Kabanata 24

7 1 0
                                    

“Talaga?” Dhrake asked me kaya lumapit ako sa kaniya at inabot ’yung tablet na hawak-hawak ko upang ipakita iyon sa kaniya.

Nang makita niya naman ’yon ay biglang nag bago ang expression niya sa kaniyang mukha kaya kinabahan ako dahil doon. Mukha siyang galit na parang sasabog na.

Inabot niya naman sa akin ’yung tablet na hawak-hawak niya at tinanggap ko naman iyon habang hindi ito nakatingin sa akin. “Cancel that, I'm busy.”

“Sigurado ka?”

He nodded habang hindi ito nakatingin sa akin at nakatingin lang siya sa kaniyang monitor na nasa harapan niya.

“O sige, sabi mo e--” But I stopped talking. I suddenly felt my phonr vibrated, kaya kinuha ko ito upang tignan kung sino ito.

Nang malaman ko naman kung sino 'to ay dali-dali ko itong sinagot.

“Sam? Thank you for answering my call, puwede mo bang sabihin mo kay Dhrake na nasa labas ng building si Huwan?” Fitha told me. “Yes, sandali, sasabihan ko na siya.” And I ended the call.

Hindi ko alam kung bakit alam agad ni Fitha e wala naman siya dito sa building na ’to. Pero sabagay, marami siyang alam at matalino si Fitha.

“Who’s that?” Dhrake asked me kaya tinignan ko siya, nakatingin na rin siya sa akin at hindi na sa monitor niya.

“Fitha called me. Nasa labas ng building mo si Huwan.” I told him at nakita ko naman siyang ipinikit ang kaniyang mga mata at huminga ng malalim. Tumayo siya at pumunta sa direksiyon ko.

He suddenly touched my hand at sabay kaming lumabas sa opisina niya. “Come with me.” Kaya ngayon ay nag lalakad kami na magka hawak ang aming  kamay.

Habang nag lalakad kami papuntang elevator, ’yung mga tao naman na narito ay nakatitig sa aming mga kamay, kaya napayuko na lang ako dahil sa hiya hanggang sa marating nin ang elevator at pumasok roon.

“Don’t mind them.” Sambit niya nang makapasok kami rito sa elevator na kaming dalawa lang. “What are you doing? Bakit hawak-hawak mo ’yung kamay ko? Puwede mo namang bitawan.” Madiin kong tanong sa kaniya habang nakakunot ang aking noo.

He looked at me seriously. “Because I want to.” Sakto naman at bumukas na ’yung elevator kaya lumabas na kami at nag lakad hanggang sa marating namin ang ground floor.

Nakita namin si Huwan na siya lamang mag isa, ngumiti naman siya kay Dhrake na para bang nang-aasar pa ito.

Bumitaw naman ako sa kamay ni Dhrake at hindi na rin siya umangal dahil nag uusap na sila ni Huwan.

“What are you doing here?”

“I want to talk about something.” Huwan answered. “About what?” Dhrake asked him.

“About this company of yours.” Nang sabihin iyon ni Huwan ay na pansin kong inirapan ni Dhrake si Huwan. Nag simula na rin kaming mag lakad hanggang sa marating namin ang conference room.

Umupo naman si Dhrake at ako naman ay tumayo lang sa gilid niya, at akala ko ay mag isa lang si Huwan, but I'm wrong, may kasama siyang dalawang lalaki na hindi ko naman kilala, pero mukha silang negosyante at mayayaman.

Katabi ko ngayon si Dhrake at nasa harapan namin si Huwan at ang dalawa niyang kasama.

“I want to talk about your company and this building. Na papansin mo naman siguro na kaunti lang tayo rito at sinadya ko ’yon para tayo-tayo lang ang nandito.” Ngumisi naman si Huwan.

Na pansin ko naman ang kamay ni Dhrake na nasa ilalim ng lamesa at nakayukom ang kaniyang kamay dahil sa galit.

“You can leave.” Dhrake told him. “Ayaw ko. By the way, I'm going to introduce my buddies, this is Joseph.” Turo ni Huwan sa kaniyang katabi na nasa kanan niya banda. “And this is Pio.” Pagpapakilala niya rin sa katabi niya na nasa kaliwa niya banda.

“Good day, Mr. Zandigiero--” Mr. Pio was supposed to speak, pero napatigil kaming lahat ng may biglang pumasok kaya lumingon kami sa may pintuan upang tignan kung sino iyon.

“Dhrake don't! This stupid man wants to buy your company!” Malakas na sigaw ni Fitha sa amin habang hinihingal ito na para bang tumatakbo pa ito papunta rito sa conference room.

Lumapit si Fitha kay Dhrake at inabot ang cellphone niya. “Look, gumawa pa sila ng fake article upang ipaalam sa buong mundo na binibenta mo itong kompanya mo. Marami ang naniwala.” Fitha informed Dhrake.

Dahan-dahan naman akong lumayo upang hindi madamay sa pinag-uusapan nila. Pero bakit ba ito ginagawa ni Huwan? Ganito na ba talaga siya kainggit?

Napatayo naman si Dhrake at sakto naman at bumukas ulit ang conference room at may mga securities guard na pumasok, at hinawakan sina Huwan upang ipalabas sa kompanya ni Dhrake.

“Leave.” Dhrake told him seriously. “I don't need your useless meeting, I don't need your useless words. Gawin mo ulit ’to at sisiguraduhin kong mag kikita tayong dalawa sa korte.” Kalmadong sabi ni Dhrake kay Huwan, pero ngumisi lang naman si Huwan na para bang isang baliw.

Wala nang sinabi pa si Huwan at lumabas na siya sa conference room kasama ang mga security guards, lumabas na rin sina Joseph at Pio.

“How did you know that?” Dhrake asked Fitha. “May cctv kaya akong nilagay rito sa kompanya mo, bawat sulok, tapos naka connect ’yon sa bahay ko, kaya nakita ko na narito si Huwan kaya dali-dali akong pumunta rito.” Fitha explained. “Lalo na sa cr doon sa opisina mo, nilagyan ko ng cctv--”

Dhrake blinked his eyes so many times. “Wait, what the fuck?”

Fitha chuckled. “I’m just joking.” He laughed.

“About the article, how did you know that?” Dhrake asked again. “Fourteen found it on google, it's trending to be honest. Many people was shocked that you are going to sell this company, and many people was asking kung paano na raw ’yung banda niyo, baka hindi na ulit kayo tutugtog ulit.” Fitha told him.

“Let me fix these things. Thank you, bud.” Dhrake tapped his shoulders. “Anyway, I have to go, my wife is waiting.” Pag papaalam ni Fitha at kumaway din siya sa akin bago siya lumabas ng conference room.

I didn't even know na may asawa na pala si Fitha.

Hindi rin kasi halata sa kaniya dahil no’ng unang kita ko sa kaniya ay akala ko nasa nineteen years old pa lang siya.

I walked slowly papalapit kay Dhrake habang niyayakap ko itong tablet na hawak ko kanina pa. “You okay?” I asked him worriedly. Lumingon siya sa akin pero hindi ko inaasahan ang ginawa niya.

He suddenly hugged me...

Napatigil naman ako at halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon.

Sobrang bilis din ng tibok ng puso ko at sigurado kong nararamdaman at naririnig iyon ni Dhrake.

“W-What a-are y-you doing?” Nauutal kong tanong sa kaniya. Humigpit naman ang yakap niya sa akin na mas lalong nagpa bilis ng tibok ng puso ko.

“Stay...” He whispered to my left ear habang nakayakap ito sa akin.

Aldecantra Series #1: A Love Made in PampangaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon