Her şeyimizi kaybetmiştik.
Bir havlama sesi doldurdu kulaklarımı. Cesur delirmiş gibi havlıyordu. Adımlarım beni deliğe götürürken, Eymen'in çıldırmış yüz ifadesini gördüm. Herkes onu büyük bir kuvvetle tutmaya çalışıyordu ama o herkesi parçalayaca...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Çabalamak.
Yolun sonunda ulaşacağın yeri bile bilmeden, durmadan çabalamak.
Sadece kalbini ısıtan o hissi bulmak için, çabalamak.
Hiç durmadan.
Durmamıştım. Pes etmemiştim ve yolun sonuna gelmiştim. Ve hayatımda hiç bu kadar güzel bir sonla karşılaşmamıştım.
"İdil..." Eymen dehşet içinde gerilediğinde, elinin verdiği sıcaklık kesildi ve buz kestim. "İdil," dedi tekrardan. Yeşilleri kocaman olmuş, dudakları şaşkınlıktan aralık kalmıştı.
Eymen tam şu an yaşadığımı anlamıştı.
"Eymen..." dedim bozuk çıkan sesimle.
"Sen... Sen," cümle kuramayacak kadar afallamıştı ve ona hak veriyordum. Ben bile onları bulmak için buraya gelmiştim ama onların bu kadar yakınında olmak, dengemi bozmuştu.
"Hey! Hey hey hey!" Kuzey'in bağırışı irkilmeme sebep olduğunda, donakaldım. Endişeyle ona döndüğümde, Seda'yı son anda yakaladığını gördüm. Ben daha neler olduğunu anlayamadan, odada uğultu oluştu ve herkes yere yığılmaya başladı. "Hey! İyi misin?!" Odadaki herkes yere yığılmıştı.
Şaşkın bakışlarım Eymen'i bulduğu an, dehşet dolu bakışları kaydı ve dengesini kaybetti. "Eymen!" Korkuyla son anda kolunu yakaladığımda bilekliğim öttü. Bildirime bakamayacak kadar afallamıştım. "Eymen! N'oluyor ya?!" Yanaklarına hafifçe vurdum ama Eymen'de tık yoktu.
"Bu koku..." Görkem'in mırıldanmasını Cenk'in bağırışı kesti.
"Onları zehirliyorlarmış! Mesaja bakın!"
Titreyen elimi kaldırıp, bilekliğe baktım.
Odada zehirli gaz var. Herkesi 10 dakika içinde oradan çıkarmazsanız, hepsi ölecek. Bana kalırsa, oradan çıkarmayın. En acısız ölüm yöntemi onlar için bu olabilir.
"İdil emin misin? Daha sonra bunu yapmak çok zor olacak." dedi Melisa endişeyle.
Eymen'i zorlukla odadan dışarıya çekerken devam ettim. "Eminim! Onlar neler olduğunu bilmeden, bir bilinmezliğin içine girmeyecekler!" Cesur'un dışardan gelen havlama sesini duyduğumda derin bir nefes verdim. Zehir onu etkisi altına almadan çıkmıştı.
"Çocukları aldım!" dedi Tuna bağırarak.
Kapıdan çıktığımız an derin nefesler aldım. Eymen'in kokusu burnuma dolarken, hem sevinçten ağlamak istiyordum, hem de ona her şeyi anlatamadan gideceği düşüncesi beni kahrediyordu.
