ဒီလို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး အစြမ္းထက္ျမက္သည့္ သခင္မမ်ိဳး ႐ွာေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ဆိုသည္မွာ သူတို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရေသာ အရာပင္ ျဖစ္သည္။
"ခ်င္းခ်င္း... မင္း ကိုယ့္ကို အျပစ္မတင္ဘူးလား?"
"အ႐ူး!"
ဒီလူကို စိတ္ခ်ေစရန္အလို႔ငွါ လူအမ်ားေ႐ွ႕တြင္ မုရံုခ်ီခ်ီသည္ ေျခဖ်ားေထာက္လိုက္ကာ သူမလက္ကုိ ဖုန္းခ်န္လည္ပင္းတဝိုက္ ရစ္ပတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အား ေႏြးေထြးေသာ အနမ္းတစ္ပြင့္ ေပးလိုက္သည္။
"သခင္မက ႐ွိန္ေလာက္စရာပဲ!"
ထိုသို႔ ပူေလာင္သည့္ ျမင္ကြင္းက လူအမ်ားအား ေအာ္ဟစ္ေစမိသည္။
"ဟီဟီ"
ထိုအနမ္းက ဖုန္းခ်န္ႏွလံုးသား လံုးဝ ျပဳတ္က်သြားေစသည္။ သူမက သူ႔အပိုင္ပဲ! သူ ဒါကို ခံစားရသည္။
"ခ်င္းခ်င္း... ကိုယ္ မင္းကို ခ်စ္တယ္"
ဖုန္းခ်န္က သူ႔ေခါင္းကို ငံု႔ကာ မုရံုခ်ီခ်ီႏႈတ္ခမ္းအား နမ္းရိႈက္လိုက္သည္။
"အိုး..."
ဒီလို အံ့ျသစရာေကာင္းေသာ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းလွသည္။ လူတိုင္းက သူတို႔မ်က္လံုးမ်ားကို ပြတ္သပ္ကာ တေယာက္က အနီ၊ တေယာက္က အျဖဴ ျဖစ္ေနေသာ ထိုစံုတြဲအား စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ သူတို့က ဒီကမာၻေပၚတြင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးတည္းသာ ႐ွိသည့္အလား ကမာၻတုန္လႈပ္ေအာင္ နမ္းရိႈက္ေနၾကသည္။
အနမ္းမ်ား အဆံုးသတ္သြားေသာအခါ ဖုန္းခ်န္က သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို နိမ့္လိုက္ၿပီး မုရံုခ်ီခ်ီအား ေကာက္ခ်ီလိုက္သည္။ သူသည္ ေလကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
"သခင္မေလး..."
စုယြဲ႔က လိုက္ဟန္ျပင္ေသာအခါ နလန္႐ွင္းက သူမအား တားဆီးလိုက္သည္။
"ဝမ္ရယ္နဲ႔ ဝမ္ေဖး လုပ္စရာတစ္ခုခု ႐ွိေနတယ္။ ငါတို႔ သူတို႔ကို သြားအေႏွာက္အယွက္မေပးသင့္ဘူး။ အခု အေရးႀကီးဆံုးအရာက ဝူက်င့္ခုန္းက လူေတြက ရံုးေတာ္က လူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုခ်ိတ္ဆက္လိုက္တယ္ဆိုတာကို စစ္ေဆးဖို႔ပဲ! ႂကြယ္ဇယ့္ဖန္းနဲ႔ ထံုေပါင္က်ိဳက္က ကိစၥေတြကလည္း ေျဖ႐ွင္းဖို႔ ႐ွိေနေသးတယ္။ ဒီအခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာေတာ့ သခင္ေတြက ဒါကို ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္အံုးမွာမဟုတ္ဘူး"
Chapter 136
Começar do início
