(Kitabı çıkartmayı düşündüğüm için 16. Bölümden sonrası silinmiştir.)
Kendi düğününden kaçıp hiç tanımadığı ukala, sorumsuz gibi görünen bir yabancının arabasına bindiğini sanan Ayşegül Yıldız aslında sorumsuz biri gibi görünse de Kıdemli Başçavuş A...
Bölüm şarkımız ( ~Bi'tek ben anlarım~ KÖFN) Keyifli okumalar dilerim 😊
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Bu arada Ayşegül'ün üzerindeki gelinlik elbise tarzı kıyafet.)
Uzun uzun karşımda bana bakan kahverengi gözlere baktım. Bütün hayatım bu güzel yüzlü adama bağlıydı. Ya beni kurtarmayı seçecekti ya da beni avlamayı bekleyen avcılara yem edip gidecekti. Hiçbir şeyden haberi yoktu ama eğer beni kabul ederse ne kadar büyük bir sevap kazanacağından bir haberdi.
Genç adam koyu kahverengi gözlerini gözlerimden çekip üzerimdeki duru beyaz elbiseye baktı ardından gözlerini sol elimde tuttuğum bavuluma ve çiçeğime kaydırdı ve gözleri tekrar kahverengi gözlerim ile buluştuğunda ifadesiz suratı ile "Gel." Dedi. O anda içime soğuk bir su serpmişti. Bedenimde dolaşmaya başlayan rahatlama duygusu ile gülümsedim ve sevinç ile "Teşekkür ederim." Dedim ardından genç adamın kırmızı arabasının bagaj kısmına doğru yürüdüm ve "Bagajı açar mısın?" diye sordum sevinçle. Genç adam kafasını dışarıya doğru uzattı ve "ortadaki tuşa bas." Dedi. Elimdeki bavulu yere bırakıp dediği tuşa bastım fakat açılmıyordu. "ş-şey bu açılmıyor." Dedim ve hala açmak ile uğraşıyordum.
Genç adamın bir iç çektiğini duydum ardından kendi kapısını açıp arabadan indi. Bana doğru yürümeye başlamıştı. Gri bir eşofman ve üzerindeki beyaz sweat'in yakasına siyah güneş gözlüğünü takmıştı. Baya İstanbul sokaklarında dolanan çocuklara benziyordu. İstanbul sokaklarını nerden biliyorsun diyorsanız da dizilerden falan işte. Tam bir çapkına benziyordu ama yapacak bir şey yoktu. Bu genç adam benim kaçış biletimdi, gerçek anlamda kaçış biletimdi.
Yanıma geldiğinde tek parmağı ile düğmeye basarak bagajı açmıştı ardından da elini bana doğru uzattığında kaşlarımı çatarak baktım suratına. Tepedeki güneşten dolayı gözlerimi kısmıştım ona bakarken. Genç adam derin bir nefes alıp "Bavulunu diyorum." Dediğinde her şeyi yeni fark ediyordum. Kaşlarımı havaya kaldırarak elimdeki bavulu ona verdim. Uzattığım bavulumu eline aldıktan sonra başını olumsuz anlamda hafif hafif salladı ardından bavulumu bagaja koyup bagajı kapattı. "Yürü hadi." Dedi ve arabaya doğru birlikte yürüdük. Son bir kez arkaya doğru baktım geliyorlar mı diye ama görünmüyorlardı. Tabi bu benim peşimi bıraktıkları anlamına gelmiyordu her an tekrar kaşıma çıkabilirlerdi.
Birden genç adamın kornaya basmasıyla "Ay! Pardon." Dedim ve ön koltuğun kapısını açıp bindim ardından kapıyı kapatıp derin bir nefes verip yanımda oturan genç adama baktım. Genç adam gözlerini bende bir müddet tuttuktan sonra arabayı çalıştırıp yolda ilerlemeye başladı. Sessiz devam eden yolda, genç adamın telefonu çalmıştı. Genç adam aramayı cevaplayın hoparlöre almıştı.
Genç adam "Efendim anne." Dedi yolda kontrollü bir şekilde ilerlerken.
Annesi "Oğlum neredesin? Varabildin mi?" diye sordu. Kadının tatlı ve yumuşak bir sesi vardı.
