Kurs-4 ( hafta sonu)

Start from the beginning
                                    

- kursta

- ne diyorsun kızım hiç bişey anlamıyorum?

Önüme dönüp uzun uzun onunla olan anılarımı düşünmeye başlamıştım, sonra bi anda bir sürü soru işaretinin için de buldum kendimi.

Acaba şuan napıyor? Beni hatırlıyor mu? Beni özlüyor mu? Hala aynı kursta mı? Çok uzun zaman oldu acaba evlendi mi? Yoksa hoca mı oldu? Acaba beni hiç bulmaya çalıştı mı?

Camii avlusundan koşarak çıkıp Fatih sokaklarında bütün çarşaflı kızların sadece gözlerine tek tek bakarak onu aradığım gün aklıma geldi, bi anda ağlamaya başladım, bu zamana kadar ona olan özlemimi hep bastırmıştım, bu anıları hatırlamamak için kafamı hep meşgul tutuyordum, bi anda her şey zihnimde canlanınca geçmişimle yüzleştim, hayatımın en kötü dönemleri olsa da eftalya gibi biriyle aynı güne uyanmanın her gün onu görmenin verdiği mutluluğu o günden beri hiç bişey verememişti.

Ağladığımı gören Kübra yanıma gelip oturdu.

- Ayşe noldu? İyi misin? Kızlar bişey mi dedi? Yoksa ablan mı bişey dedi? Hadi anlat bana noldu, benim yüzümden mi oldu?

- yok senle alakalı değil

- noldu o zaman anlatsana

- geçmişimi hatırladım

- ne var ki geçmişin de?

- neler yok ki Kübra...anlatsam inanamazsın

- o denli kötü ne yaşamış olabilirsin ki, daha çocuktun sonuçta

- hayatın kötülüğü çocuk, ergen, genç, yaşlı dinlemiyor Kübra...bazılarımızın hayatı daha daha doğar doğmaz acı oluyor, pişmanlık oluyor, korku oluyor, şiddet oluyor

- seni ilk kez bu kadar ciddi konuşurken görüyorum Ayşe

- evet çünkü bu zamana kadar yaşadığım şeyleri bastırmıştım, bunlar hakkında konuşmak beni sıkıcı yapar

- neden öyle düşünüyorsun?

- bi gün çok heyecanlı bi şekilde yaşadıklarımı arkadaşlarıma anlatmaya gitmiştim

- eee?

- beni dinlemediler...senin sıkıcı kurs hikayelerini dinlemeye gelmedik dediler...Mustafa ceceli fanlarının olduğu bi kursta en fazla ne olmuş olabilir diyip saçma sapan dalga geçtiler benimle

- yiaaaaa... e ailene anlatsaydın

- ilk zamanlar bana yapılan zorbalıkları anlatıyordum ama inanmıyorlardı, "orası kurs orda öyle şeyler olmaz sen yalan söylüyorsun" diyip beni susturdular...o yüzden anlatmayı-konuşmayı bıraktım

- yiaaaa kıyamam ben sana yaaa, bana her şeyi anlatabilirsin ben seni dinlerim

Kübra bu sefer de duygusal olarak yaklaşarak benim kalbimi feth ediyordu.

- bunları konuşmayalım boşver

- tamam da sen şuan neye ağladın onu söyle bare

- eski kursunda eftalya diye biri vardı, bana çok iyi davranırdı onu hatırladım bi anda, ona olan özlemim onunla olan anılarım gözlerimi doldurdu

- onu özlüyor musun?

- evet

- istersen seninle beraber gidelim eski kursuna, gör eftalyayı

- gerçekten mi!! Bunu yapabilir miyiz?

- yaparız tabi ben her yeri biliyorum götürürüm seni

- peki nasıl olucak o iş?

LANETLENMİŞWhere stories live. Discover now