Avlaire's POV
Hindi ko maalala kung ilang araw na ang nakakalipas nang marinig ko ang boses ni Aki. Pero hindi 'yun ang tono na lagi kong hinihintay, sa pagkakataon na binuksan ko ang mata ay nakita ko kung gaano kasama ang timpla ng napaka wapo n'yang muka habang nakatingin sa'kin. Masaya ko s'yang tinignan pero agad din na napatingin kay Pit nang mapansin ang malapit n'yang muka.
“Pit?”, I asked because I am confused about his position. Ngumiti lang sya at tumingin kay Aki na parang walang nangyari.
“Kiyo! Nakauwi ka na pala.”, kaswal n'yang sabi na hindi ko naman na pinuna at saka nalang umahon sa tubig at dahan dahang naglakad. Ramdam ko din ang pagsunod ni Pit mula sa likod ko at mukang inaalalayan pa rin nya ako. Nanatili lang si Aki na nandoon at pinapanood kami.
Nang makatayo kami sa harap ni Aki ay hindi pa rin nagbabago ang madilim nyang tingin. Hindi sa'kin, kundi kay Pit. Napatingin naman ako kay Pit nang tumawa s'ya at tinapik si Aki na may kasamang biro.
“Tol naman, maiiwasan ba?”, natatawa nyang tanong na ikinataas ng kilay ko.
“Kung mag iisip ka, Pit, oo, maiiwasan.”, mahinahon pero madiin na sabi ni Aki. Tumango tango naman si Pit at naglakad paalis. Sinundan lang namin s'ya ng tingin at nahintay sa kung anong gagawin n'ya. Malapit lang din naman ang batsa na ginamit n'ya kanina kaya hindi din 'yon nagtagal.
Tumigil si Pit sa harapan namin at nakangiti kaming tinignan. “Ikaw Aki, naiwasan mo ba?”, tanong nya na mukang mas ikinainis ni Aki. Napansin din 'yon ni Pit na tumawa lang din ng malakas bago ako muling tinignan at kinindatan. “Ah, Abler, gusto kita.”, sabi n'ya na ikinalaki ng mata ko.
Lumipas ang ilang minutes na naiwan kami doon ni Aki at walang nagsisimulang magsalita. Hindi ko alam kung galit sya o ano, I just know that the atmosphere between us is heavy and I don’t know where to start lalo na't nag-confess din si Pit. Hindi ko din alam kung ano ang dapat maramdaman dahil mas inuuna ko ang iniisip ni Aki. Hindi na rin sa'kin bago ang mga ganoong confession pero medyo napaisip ako since it's Pit.
“Hindi ka ba nilalamig?”, napatingin naman ako kay Aki nang magsalita sya at medyo na-surprise because of his question. I thought magagalit sya or what.
Napaisip naman ako sa tanong nya at narealize na ang lamig nga. Hindi ko agad napansin na galing nga pala akong pagbababad at hapon na din ngayon. Napapalibutan pa kami ng mga puno kaya medyo mahangin. Dahan dahan ko namang niyakap ang sarili at tumango.
Umiling naman sya at saka inabot ang kamay ko. Hinid n'ya ako tinanong o hila nalang, dahan dahan n'ya 'yong nilapit at akala moy naghihintay na tanggihan ko. Nnang maramdaman n'yang okay lang sa'kin, kinapitan nya 'yon ng dahan dahan at saka hinimas gamit ang malalaki n'yang daliri at pinipisil pisil na akala mo'y ayaw nyang bitawan. Ramdam na ramdam ko ang init non at parang nag iba ang ihip ng hangin. Nakalimutan ko na ang lamig na nararamdaman dahil sa hindi ko maipaliwanag na epekto ni Aki sa'kin.
“Can I talk to you?”, mahinahon nyang tanong na ikinagulat ko.
“We’re talking now, Aki.”, I said pero dahan dahan s'yang umiling.
“A serious talk, Avaire.”, he said and napaisip naman ako and tumango.
He looked at me in my eyes with his gentle eyes. “In the water, Avlaire. Let’s talk in the water.”, he said na ikinatalon ng puso ko.
