရစိမ္ေနရာ မိနစ္ ေလးဆယ္ခန႔္ ၾကာျမင့္သြား၏။
ထိုအခါ စုခ်ီက တံခါး လာေခါက္ကာ "မင္း အဲ့ထဲမွာ စြပ္ျပဳတ္ ျဖစ္ေနၿပီလား" ဟု ေမးေတာ့သည္။
စုလုရီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာအခါ စုခ်ီက ဧည့္ခန္းထဲရွိ ဆိုဖာေပၚ၌ ထိုင္ေန၏။
စုလုရီက စုခ်ီေဘး၌ ဝင္ထိုင္လိုက္ကာ "အစ္ကိုႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ္..."
စုလုရီ စကား မဆုံးမီတြင္ စုခ်ီက တဘက္ကို ယူကာ "ေရလည္း မေျခာက္ေသးဘူး" ဟု ေျပာၿပီး စုလုရီ၏ ေခါင္းကို သုတ္ေပးေတာ့သည္။
"မင္း ငါ့ကို မေရွာင္ဘူးဆိုရင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန"
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုႀကီးကို ဒီရက္ပိုင္း ေရွာင္ေနခဲ့မိလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
စုလုရီက ထိုသို႔ ေျပာၿပီး စုခ်ီက ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုပါ သူႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာသျဖင့္ ပို၍ ရင္းႏွီးလာသည္ဟုလည္း ခံစားလာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ "အစ္ကိုႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ အရင္တုန္းက ေဘာင္းဘီရွည္ မဝတ္ထားတဲ့ ပုံစံကို အစ္ကိုႀကီး ျမင္ဖူးတယ္ မလား။ အခု အစ္ကိုႀကီးလည္း အဲ့လိုလုပ္ျပပါလား" ဟုေျပာလိုက္၏။
ထိုအခါ စုခ်ီက သဘက္ကို စုလုရီ၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ပစ္ခ်ကာ "ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ သုတ္လိုက္ေတာ့" ဟု ေျပာၿပီး ထသြားေတာ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ခရီးပန္းလာၾကသျဖင့္ စကားမ်ား ေျပာအၿပီးတြင္ အိပ္ယာ ကိုယ္စီ ဝင္ခဲ့ၾက၏။
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္၌ စုလုရီက အိပ္မႈန္စုတ္ဖြား ပုံစံျဖင့္ ထလာၿပီး စုခ်ီကို ေတြ႕ေသာအခါ "ညက မိုး႐ြာေတာ့ ေအးလိုက္တာ အစ္ကိုႀကီးရာ" ဟု ေျပာလိုက္သည္။
"ေအးရင္ ထူထူ ဝတ္ထားေလ"
"ဧည့္သည္နဲ႕ သြားေတြ႕မွာဆိုေတာ့ အရမ္း ထူတာႀကီး ဝတ္သြားလို႔ မေကာင္းဘူးေလ"
"ဒါဆိုလည္း မဝတ္နဲ႕ေပါ့။ ျမန္ျမန္ ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့"
"ဒါဆို အစ္ကိုႀကီးက မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ အေအးလြန္ၿပီး ေသသြားလည္း ျဖစ္တယ္ေပါ့ေလ"
"ဟင္း...ေအာက္ထပ္မွာ ေရွာ့ပင္းစင္တာ ရွိတယ္။ ငါ မင္းကို အဲ့ကေန ေရေႏြးကပ္ခြာ ဝယ္ေပးမယ္။ ျမန္ျမန္ ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့"
ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာအခါ ေရွာင္ခ်င္က ဓာတ္ေလွကား အဝ၌ ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။
"ေမာနင္းပါ၊ ဒါရိုက္တာ စုနဲ႕ လက္ေထာက္ စု။ ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္ထပ္မွာ ကား မွာထားၿပီးပါၿပီ။ ငါးမိနစ္ ေနရင္ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္"
"အင္း၊ ငါ ေရွာ့ပင္းစင္တာ ခဏဝင္လိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ဒါရိုက္တာ စု"
စုခ်ီက ေရွာ့ပင္းစင္တာသို႔ သြားကာ ေရေႏြးကပ္ခြာဗူး သုံးဗူးကို ယူၿပီး ေကာင္တာ၌ ရွင္းလိုက္သည္။
ထိုအခါ ေကာင္တာမွ ေကာင္မေလးက ေရေႏြးကပ္ခြာမွာ မိန္းကေလးမ်ား သုံးသည့္ ပစၥည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စုခ်ီက သူ၏ ေကာင္မေလးအတြက္ လာဝယ္ေပးသည္ဟုထင္ကာ "(၃၆) ယြမ္က်ပါတယ္ လူႀကီးမင္း။ ေကာင္မေလးအတြက္ လာဝယ္ေပးတာ ထင္တယ္။ ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တာ" ဟု ေျပာလိုက္၏။
စုခ်ီက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ပိုက္ဆံရွင္းကာ အနားရွိ စုလုရီလက္ထဲသို႔ "ေရာ့ ယူလိုက္" ဟု ဆိုကာ ေရေႏြးကပ္ခြာကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ေကာင္တာမွ ေကာင္မေလးႏွင့္အတူ စုလုရီပါ ဆြံ႕အသြားေလ၏။
ထို႔ေနာက္ စုခ်ီက ထြက္သြားကာ မွာထားေသာ ကားဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
ကားေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခါ စုလုရီက စုခ်ီကို ေရေႏြးကပ္ခြာကို ေနာက္ေက်ာ၌ ကပ္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းလိုက္ၿပီး "အစ္ကိုႀကီး၊ ဘာလို႔ ရွင္းမျပလိုက္တာလဲ" ဟု ေမးကာ ရန္ေတြ႕လိုက္၏။
