'ဟင့်အင်း....ကိုသူရ...ကို့ကိုဘာမှမလုပ်ပါနဲ့.......'
'ဒါကတော့မင်းပေါ်မှာဘဲမူတည်တယ်လေ....ဟက်....ဟားဟား...'
'ဟို....မ..မလာပါနဲ့...ကို့ကိုလဲဘာမှထိခိုက်အောင်မလုပ်ပါနဲ့....ခင်ဗျားလိုချင်တဲ့ငွေ2သိန်း...ကျုက်.ခဏနေလွှဲပေးလိုက်ပါ့မယ်...'
'အိုကေလေ....ေနာက်15မိနစ်အတွင်းလွှဲပေး
...အေး....မရောက်ရင်တော့မင်းငါ့အကြောင်းသိတယ်နော်...''ဟုတ်...ဟုတ်...သိပါတယ်....'
'အေး..ဒါဘဲ...'
တူ......
တဖက်ကချသွားတဲ့ဖုန်းသံအဆုံးမှာအဝေးကိုယ်လေးလဲအားအင်ချိနဲ့စွာနဲ့ကြမ်းပေါ်ပုံရက်သားလေးထိုင်ကျသွားတော့သည်....
အတွေးများစွာနဲ့ကြံရာမရတဲ့အဆုံးသူဆက်သွယ်မိတာကသူသိပ်ချစ်ရတဲ့တစ်ယောက်သောသူစီသို့....
တတူတူနဲ့ဖုန်းဝင်သွားတာမှန်ပေမဲ့တဖက်ကဖုန်းလေးကတော့ဖြေသူမဲ့လို့ပေါ့...
သုံးလေးခေါက်လောက်ခေါ်ကြည့်ပြန်သော်လည်းမကိုင်တာကြောင့်စိတ်ထဲမှာတော့ပူနေတော့သည်....
ကို.....လေပြေကိုနဲ့စကားပြောမှရမယ်နဲ့တူတယ်....
စိတ်ထဲမှာတကိုယ်တည်းတီးတိုးရွတ်ဆိုရင်းတစ်ယောက်တည်းငိုကြွေးနေမိသည်....
'တင်း....တောင်....'
တံခါးခေါက်သံကိုကြားလိုက်ရတဲ့နောက်မှာသူလဲမျက်ဝန်းကမျက်ရည်စများအားကပျာကယာသုတ်ရင်းစမ်းတဝါးဝါးနဲ့တံခါးရှိရာကိုလျှောက်သွားမိသည်...
'အပြင်ကဘယ်သူပါလဲ...?'
'.....'
'ဒီမှာ..အပြင်မှာဘယ်သူလဲလို့မေးနေတယ်လေ....'
'.....'
တဖက်မှဖြေသံမကြားရတဲ့အဆုံးသူတံခါးဖွင့်ကြည့်ဖို့သာဆုံးဖြတ်မိတော့သည်...
'ဒီမှာ...ဘာလို့စောနကမေးနေတာမဖြေရတာလဲ..?'
ကျွန်တော့်မေးသံအဆုံးမှာရုတ်တရက်ဆိုသလိုကျွန်တော့်လက်တဖက်ဟာတခြားသူရဲ့လက်ချောင်းတွေကြားထဲနေရာယူလို့ပေါ့..
YOU ARE READING
Love or hate
Romanceသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...
Chapter18(Unicode +Zawgyi)
Start from the beginning