✔️Dantes Reis naar de Waarheid (VOLTOOID)

🧡Epiloog - Einde

Thema: Concerning Hobbits - Merlyn

***

"Was dat alles?" vraag ik, wanneer ik de laatste verhuisdoos uit de bus til. "Of heb je nog meer in de auto van je pa?"

Quinn houdt de voordeur open wanneer ik de verhuisdoos bij zijn andere spullen zet. Het is niet veel, enkel een paar dozen spullen uit Florence en wat schilderdoeken, maar het is genoeg.

"Nee dat was het wel denk ik." Quinn zucht. "Ik ben blij dat we klaar zijn. Wie had ooit gedacht dat ik zo snel een studio zou vinden?"

"Ik," zegt Oscar, die de woning in komt met twee emmers verf. "Je inschrijving voor sociale huur liep al heel wat jaren door."

Quinn's vader lacht. Het is vreemd om hem in een andere setting te zien dan op school.

"Ik wist niet dat het zo snel zou gaan," zegt Quinn. "Al zal Abel het wel fijn vinden om zijn kamer weer voor zichzelf te hebben."

Oscar zeg de verfpotten op de grond en knikt.

"Nog één ruzie en ik had zijn matras in onze slaapkamer gelegd," zegt Oscar. "Hij is nooit goed geweest in delen."

Hij loopt naar zijn zoom toe en kijkt om zich heen naar de beschikbare ruimte.

"Het is klein, maar het is knus," zegt hij. "Ik ga je moeder halen. Die vraagt al uren of we klaar zijn met uitladen zodat ze kan helpen verven."

Quinn leeft op als hij hoort dat zijn moeder ook wil komen kijken naar zijn nieuwe studio.

"Tuurlijk! We zien je zo. Rijd wel voorzichtig," zegt hij. "Dit weer heb ik al heel lang niet meegemaakt."

Ik kijk achter hem door het raam naar buiten. Het is nog steeds niet gestopt met sneeuwen.

"Ik bel wel als we onderweg zijn," zegt hij. "Tot zo jongens!"

Oscar loopt naar buiten en sluit de voordeur achter zich. Het is fijn om te zien dat hij moeite doet voor Quinn, al ligt hun relatie nog altijd onwennig lastig.

"En? Tevreden?" vraag ik.

Ik pak Quinn's hand vast terwijl hij zijn nieuwe leefruimte in zich op neemt.

"Het voelt zo gek om hier weer te wonen," zegt hij. "In Amsterdam met jou in de buurt en mijn studie die weer start in Februari. Het is veel meer dan ik verwacht had."

"Het is ook niet zomaar wat om van het ene naar het andere land te verhuizen," zeg ik. Ik sla mijn arm om hem heen. "Maar je gaat het goed hebben. Echt waar. Ik voel het!"

Quinn lacht en draait zich naar me om.

"Is dat zo?" Hij grijnst. Zijn gezicht is roodgekleurd van de kou buiten. "Hoe weet je dat zo zeker?"

Hij pakt me beet bij mijn middel en kijkt me aan.

"Ik ga oude bekenden tegenkomen, weet je," zegt hij.

Hij heeft er moeite mee. Ik zie het aan hem. De kans dat hij zijn oude vrienden weer tegenkomt. Of Pim.

"Omdat je sterker bent dan eerst," zeg ik. "En je jezelf die nieuwe kans moet geven. Je hoeft niet weer weg te rennen als het lastig wordt, want je bent niet meer alleen."