What's with you, Aki? Why are you being like this? 'Yan ang mga tanong na hindi ko mahanp kung paano ko sasabihin kay Aki. Masyado akong nalulunod sa mga mata nya. Nakalimutan ko na ang dapat na sasabihin. Tumango nalang ako at s'ya naman ay ngmiti. Binitawan nya ang kamay ko at saka tumalikod sa'kin at naghubad.
“Aki, akala ko ba usap lang?”, I asked with a shock dahil sa ginawa n'ya. Lahat na ata ng naisip kong kababalaghan eh pumasok sa isip ko na nagbigay kilabot sa buo kong katawan.
Narinig ko ang tawa ni Aki habang nakatalikod pa din sakin at tinutupi ang damit nya. Nilagay nya yon sa batuhan at nakangitin humarap sakin.
“Usap nga lang.”, natatawa nyang sagot at ako naman eh nawalan nan g sanity after makitang muli ang katawan n'yang puro bato. Hindi ko alam kung anong kinakain ni Aki o kung paano sya nagkaroon ng ganto pero ang dami nyang pandesal at basta.. nakakagutom.
“Alam mo Aki, dapat pala kapag kumakain ako nung pandesal and that bread monay, dapat ang iniisip ko ay ikaw.”, biro ko at natawa naman s'ya.
Nilapit nya ang kamay malapit sa tainga ko at may nilagay na bulaklak don. Hindi ko alam kung saan nya yon nakuha pero masyadong bright ang ngiti nya para magtanong pa ako.
“'Wag mo na subukan, Avlaire. Mas magugutom ka lang.”, natatawa nyang sabi na ikinasimangot ko. “Come on.”, sabi n'ya na akala mo'y pautos pero willing naman ako kung utos 'yon kase susundin ko talaga s'ya kahit saan.
Nagsimula namang maglakad si Aki at sumunod lang ako. Dahan dahan lang ang pagpunta nya doon habang hawak ang kamay ko at inaalalayan sa bawat pagdulas at muntikan kong mga pagtumba. Natatawa nalang sya kapag napapatili ako o nadudulas. Hindi kami bumalik sa pwesto ko kanina at napansin kong mas malalim to kumapara sa kanina. Nang lumubog kami ay hanggang dibdib ko na 'yon at hanggang tyan lang ni Aki kaya naman kitang kita ko pa din ang busog nyang chest at adams apple.
Lumilingon lingon naman si Aki at saka na tumingin sa'kin nang satisfied na sya kung sinong tinitignan nya. “Okay ka lang ba sa ganitong taas?”, mahinahon nyang tanong at tumango naman ako.
Nasa ilalim naman ng tubig ang magkahawak naming kamay at 'yun lang ang naiisip ko habang umaagos ang tubig sa balat namin.
“Sure ka?”, nag aalala nyang tanong at tumango naman ako.
“Yes Aki. So what do you want to talk about?”, I asked with taas kilay para hindi magmukang desperate. He looked at me and laughed. Inayos nya din ang bulaklak na nasa tainga ko gamit ang free hand nya bago nagsalita.
“How's your day?”, he asked na hindi ko naman akalain. Hes staring at me with the sweetest smile and naghihintay lang ng sagot ko na parang ang tagal tagal na nya yon hinintay.
Umubo ako ng peke at pinigilan ang ngiti. “It's fine naman.”, I said and tumango naman sya.
“Masaya bang kasama si Pit?”, nakangiti pero madiin nyang tanong na ikinaiwas ko ng tingin.
“Not as happy when I am with you.”, I answered honestly. Tumigil naman sya sa pag aayos ng bulaklak sa tainga ko at tinignan na ako sa mata. Dahan dahan nyang inabot ang pisnge ko at marahan yong hinawakan.
Ilang segundo pa ang nakakalipas bago sya nagsalita. “Im not going to stop Pit nor you to be with him. Pero Avlaire, I will not also let you choose him over me. I am always going to make you crazy over me. Over and over, Avlaire. To. Me.”, madiin nyang sabi at hinalikan ako.
