<<បាទលោក!ចុះលោកមានកម្រោងកក់កន្លែងទេ ខ្ញុំនឹងរៀបចំជូនលោក>>វីល
<<មិនបាច់ទេ ចាំសម្រេចតាមចិត្តថេយ៍វិញថាគេចង់ទៅណា>>ជុងហ្គុក វីលឮបែបនេះក៏យល់ចិត្តប្រធានរបស់ខ្លួនក៏ឱនគោរពជុងហ្គុកហើយសូមទៅផ្ទះវិញបាត់ទៅ
គ្រាន់តែវីលចេញទៅបាត់ភ្លាមថឹយ៉ុងក៏មកដល់ភ្លាម
<<លោកស្រីមេការខ្ញុំមកវិញហើយ លោកជុងខ្ញុំមកវិញហើយ>>ថេយ៍បានមកគួរសមដាក់ចាស់ទុំ
<<ថេយ៍មកនេះសិនមក!>>ជុងហ្គុកនិយាយ
<<បាទ>>
គេក៏បានដើរមកអង្គុកលើសំឡុងទល់មុខនឹងជុងហ្គុក
<<លោកជុងមានរឿងនិយាយជាមួយខ្ញុំមែនទេ?>>ថេយ៍
<<គឺប្រាកដហើយ!គឺថេយ៍ទំនេរទេថ្ងៃបំណាច់ យើងចង់បបួលថេយ៍ទៅដើរលេង យ៉ាងមិចដែរ?>>ជុងហ្គុក
<<មិនបានទេលោកជុង គឺខ្ញុំជាប់ណាត់ជាមួយជីមីនហើយ សំទោសផងណាដោយសារជីមីនបានបបួលខ្ញុំមុនបាត់ទៅហើយ>>ថេយ៉ុង
ឮបែបនេះជុងហ្គុកក៏រាងអន់ចិត្តដែរព្រោះបបួលក្រោយគេ ពេលនេះគឺអត់លិឍ
ថេយ៉ុងក៏បានសុំជុងហ្គុកទៅសម្រាកមុនព្រោះគេចាយកម្លាំងប្រឡងអស់មួយថ្ងៃទៅហើយគេចង់សម្រាក
គ្រាន់តែថេយ៍ដើរចេញទៅបាត់ជុងហ្គុកក៏បាននឹកឃើញពីវិធីមួយ រួចក៏ដើរទៅយកទូរស័ព្ទដៃមកខលទៅនរណាមិនដឹងតែទឹកមុខគេពោលពេញដោយក្តីសង្ឃឹម
<<អាឡូ!>>ជុងហ្គុក
#skip
ក្រឡេកមកមើលថេយ៍នៅក្នុងបន្ទប់របស់គេវញ គេនេះគេបានដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកមកបម្រុងនឹងទៅគេងតែស្រាប់តែឡើងទូរស័ព្ទរបស់គេរោទិ៍ឡើង
<<ជីមីនតើ!តើគេមានការអ្វីបានខលមកទាំងយប់បែបនេះ>>ថេយ៉ុងនិយាយម្នាក់ឯង រួចក៏ដើរទៅលើកទូរស័ព្ទ
(អាឡូ!)
(ឯងមានការអី?)
(គឺចេះទេ រឿងថ្ងៃបំណាច់ឆ្នាំនោះយើងសូមលុបចោលវិញណា ឯងកុំខឹងយើងអី
ណា!)ជីមីន
YOU ARE READING
មនុស្សសម្ងាត់(ចប់)
Romanceពីក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលរស់នៅដូចស្លាប់គ្មានអ្នកខ្វល់ខ្វាយជាមួយ ត្រូវគេធ្វើបាបតាំងពីតូចដល់ធំ តែគេមិនដែលព្រមចុះចាញ់នឹងវិថីជីវិតមួយនេះទេគេមានតែខំលើសដើម ប៉ុន្តែវាជារឿងចៃដន្យណាស់ដែលនៅសុខៗគេក៏បានទៅជួបបុរសម្នាក់ដែលនៅឆ្ងាយសែនឆ្ងាយពីពិភពដែលគេរស់នៅ បុរសម្នាក់នោះ...
ភាគ31:បានប្រុសសង្ហារទាត់មិត្តចោល
Start from the beginning