Part 13
ရိပေါ်နိုးနိုးချင်း ရှောင်လေးကိုနမ်းလိုက်သည်။
" သခင်လေး!..."
တံခါးလာခေါက်တာကြောင့် မြန်မြန်ဖွင့်လိုက်သည်။
" ဘာလဲ "
" သခင်လေးက သူအခန်းရှေ့မှာမေ့လဲနေခဲ့တာ "
" ဘာ! "
ရိပေါ်မြန်မြန်လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေသော ရှင်းလေးမျက်နှာက
ဖြူဖတ်နေသည်။
" ဆရာဝန်ခေါ် "
" ကျွန်တော်ခေါ်ထားပြီးပါပြီ '
အိမ်တော်ထိန်းကဝင်လာကာဆိုသည်။
" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဘယ်တုန်းကမေ့နေတာလဲ "
" မနက်အိမ်ပေါ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ အလုပ်သမားတွေ
တက်လာတုန်းတွေ့တာ "
" ရှောင်လေးကော!..သူက ကလေးထိန်းလေ
ဘာကြောင့် ရှင်းလေးနားမှာ မရှီရတာလဲ
အိမ်တော်ထိန်းက အပြစ်တင်ကာဆိုသည်။
ဝမ်ရိပေါ်ဘာမှပြောမထွက်ခင် ဆရာဝန်ရောက်လာသည်။
" အားအရမ်းနည်းနေတာ သွေးသွင်းဖို့လိုတယ် "
" ဗျာ! "
" ကျွန်တော်တို့ ရှင်းလေးကိုဆေးရုံတင်ရမယ် '
" ကောင်းပါပြီ...အိမ်တော်ထိန်းမြန်မြန်ပြင်ဆင် "
ဝမ်ရိပေါ် ညီကိုပွေ့ကာဆိုလိုက်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ "
⛪
ရှောင်ကျန့်နိုးနိုးချင်း ထရခက်နေသည်။
" အား..ခါးနာလိုက်တာ "
နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်၁၀နာရီထိုးနေပြီဖြစ်သည်။
" အယ်..ငါရဲ့ရှင်းလေး "
ရှောင်ကျန့်မြန်မြန်ပဲ ရှင်းလေးအခန်းထဲသို့
ပြေးသွားသည်။
" သခင်လေးမရှီဘူး "
အခန်းလွတ်ကိုကြည့်ကာ စိတ်ပျက်သွားသည်။
" ဟုတ်သားပဲ ဒီချိန်ဘယ်ရှီမလဲ သခင်လေး
ကျောင်းသွားလောက်ပြီ ဝမ်က ငါ့ကိုယ့်စား
ကျောင်းပို့ပေးလိုက်တာလား "
