Herkese merhaba sevgili bunu okuyanım!
ÖNCELİKLE HERKESTEN ÇOK RİCA EDİYORUM, SPOILER PAYLAŞMAYIN YA DA EN AZINDAN SPOILER DİYE BELİRTEREK DUYGULARINIZI İFADE EDİN. LÜTFEN AMA LÜTFEN.
Aynı günü anlattığı için kesmek istemedim ve üç bölümü birlikte paylaşmaya karar verdim...
Keyifli okumalar diliyorum.
Maya için yıldıza dokunursanız sevinirim🥀
✨✨
NP: James Arthur, Impossible (bu şarkıyı aşırı seviyorum ve Maya'ya çok yakışıyor...)
✨✨
2. BÖLÜM: BUZDAN DAHA SOĞUK
En son ne zaman bu kadar iyi uyuduğumu hatırlamıyordum ama hayatım boyunca bu kadar güzel uyandırılmadığımı biliyordum.
"Maya," diye fısıldadı kulağıma. Parmakları usul usul kulağımın kenarında saç tutamlarımla oynuyor ve ürkütmeden beni uyku bilincinden çıkarmaya çalışıyordu. Sesine kulak vermek dünyanın en kolay ve en doğal tepkisiydi. Gözlerimi aralamadan iyice dönüp ona doğru örtünün altına sokuldum.
Gülümsemesini duymak istemsizce benim dudaklarıma da bulaşıyordu. "Uyanman lazım," dedi. "Ama böyle yaparsan herkese defolup gitmesini söylemek zorunda kalacağım ve onlar da benim Yıkıcının elinde bir oyuncak olduğumu düşünecek." Eğlendiği her hâlinden belliydi. Parmakları tişörtümün altından buz gibi bir hisle tenimi gıdıklayınca irkilerek mırıldandım.
"Onlara baygın olduğumu söyle."
"Sanırım bu işleri daha karmaşık hâle getirir." Eli biraz daha omurgamın üzerinden yukarıya doğru tırmanmaya başladı. Beni uyandırmak için fazlasıyla yeterliydi. Sadece varlığı bile büyük bir enerji akımıydı, kokusu ondan uzak durmamı imkânsız kılıyordu ve dokunuşu daha önce hissetmediğim şekilde kıvranmama neden oluyordu. Ah o yasak dokunuşu...
"Pekâlâ." Elini üzerimden çekip yatakta sırt üstü döndüm. Elimi gözlerimin üzerine bastırarak doğruldum. İçerisi çok soğuktu, örtünün altından çıktığımda soğuk hava hızla üzerime çullandı ve beni bir nebze onun etki alanından çıkardı.
"Ne yapıyoruz?" diye sordum uykudan yeni uyanmış çatallı sesimle.
Benim aksime her zaman olduğu gibi kontrollü ve dinç şekilde yataktan doğruldu. Yine üzerini değiştirdiğini fark edince gözlerimi kıstım.
"Sabah kısa bir süre yanından ayrılmam gerekti," dedi neye baktığımı fark edince. "Fabienne Madeleina Yargıcı görüşmek istiyor." İsmi telaffuz etme şekli kulağımı gıdıkladı ama ensesini kaşırken isteksiz ve belki biraz çekingen görünüyordu. Daha da önemlisi ona anne demiyordu.
"Onunla konuştun mu?" diye sordum, tamamıyla ayılmıştım.
"Hayır, İklim geldi. O yüzden çıktım. Yakut da yanındaydı, o söyledi."
"Sen iyi misin?" Gözlerim üzerinde dolaştı, her zaman kendini olağanüstü şekilde kontrol ettiği ve Soğuklar genel olarak ifadeleriyle çok açık vermediği için kestirmesi zordu. Ama duygusal olarak çok iyi durumda olmadığını biliyordum. Bir de üzerine benim için endişeleniyordu. Daha kötüsü, ben de onun için endişeleniyordum ve bu duygular ikimiz için de alışıldık değildi.
"Senin iyi olacağından emin olduktan sonra iyi olurum," dedi. "Ama onları kastediyorsan eğer, sadece hevesli olmadığım görüşmeler olacak." Karamel rengi gözleri düşünceler içindeydi ve bazı düşüncelerin onu çekiştirdiğini görebiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN HİKAYESİ
FantasySıradan bir günün akşamında, geçmeye çalıştığı köprüden nehre düşmek üzereyken ölüm tarafından kulağına fısıldandı. "Uzatılan buz gibi soğuk bir el bütün hayatına dokunacak." Bağımlılar ve Avcılar bu kez sıradan bir hayatın hayalini kuran, geceye do...
