Unexpected love

39ο: Το γράμμα

( Πωπω τι βράδυ ήταν και αυτό...αλλά ελπίζω να σας άρεσε 😏.....Αμαννν... διακρίνω κάτι στην εξέλιξη της ιστορίας που με τρομοκρατεί)

Η Ελένη δεν έκλεισε μάτι όλη την νύχτα. Σκεφτόταν αυτό που έγινε μεταξύ τους και δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Ήταν ένα από τα πιο υπέροχα βράδια της τον τελευταίο καιρό και ειδικά μετα το θάνατο των γονιών της. Δεν ήξερε αν θα μπορέσει να το διαχειριστεί και έτσι πρωί πρωί στις 06:00, αφού πήγε στην κουζίνα, έγραψε δύο γράμματα πήρε το κινητό στα χέρια της, βγήκε έξω και κάλεσε τον κ. Γιώργο.

~📱~

Ε: Καλημέρα σας κ. Γιώργο

Δ: Οοο καλημέρα Ελένη. Τι κάνεις; Πώς είσαι; Πώς και έτσι πρωί πρωί;

Ε: Εμμ προσπαθώ. Εσείς;

Δ: Καλά και εγώ.

Ε: Χαίρομαι! Ήθελα να σας ρωτήσω για...

Δ: Ναι ναι ρώτησε με ότι θέλεις

Ε: θυμάστε που μου λέγατε για την ανάδοχη οικογένεια;

Δ: Ναι το θυμάμαι! Το σκέφτηκες; Πήρες μια απόφαση;

Ε: Εμ ναι, θέλω να τους γνωρίσω τώρα

Δ: Τώρα;

Ε: Ναι

Δ: Μου δίνεις πέντε λεπτά να τους πάρω τηλέφωνο να συνεννοηθούμε;

Ε: Δεν έχω χρόνο. Πρέπει τώρα να φύγω

Δ: Γιατί τι έγινε; Αυτή η οικογένεια δεν είναι από εδώ.

Ε: Τι εννοείτε δεν είναι από εδώ; Από πού είναι δηλαδή; Και πότε έχετε σκοπο να μου το πείτε;
( είπε θυμωμένα και συνάμα θλιμμένα)

Δ: Ναι ναι έχεις δίκιο! Το ξέρω έπεσαν πολύ μαζί αλλά πρέπει να εμπιστευτείς.

Ε: Πώς να σας εμπιστευτώ κ. Γιώργο όταν δεν μου λέτε ούτε τα βασικά; Κοιτάξτε δεν έχω χρόνο πρέπει να φύγω τώρα.

Δ: Ναι έχεις δίκιο συγγνώμη. Ηταν λάθος μου. Γιατί θέλεις να φύγεις από το σπίτι; Με αγχωνεις; Τι έγινε;

Ε: Θα μου πείτε από πού είναι; Περιμένω να ακούσω. Τα υπόλοιπα άλλη ώρα.

Δ: Ε ναι ναι ....είναι από κάτω

Ε: Από που από κάτω;

Δ: Από μια περιοχή της Πελοποννήσου

Ε: Ωραία. Μπορώ να περάσω τώρα από εκεί;

Δ: Είναι Κυριακή! Δεν δουλεύω σήμερα

Ε: Πρέπει να φύγω, το καταλαβαίνετε; Σας παρακαλώ, πρέπει να φύγω γρήγορα.