Kurt Adamlar: Alfa Isırığı

İŞ BİRLİĞİ

Dean gece uyanmıştı. Saat gece dört gibi. Yatağına girdiğini hatırlamıyordu, en son hatırladığı şey depoda dönüştüğü andı. "Beni yatağa Miles koymuştur." diye düşündü Dean ve öylede olmuştu zaten. Aşağı kattan sesler geliyordu. Babası olamazdı. Çünkü bu gece şerif departmanında kalacağını, işleri olduğunu söylemişti Dean'e. Miles da olamazdı, evin anahtarı onda yoktu. Dean korkmaya başladı. Merdivenden çıkma sesleri geliyordu. "Ben bir kurt adamım korkmamalıyım." diye geçirdi içinden.

Kapıyı sessizce kilitlemişti. Dönüşebilirdi fakat kendini tam olarak kontrol edebilirmiydi, onu bilmiyordu. Kapının arkasından biri "Kapıyı aç." demişti. Dean kapıyı açmamıştı. Kapının arkasındaki kişi tekrarladı "Kapıyı aç." Dean kapıyı tekrardan açmamıştı ve küçük bir çıt sesi dahi çıkartmamaya çalışıyordu. Kapının arkasındaki kişi aynı şekilde "Kapıyı aç." dedi. Dean kapıyı tekrar açmamıştı. Kapının arkasındaki kişi bir anda kapıyı kırıp içeri girmişti ki Dean gözlerine inanamadı, bu kişi onu ısıran Alfaydı yani Donald'dı.

 "Sen nerden çıktın!" diye bağırdı Dean. Donald "Benimle gel, sen benim Betamsın artık benim sürümdensin." diye atıldı. Dean  ona pek güvenmiyordu, güvenmesi için şu sorunun cevabını almalıydı ki Dean da işte o soruyu sordu Donald'a. "Neden okula sadece bir gün gelip beni tanımaya çalıştın ya da neden tanımak istedin?" Donald gülerek cevap verdi " Güçsüz birini ısırmış olsaydım seni kesinlikle öldürürdüm. Çünkü işime yaramazdın. Ama bakıyorum ki güçlü birini ısırmış ve bende seni yeni sürüme kattım. Yani okula seni tanımak, nasıl biri olduğunu öğrenmek için geldim ve gördüm ki gözlerinden güçlü biri olduğun okunuyor."

Dean sorusunun cevabını almıştı, artık Donald'a güvenebileceğini düşünüyordu ve Donald'la gitmeye karar verdi. "Peki, seninle geliyorum fakat senin eskiden de bir sürün vardı sanırım. Çünkü beni yeni sürüne katmak istediğini söyledin." Donald boynunu aşağıya eğerek cevap verdi. "Evet, haklısın. Benim eskiden de bir sürüm vardı. Bundan tam 4 yıl önce. Çok güçlüydük, yarımız Alfa, yarımız ise Betaydı. Bir gün sürümle yaşadığım yerde bir deprem oldu, mağarada yaşıyorduk o zamanlar. Bütün kayalar, taşlar her şey üstümüze yıkıldı fakat ben ve bir Beta kurtulduk. İsmini hatırlamıyorum ama çok güçlü bir Betaydı. Üç Betayı birden yenmişti. Şuan nerede bilmiyorum o zamandan bu zamana birbirimizi asla görmedik." Dean dikkatle dinliyordu. İçinden "Belki bende o Beta gibi çok güçlü bir Beta olabilirim." diye geçirdi.

 Kararını vermişti, Donald'la gidiyordu. "Tamamdır. Aklımdaki soruların bazılarının cevabını alabildiğime göre artık gidebiliriz, sana güveniyorum."dedi Dean. Donald başıyla onayladı ve Dean Donald'ı takip etmeye başladı. Geceden beri konuşuyorlardı neredeyse sabah olacaktı. Babasının bugün gerçekten ne işi olduğunu merak etmişti, dünden beri hiç eve gelmemişti.

2 SAAT SONRA

Gerçekten 2 saattir yoldaydılar ve işin garip tarafı Dean hiç yorulmamıştı bu onun garibine gitmişti. Donald "Geldik, burası." dedi. Dean ve Donald ormanın içinde yıkılmış bir kulübeye geldi. Dean şaşırmıştı, "Bunca yolu bunun için mi geldim." dedi içinden. Donald hızlı hareket ediyordu ve Dean'in de  hızlı olmasını söyledi. Ormanda birçok avcı vardı ve her an onları vurabilirdi.

 Donald ve Dean yıkılmış kulübenin içine girince Donald bir tuşa bastı ve alttan bir gizli geçit açıldı. Dean gözlerine inanamıyordu hayatında ilk defa bir gizli geçit görmüştü. Donald içeriye hemen atlamıştı ki mecburen Dean da atlamalıydı. İstemeye istemeye kendini karanlık geçite bıraktı ve birkaç saniye sonra ayaklarının yere bastığını hissetti. Önüne bakınca Donald'ı  bir şeylerle uğraşırken gördü. "Onlar nedir?" diye sordu Dean. Donald cevap verdi "Bilmiyorum. Yıllardır bunların sırrını çözemedim ama çok önemli şeylere benziyorlar."