Karmakarışık Hayat

6.BÖLÜM

Kafeye çoktan gelip her zamanki yerimize oturmuştuk bile. Selin'i bekliyorduk. O sırada telefonum çaldı. Cebimden çıkarıp ekrana baktığımda arayan BABAM'dı. Savaş telefonu açmadığım için bana bakarak konuşmaya başladı.

Savaş: Hayırdır abi. Kim arıyor?

Çağrı: "derin bir nefes vererek" Babam.

Savaş: Cahit Amca mı? Senin döndüğünü biliyor mu?

Çağrı: Söylemedim döndüğümü ama babamı tanıyorsun. Ne yapar eder herşeyi öğrenir.

Savaş: Peki telefonu açmicak mısın? Daha kötü olmasın sonra.

Çağrı: Daha ne kadar kötü olabilir Savaş? Zaten hayatımı mahvetti. Sırf onun soyadını taşıyorum diye bana kendi istediği herşeyi yaptırıyor!!

Savaş: Biliyorum abi ama bununla başa çıkamaz mıyız?

Çağrı: Denemedim mi sanıyorsun Savaş? Hem de çok denedim. Ama o adam soyadı için herşeyi yapar.

Savaş: Şimdi nasıl olucak o zaman.

Çağrı: Bilmiyorum. Bildiğim tek şey hiçbir şeyin eskisi gibi olmicağı.

Konuşmayı bitirdiğimiz zaman Selin kafeye girmişti. Bizi görüp hemen yanımıza oturdu. Ve konuşmaya başladı.

Selin: Çağrı hoşgeldin. Ve bir sorun mu var, neden hemen buluşmak istediniz?

Çağrı: Bu Kerem denen tür tam olarak kim?

Selin: Ne?

Savaş: Ben sana çevirim en iyisi hayatım. Çağrı'nın demek istediği bu Kerem kim oluyor? Neye benziyor? Yani tipi nasıl?

Selin: Yani direk fotoğrafını göster demek yerine neden lafı uzatıyorsunuz ki??

Diyip göz devirmişti ve telefonunu çıkarıp birşey yaptıktan sonra Savaş ve benim önüme koymuştu.

Selin: Kerem bu. Ve sevgilisi yok. Melis'ten hoşlandığını düşünüyorum. Ama kesinlik yok şuan.

Savaş: Bu... Bu çocuk Melisle eve yürüyen çocuk değil mi?

Selin: NE!?

Hiçbir şey demiyordum. Sadece fotoğrafa bakıyordum. Neden onun seni eve bırakmasına izin verdin Melis!! Onunla ne ara bu kadar yakın oldunuz!? Melis, arkadaşları konusunda gerçekten seçici davranır. Herkesle arkadaş olmaz. Bu çocukla ne diye arkadaş olmuşsa? Ben senin bir karşına çıkim da o zaman sana bunun hesabını sorucam Melis Hanım. Sadece zaman gerekiyor.

Kerem'in Anlatımı İle

Okuldan çıkmıştık sonunda. Tam gidecekken Melis'i gördüm. Hemen yanına gittim ve konuşmaya başladım.

Kerem: Melis akşam birşeyler yapalım mı?

Melis: Yapmasak. Hiç havamda değilim çünkü.

Kerem: E tamam işte. Birşeyler yapalım ki keyfin yerine gelsin. Ayrıca hiçbir şey senin eğlenmenden önemli değil.

Melis: "gülümseyerek" Kabul edene kadar vazgeçmiceksin deme.

Kerem: Hahaha asla vazgeçmicem.

Melis: İyi tamam. Ne zaman buluşalım?