ေက်ာင္းဝန္း ႀကီးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည့္ ကားတစ္စီး
Yoongi ႏွင့္Jeon ေန႔လည္ အတန္းနား ခ်ိန္ ထိုင္ ေနၾကျခင္းပင္
ကားေပၚမွ ဆင္လာသည့္ လူကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ Yoongi မ်က္ႏွာ တင္းသြားသည္။
Jeon ပခံုးကို ပုတ္လိုက္ၿပီး ေမးေငါ့ျပကာ
"ငါနဲ႔ မေၾကပြဲ လာႏြဲ တာလားပဲ"
Jeon ကလမ္းေလ်ွာက္ လာေနသူကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္ လိုက္ကာ
"မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး Hyung ရာ"
အနားသို႔ ေရာက္လာသည့္ Park သခင္ႀကီးက ဖိတ္စာလွလွေလး တစ္ေစာင္အား ထိုးေပးလာကာ
"ဆက္ဆက္လာခဲ့ေနာ္
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မင္းကိုပါ ေဖ်ာ္ေျဖ ေစခ်င္တာ
ငါ့သားရဲ႕ အဆံုးသတ္ ေရြးခ်ယ္မႈ က ငါ့ကို သိပ္စိတ္ေက်နပ္ ေစတယ္
ေစ့စပ္ ေပးမယ့္ သူကလဲ ငါသေဘာအက်ဆံုး ငါပံုစံခ်ေပးထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေလ
ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳး စီးပြား ကိုပဲ ေမ်ွာ္မွန္းေနတတ္တဲ့ သူမဟုတ္ဘူး
သည္းငယ္ကို သိပ္ခ်စ္တာ
လမ္းၾကံဳးလို႔ တပါတည္း ဝင္ဖိတ္လိုက္တာ"
ဖိတ္စာ လွလွေလးကို ဖြင့္လိုက္ ကာ ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ ရင္နာစရာ နာမည္ စာလံုးေလးေတြက ဖိတ္စာ ထဲမွာ ဝံႂကြားလို႔
မေန႔က အထိ ေတာင္ သူတို႔ ခ်စ္ခဲ့ ၾကေသးတာ မဟုတ္လား
"ငါ့သားက လက္႐ွိသူေရာက္ ေနတဲ့ ဘဝကို စြန႔္လြတ္ၿပီး မင္းဆီကို လာမွာတဲ့လား
ေတာ္ေသးတာေပါ့ အခ်စ္ဆိုၿပီး ငါ့သားက မ်က္ စိေတြကန္းသြားၿပီ ထင္ေနတာ"
Jeon လက္သီးကို က်စ္က်စ္ ပါေအာင္ ဆုပ္လိုက္ၿပီး
"Uncle သားကိုေျပာလိုက္ပါ
အဲဒီပြဲ ကို Jeon Jung Kook ေရာက္ေအာင္ လာမယ္လို႔"
ေက်နပ္ အျပံဳးႀကီးျဖင့္ Park သခင္ႀကီးက ေတာ့ ထြက္ခြာသြား ေလသည္။
"မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး Park Jimin က မင္းကို ဒီေလာက္ခ်စ္တာ"
"ဒါေၾကာင့္ ေသခ်ာေအာင္ သြားၾကည့္ မလို႔ေလ hyung"
တည္တင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာမွာ မည္သို႔ေသာ အမူအရာ ေတြမွ မျပခဲ့
YOU ARE READING
အလႊာ (အလွှာ)(Completed)
Romanceကို႔ ဘဝမွာ ကိုခ်စ္တဲ့ ႏွင္းဆီ ေတြရယ္ ငယ္ရယ္ ပဲ လိုအပ္တာပါ ကို့ ဘဝမှာ ကိုချစ်တဲ့ နှင်းဆီ တွေရယ် ငယ်ရယ် ပဲ လိုအပ်တာပါ
