Chapter18(Unicode +Zawgyi)

Start from the beginning
                                    

'ဟင့်အင်း....ကိုသူရ...ကို့ကိုဘာမှမလုပ်ပါနဲ့.......'

'ဒါကတော့မင်းပေါ်မှာဘဲမူတည်တယ်လေ....ဟက်....ဟားဟား...'

'ဟို....မ..မလာပါနဲ့...ကို့ကိုလဲဘာမှထိခိုက်အောင်မလုပ်ပါနဲ့....ခင်ဗျားလိုချင်တဲ့ငွေ2သိန်း...ကျုက်.ခဏနေလွှဲပေးလိုက်ပါ့မယ်...'

'အိုကေလေ....ေနာက်15မိနစ်အတွင်းလွှဲပေး
...အေး....မရောက်ရင်တော့မင်းငါ့အကြောင်းသိတယ်နော်...'

'ဟုတ်...ဟုတ်...သိပါတယ်....'

'အေး..ဒါဘဲ...'

တူ......

တဖက်ကချသွားတဲ့ဖုန်းသံအဆုံးမှာအဝေးကိုယ်လေးလဲအားအင်ချိနဲ့စွာနဲ့ကြမ်းပေါ်ပုံရက်သားလေးထိုင်ကျသွားတော့သည်....

အတွေးများစွာနဲ့ကြံရာမရတဲ့အဆုံးသူဆက်သွယ်မိတာကသူသိပ်ချစ်ရတဲ့တစ်ယောက်သောသူစီသို့....

တတူတူနဲ့ဖုန်းဝင်သွားတာမှန်ပေမဲ့တဖက်ကဖုန်းလေးကတော့ဖြေသူမဲ့လို့ပေါ့...

သုံးလေးခေါက်လောက်ခေါ်ကြည့်ပြန်သော်လည်းမကိုင်တာကြောင့်စိတ်ထဲမှာတော့ပူနေတော့သည်....

ကို.....လေပြေကိုနဲ့စကားပြောမှရမယ်နဲ့တူတယ်....

စိတ်ထဲမှာတကိုယ်တည်းတီးတိုးရွတ်ဆိုရင်းတစ်ယောက်တည်းငိုကြွေးနေမိသည်....

'တင်း....တောင်....'

တံခါးခေါက်သံကိုကြားလိုက်ရတဲ့နောက်မှာသူလဲမျက်ဝန်းကမျက်ရည်စများအားကပျာကယာသုတ်ရင်းစမ်းတဝါးဝါးနဲ့တံခါးရှိရာကိုလျှောက်သွားမိသည်...

'အပြင်ကဘယ်သူပါလဲ...?'

'.....'

'ဒီမှာ..အပြင်မှာဘယ်သူလဲလို့မေးနေတယ်လေ....'

'.....'

တဖက်မှဖြေသံမကြားရတဲ့အဆုံးသူတံခါးဖွင့်ကြည့်ဖို့သာဆုံးဖြတ်မိတော့သည်...

'ဒီမှာ...ဘာလို့စောနကမေးနေတာမဖြေရတာလဲ..?'

ကျွန်တော့်မေးသံအဆုံးမှာရုတ်တရက်ဆိုသလိုကျွန်တော့်လက်တဖက်ဟာတခြားသူရဲ့လက်ချောင်းတွေကြားထဲနေရာယူလို့ပေါ့..

Love  or hateWhere stories live. Discover now