"ဘာကို ရွင္းျပရမွာလဲ"
"အစ္ကိုႀကီး ခုနတုန္းက လုပ္လိုက္တဲ့ အျပဳအမူက တျခားလူေတြ အျမင္မွာ အထင္လြဲသြားေစနိုင္တယ္။ ခုနတုန္းက ေကာင္မေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ထူးဆန္းတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႕ ၾကည့္ေနတယ္၊ သိလား"
"ဒါဆို ငါက ဘယ္လို ရွင္းျပရမွာလဲ။ ေကာင္မေလးအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ ႏုလြန္းတဲ့ ညီေလးအတြက္လို႔ ေျပာရမွာလား"
စုလုရီလည္း ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ဆြံ႕အသြားေတာ့၏။
ခ်ိန္းထားေသာေနရာမွာ ဂ်ပန္စတိုင္ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲထားေသာ ဟိုတယ္ ျဖစ္သည္။
ဧည့္သည္၏ မ်ိဳးရိုးနာမည္မွာ ဝမ္ ျဖစ္၏။ ဝမ္သူေဌးက စုခ်ီတို႔ကို VIP အခန္း၌ ဧည့္ခံသည္။
စုခ်ီႏွင့္ ဝမ္သူေဌးတို႔ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနသည့္ အခ်ိန္၌ စုလုရီက ေအးမည္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ေရေႏြးမ်ားကို ထပ္ကာ ထပ္ကာ ထည့္ေသာက္ေနေတာ့၏။
ေရေႏြး အမ်ားႀကီး ေသာက္လိုက္မိသျဖင့္ အိမ္သာသြားခ်င္လာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စုလုရီက ခြင့္ေတာင္းကာ သန႔္စင္ခန္းသို႔ ထသြားေတာ့သည္။
ထိုအခါ ဝမ္သူေဌးက "အိုး၊ သူ႕ကို ေျပာလိုက္ဖို႔ ေမ့သြားတယ္။ သန႔္စင္ခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္က ပိတ္ထားရဲ႕လား မသိဘူး။ ျပတင္းေပါက္အျပင္မွာက ၿခံဝန္းရွိေတာ့ လူေတြ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ၾကတယ္" ဟု ေျပာလိုက္၏။
စုခ်ီက ခ်က္ခ်င္းထကာ "ကြၽန္ေတာ္လည္း သန႔္စင္ခန္း သြားလိုက္ဦးမယ္" ဟု ေျပာၿပီး ထြက္သြားေတာ့သည္။
စုလုရီက သန႔္စင္ခန္းသို႔ ေရာက္ၿပီး မၾကာမီတြင္ စုခ်ီ လိုက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။
"အစ္ကိုႀကီး၊ လိုက္လာတာလား"
"အင္း"
စုခ်ီက ျပတင္းေပါက္ကို ပိတ္ကာ ျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္။
ေဆြးေႏြးအၿပီး ျပန္ေတာ့မည့္အခ်ိန္၌ ဝမ္သူေဌးက ေရပူစမ္း သုံးသြားရန္ ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ေရပူစမ္းသို႔ သြားရန္ အဝတ္အစားလဲလိုက္ၾက၏။
စုလုရီက စုခ်ီႏွင့္ တစ္ခန္းတည္း အတူတူ ဝင္ကာ အဝတ္အစား လဲရန္ ျပင္လိုက္သည္။
"တျခားအခန္းေတြ လြတ္ေနတာကို ဘာလို႔ ငါ့ေနာက္လိုက္လာတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ အစ္ကိုႀကီးက ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ"
စုလုရီက ထိုသို႔ ေျပာၿပီး အကၤ်ီကို ခြၽတ္ရန္ ျပင္လိုက္ရာ သူ၏ လည္ပင္းမွ မွဲ႕နီက ေပၚလာ၏။
စုခ်ီက သူ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ၾကယ္သီးႏွစ္လုံးျဖဳတ္ထားၿပီး လည္ပင္းႏွင့္ အတြင္းသားမ်ားကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရသျဖင့္ အလ်င္အျမန္ ထြက္ကာ တျခားအခန္းသို႔ ေျပာင္းသြားလိုက္သည္။
အခန္းႏွစ္ခန္းမွာ တံခါး တပ္မထားသျဖင့္ တစ္ခန္းႏွင့္ တစ္ခန္း လွမ္းၾကည့္ပါက ျမင္ေနရ၏။
စုလုရီက အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတဘက္ကို ပတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ တစ္ဖက္ခန္းရွိ စုခ်ီကို ေလွ်ာက္လမ္း၌ ရပ္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
စုခ်ီက locker ကို ဖြင့္ကာ စုလုရီဘက္သို႔ ေက်ာေပးထားၿပီး ေအာက္သို႔ငုံ႕ကာ တစ္ခုခုကို စဥ္းစားေနဟန္ျဖင့္ ရပ္ေန၏။
စုလုရီက "အစ္ကိုႀကီး" ဟု ေခၚလိုက္မွသာ အသိျပန္ဝင္လာသည့္ ပုံစံျဖင့္ အလ်င္အျမန္ အဝတ္ခြၽတ္ကာ ေရခ်ိဳးတဘက္ကို ပတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ အျပင္သို႔ ထြက္လာရန္ ျပင္လိုက္ခ်ိန္၌ စုလုရီက "အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ locker တံခါးပြင့္ေနေသးတယ္" ဟုသတိေပးလိုက္သျဖင့္ တံခါးကို ပိတ္လိုက္ေတာ့၏။
"ဒုန္း"
...…….................................
.........................................
အပိုင္း (၃၈) ၿပီးပါၿပီ။
Chapter 38
Start from the beginning
