Avlaire's POV
Parang natigil ang mundo ko nang makita si Pit. He's looking at me with a smile pero he's too different from who I knew. He's in suit at napakalinis n'yang tignan. I never imagine na s'ya 'yung lalaking hindi marunong umintindi ng Ingles at hindi alam ang ibang bagay. Looking at him, alam ko na ang lahat. He played me. I thought ang anak ng Gioni ay si Aki but I'm wrong.
"You're Gioni's son?", I asked while calming myself. He started walking pero pinigilan ko agad s'ya. "Stop. Tell me. Are you the one who kidnapped me?", I asked again and he just stared at me and laughed. He sounds crazy.
"Relax, Avlaire. I did it all for love.", he said while smiling. I got chills. How come I didn't suspect me anything? "Why did I kidnap you? Para mailayo ka dito. Kapag naiwan mo ang company, pwede ko 'yon pabagsakin pero napatagal 'e. May umepal.", he started talking. Hearing those words, parang nasira ang mundo ko. Marami akong tanong pero hindi ko magawang sabihin.
"Iniisip mo kung planado ang lahat 'di ba? Oo, Avlaire. Planado. Simula nung makita kita doon sa party, alam ko nang ikaw ang gusto ko. Pinakidnap kita doon sa lugar na dapat kong kukunin pero alam mo kung saan ako nagkulang? Sa pag alam na kay Canis 'yon. Akalain mo nga naman, gusto ko sanang pabagsakin ka at si Canis para gamitin kayo sa pag angat ko pero 'di ko man lang napansin na baliw na baliw din sayo si Canis. Come here, Avlaire. Come.", dahan dahan n'yang sabi na akala mo'y nang uuto lang ng bata. Ramdam na ramdam ko ang pagtayo ng balahibo ko at takot na namumuo.
"Pit.", tawag ko at hindi alam ang sasabihin. "I... Ikaw din ba ang nagpakalat na ako 'yung designer?", tanong ko at s'ya namang tumawa.
"Ako nga! Why? Are you happy? That you don't need to hide anymore?", he asked at huminga naman ako ng malalim dahil hindi ko alam ang mararamdaman.
"Ako din ang nagpadala ng pagkain sa bahay mo kasi.. nalaman ko na kung saan ka nagtatago 'e. Sumama akong ihatid ka kase alam kong hindi ka magiging maingat. Nasubaybayan ko lahat, Avlaire. Kauntin nalang, mahuhulog ka na sana diba? Pero umepal nanaman 'yung isa.", sagot pa n'ya at ako namang naglalakad papalayo. He's still walking towards me at hindi ko gusto ang mga nasa mata n'ya.
Hindi ko magawang magalit. Punong puno ako ng takot at nag iisip kung paano makakatakbo sa kanya. I do want to.. No. I don't want to kill him pero all this time na pinaglalaruan n'ya ako, I want to hurt him the way na nasasaktan ako ngayon. What's wrong with him?
"Pit, I don't believe you.", I said while staring at him.
"Believe what? Na eto ako? Yeeess, Avlaire. This is me. The son of Gioni's corporation and the one who you will marry. Nagkamali lang ako ng inutusan dahil nakialam din 'yang tatay mo. Kung dinala ka nila sa lugar na sinasabi ko at hindi sa teritorya ni Canis, edi sana masaya na tayo ngayon? Goodd, Avlaire. You don't know how much sacrifices and guiltiness I bore just for you.", mahinahon at nagsusumamo n'yang sabi.
Habang naririnig ang mga 'yon 'e naisip ko ang lahat. Nalaman ko din ang dahilan ng pagtatanong n'ya ng lahat at mga pagtingin sa'kin. Totoo ngang gusto n'ya ako pero hindi ko akalain na dadating sa punto na ganito. I trusted him.
"No, Pit. You're not in love with me.", I said at pilit na tinitibayan ang bawat salitang binibitawan ko.
"Of course, Avlaire. I do love you. I do want you sooo bad.", he said at napalunok naman ako ng matindi. Ramdam na ramdam ko ang lamig ng katawan ko, hindi dahil sa pagiging basa kundi dahil sa takot.
Naalala ko 'yung letter na binigay n'ya sa'kin at 'yung tubig na pinainom n'ya. Kaya ba nakatulog ako while nasa byahe? He planned it all para hindi ako makabalik at naglagay nalang ng location doon sa may letter. Wait, what about Aki? Does he know this? Argh! I don't want this all! Please... someone. Wake me up.
"Avlaire, marry me.", he said at naiiyak akong sinundan s'ya. Malapit na s'ya sa'kin kaya naman agad na akong tumakbo at hinabol naman n'ya ako. "Run, Avlaire. Run!", sigaw n'ya habang tumatawa at wala naman akong magawa kundi gawin 'yon. I can't run to my car naman kase it's lock at maabutan n'ya ako if ever.
Nagsisisi na ako na nilock 'yon. He's still chasing me at ang naririnig ko lang ay ang kabog ng dibdib ko. It's too dark at masyadong tahimik ang lugar. I can't just scream Kase it's too embarrassing kaya. I can still run pa naman. While running I remembered how crazy the world towards me. Maybe eto na ang malas ko after those days na pagiging masaya sa isolated place na 'yon. This is not the first time I was fooled by someone who's obsessed with me pero I didn't expect it to be someone I like.
"Pit, let's talk first please!", I shouted while he's still chasing me. I just heard him laughed at mas bumili s'ya kasabay din noon ang pagkabog ng puso ko.
Mas binilisan ko pa ang takbo habang patingin tingin kay Pit. His eyes are blazing at nakakatakot 'yon. He also have that creepy smile. Lord, what did I do to deserve this? Tumakbong muli ako at tinignan s'ya.
"Ah!", daing ko nang may sumalo sa'kin mula sa pagtakbo. Agad ko s'yang tinignan at papalag na sana nang makita ko ang muka ni Aki. He have that dark eyes at masama ang tingin sa nasa harapan ko.
"CANIS!", sigaw ni Pit sa harapan ko at agad naman akong napatitig kay Aki.
He's holding me like I'm a diamond or the most precious thing for him. Napansin ko din na nagpipigil s'ya ng galit at mabigat ang pag hinga. He's wet and napansin kong muddy din ang damit n'ya. Thinking about all what Pit said, Canis is Aki. He's the one who ruined Pit's plan and someone who's crazy over me too. Plano ko sanang tignan si Pit pero hinawakan ni Aki ang likod ng ulo ko at inilapit sa dibdib n'ya.
"Don't touch her. She's mine.", malalim na sabi ni Aki na nagpatahimik sa'min ni Pit.
