Part 17
သခင်လေး၏ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ရှောင်ကျန့်အေးဆေးနေရမယ်ထင်ခဲ့မိတော့လည်း
" ယောက်ဖ ဒီဝတ်စုံဘယ်လိုနေလဲ "
" လိုက်ပါတယ် သခင်လေး "
" ဒီဝတ်စုံကော "
" ဒါလည်းလိုက်တာပဲ "
တစ်စုံပြီးတစ်စုံကိုယ်မှာကပ်ကာပြနေသည့်
သခင်လေးက မျက်နှာဝင်းပတောက်ပနေသည်။
" အဖြူဝတ်ရမှာလား အပြာဝတ်ရမှာလား
အနက်ဝတ်ရမှာလားလို့ "
" ဘာဝတ်ဝတ် ချစ်စရာကောင်းတဲ့သခင်လေးနဲ့
အားလုံးလိုက်တယ် "
" ဟွန်း!..ကိုကို့ကိုသွားခေါ်ပေး "
" သခင်လေးအခုမှမနက်ငါးနာရီပဲရှီသေးတယ်လေ
မောင်ကအိပ်တုန်းပဲ "
" ဟီးဟီး ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာယောက်ဖ
မောင် ဟုတ်လား..ဟားဟား "
ရှင်းလေးကရှောင်ကျန့်ကိုစကာတခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေသည်။
" သခင်လေး! "
" လုပ်ပါယောက်ဖကလည်း ကိုကို့ကိုသွားနှိုးပေး "
ရှောင်ကျန့်အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်ခေါင်းညိတ်ကာ
မောင်အခန်းဘက်သို့ရောက်လာခဲ့သည်။
" မောင်အိပ်နေတာချစ်စရာလေး "
ရှောင်ကျန့်ဝမ်ပါးကိုနမ်းလိုက်သည်။
" မောင်!...မောင် "
မောင်ကိုလှုပ်နှိုးတော့ မောင်သူကိုဖက်ထားလေသည်။
" မောင်ထတော့ ရှင်းလေးက နှိုးခိုင်းလို့ "
ရိပေါ်မျက်စိတန်းပွင့်လာသည်။
" ညီလေးက နေမကောင်းလို့လား "
မောင်တန်းထထိုင်သည်။ စိတ်ပူသွားတော့မောင်နှုတ်ခမ်းကို
နမ်းလိုက်သည်။
" နေမကောင်းတာမဟုတ်ပါဘူး
မောင်မျက်နှာမြန်မြန်သွားသစ်ပြီး လိုက်ခဲ့ "
ရိပေါ် ရှောင်လေးခိုင်းတာချက်ခြင်းလုပ်ပြီး
လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" ဒါဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ "
အခန်းထဲရောက်တော့ ရှုပ်ပွနေသောအထည်ပုံထဲတွင်
ရှင်းလေးက ထိုင်နေသည်။
