Daughter of Dr. Stragne. Daughter of Nature

{6} Bog Kłamst

   Minęły dwa tygodnie odkąd poznałam Avengers, a już czułam się z nimi jak w domu.

2 dni temu dowiedziałam się, że tata chce bym pomieszkała trochę w wieży, bo on ma jakieś obowiązki jako strażnik i nie będzie miał czasu się mną zajmować.

Wydawało mi się to dziwne, ponieważ zawsze z nim wtedy zostawałam, ale nie protestowałam.

Stałam właśnie przed drzwiami mojego nowego pokoju, tuż obok pokoju Wandy.

Wszyscy z niecierpliwością czekali, aż otworze drzwi.

Kiedy to zrobiłam od razu weszłam do środka.
Pokój był ogromny, większy niż w domu, jednak bardzo do niego podobny.

Miałam białe, ogromne łóżko w stylu francuskim, z baldachimem oraz wielka ilością poduszek w kolorze zielonym i czarnym

Dwie ściany były zajmowane przez wielkie okna, a pod jednym stała była ustawiona celowo obdarta szafka, na której położony był koc i poduszki także w zielonym kolorze.

Obok stało biurko zrobione z ciemnego drewna, na nim srebrny laptop i typowe przybory, które znajdują się na biurkach.

Na przeciwległej ścianie od biurka stało ogromna szafa, która mogła by pomieścić więcej ubrań niż mam.

W rogu był zawieszony fotel, a na przodzie łóżka znajdowała się huśtawka, taka sama jaka była w Sanktuarium.

A pokoju znajdowały się oczywiście wiele półek w kolorze takim samym jak biurko , a także biała, w gotyckim stylu toaletka.

Miałam także własną łazienkę w bardzo nowoczesnym stylu.

Byłam zachwycona, nowym pokojem, i miałam ochotę iść i uściskać tatę i pana Starka, którzy to zorganizowali.

-Wow! - krzyknął Peter, a ja na niego spojrzał. W jego oczach było takie same zachwyceni jak w moich. Jedynie w moich była taka różnica, że zmieniły się w zielone.

-I jak ci się podoba? -spytał stojący obok miliardera, tata - oczywiście musimy przynieść tu twoje rzeczy, by miejsce nabrało klimatu i pewnie sama wyczarujesz sobie tu dżungle jak u nas w domu -odparł rozbawiony tata.

Na początku wlepiłam oczy w mężczyzn jednak po chwili do nich podeszłam i ich uścisnełam.

-Dziękuję- powiedziałam, a mężczyźni po klepali mnie po plecach.

- Zostawimy cię teraz z czarodziejem- odparł pan Stark, a tata przewrócił oczy na określenie, którym nazwał go miliarder -musicie przynieść twoje rzeczy i pewnie twój tata będzie chciał obgadać z tobą jeszcze pare spraw. Widzimy się na obiedzie - odparł mężczyzna wyganiając wszystkich z pokoju, sam również wychodząc.

Tata otworzyć portal do Sanktuarium i oboje przez niego przeszliśmy. W pokoju stały już przygotowane pudła.

Kiedy chciałam już zacząć się pakować, zatrzymała mnie ręką na nadgarstku.

-Yuki możemy najpierw porozmawiać?-spytał się tata siadając że mną na łóżku.

- No pewnie -odparłam od razu

- Słuchaj - zaczął - wiem, że pewnie trudno jest ci się przyzwyczaić do tego całego zamieszania i tłumu ludzi, a teraz będziesz musiała zostać z tym na jakiś czas sama, jednak pamiętaj że zawsze będziesz mogła do mnie zadzwonić dobrze? Pamiętaj też że nie jest to na zawsze i - tu  przerwałam jego słowotok.

- Tato, wszystko jest dobrze, naprawdę. Przez pierwsze kilka dni fakt było trudno się przystosować, bo wszyscy byli dla mnie obcy, jednak teraz jest już lepiej-odparłam i oparłam głowę o ramię mężczyzny.