Aldecantra Series #1: A Love Made in Pampanga

Kabanata 19

Sobrang dami ng ganap kahapon. Nakailang ensayo pa sila dahil nalilito na sila at puro sila tanong sa amin kung nag kakamali ba raw sila o kung may kulang ba.

Sobrang busy nila kahapon, mabuti na lang at hindi kami gabi umuwi, maaga kasi umuwi sila Dhrake kahapon dahil kailangan raw nila mag pahinga ka agad at mag ipon ng lakas para sa competition.

Hapon na nga at narito ako ngayon sa kuwarto ko at nakikipag-usap sa mga kapatid ko.

While I'm talking to my sisters, I just heard someone knocking my door, kilala ko na rin agad kung sino ito. Kaya nag paalam na ako sa mga kapatid ko at pumunta sa pinto upang buksan ito.

Tumambad sa harapan ko si Dhrake at suot-suot niya ang isang black trouser at itim na fitted t-shirt.

“Change your clothes and come with me.” He told me calmly.

“Ngayon na ba aalis?”

He nodded. “Yeah, pero mamaya pa naman mag sisimula. Maaga lang kaming pupunta ron dahil may pag-uusapan.” He explained. “Sige, maliligo muna ako tapos mag bibihis.” Sabi ko rito at sinara ’yung pinto.

Nag mamadali naman akong naligo at pagkatapos ay nag bihis na ako at nag ayos sa sarili.

Nakakailang naman kung mag hihintay siya sa akin, siya na nga ’yung amo ko tapos nag hihintay pa siya sa akin. Pero no choice naman siya since nag aayos naman ako sa lsarili ko, kesa naman sa hindi, ’di ba? Mukha siguro akong bruha.

Suot ko ’yung high waisted na pantalon at t-shirt, nag insert lang ako para hindi boring tignan itong suot ko. Nang matapos ’yon ay bumaba na rin ako upang sabihan si Dhrake na tapos na ako.

I was about to speak nang tinitigan niya ako ng ilang minuto at tumayo agad siya mula sa pagkaupo sa sofa at nangungunang lumabas.

“Let’s go.” I heard him and I just followed him until we reached his car.

He's weird.

Parang may iniisip siya kanina habang nakatitig sa akin.

Nang makapasok na ako sa sasakyan niya ay binuhay niya na ito at umalis na kami.

Napalunok na lang ako at tumingin sa labas ng bintana ng sasakyan dahil naiilang na ako.

Wala kaming imikan ngayon.

Sobrang tahimik, halos mabibingi ka na sa sobrang tahimik.

“You okay?”

He suddenly asked me so I faced him, but he's not looking at me since he was driving and he need to focus on the road.

I nodded. “Oo naman.”

Ano nakain nito at bumait?

“'Aling kanta nga pala ang kakantahin mo mamaya? ’Yung kahapon ba?” Makapal na tanong ko sa kaniya. Ako na lang mag fi-first move kahit nahihiya na ako ng sobra.

Mas nakakailang kasi kapag hindi kami mag i-imikan rito sa loob ng sasakyan niya. Sobrang tahimik nun.

“No, we changed it.”

“Anong kanta?”

He looked at me and he winked. “Malalaman mo rin.” Sabi niya sa akin at ibinalik niya ulit ang kaniyang tingin sa daanan.

“Ah sige, saan ka nga pala lumaki?"

He chuckled. “You’re so random.” He just told me at ngumiti lang ako. “Dito sa Angeles siyempre, na saan ba tayo ngayon? E nasa Pampanga.” Nakangiting sagot niya habang nakatingin sa daan.

“How about you?"

“Dito rin sa Pampanga, sa San Fernando.” I answered his question.

Nilingon niya ako saglit at ibinalik rin ka agad ang tingin sa daanan. “Talaga? San Fernando? That's my favourite place to visit here in Pampanga, kaso hindi na ako nakakapunta jan dahil busy.” Pagku-kuwento niya at tumatango na lamang ako.

“So, nakatira ka dati sa San Fernando bago ka dumating rito?”

“Oo.”

He smiled. “I didn't know that, but now I know.” Sambit niya na nanggaling sa kaniyang bibig.

Puro lang kami chikahan sa isa’t isa hanggang sa narating na namin ang Helianyi Arena na kung saan dito sila mag pe-perform at kaharap nila ang mga maraming tao.

Sa likod kami dumaan ni Dhrake at napapansin kong marami ang nakakakilala sa kaniya hanggang sa marating namin ang mga rooms, hinanap namin ang magiging room nila Dhrake na kung saan doon sila mag hahanda. Nang mahanap namin ’yon ay ka agad kaming pumasok at tumambad sa amin sina Yusef, Clark, Theo, at Fourteen.

Where's Sofia?

Sinara ko na ang pintuan at nag tanong sa kanila, “Where’s Sofia?” I asked them. “She’s coming later, kakain pa raw kasi siya." Clark answered my question at tumango lang ako.

“Sam? Marunong ka ba mag light make-up?” Theo suddenly asked me habang nililibot ko ang aking tingin sa buong silid na ’to na sobrang laki at sobrang daming damit na para lang sa mga lalaki. Sobrang ganda.

“Oo naman.” Sagot ko.

“That’s great! I think kailangan ko ng tulong mo. I need your help, puwede bang ayusan mo mukha ko? Hindi kasi ako sanay kapag tumutugtog ako sa harap ng maraming tao tapos medyo wala akong make-up.” He told me.

Umupo siya sa harap ng salamin at sinimulan ko nang ayusan siya, sinabi niya sa akin na light lang dahil ayaw niya rin sa makapal.

Nang matapos ’yon ay niyakap niya ako dahil sobrang guwapo niya raw.

“What if ma in love sa akin si Sofia." Napalaki naman ang aking dalawang mata nang sabihin niya iyon sa kaniyang sarili habang nakatingin siya sa harap ng salamin.

In love na nga siya sa ’yo e. I told my self habang lihim na ngumingiti.

“Nag make up ka? Guwapo ka naman na kahit walang make-up ah.” Clark approached Theo, natawa naman ako sa reaksiyon ni Theo nang sabihan siya ni Clark.

Iniwan ko muna sila roon dahil nag kukulitan silang dalawa.

Pansin ko lang, feminine ba si Theo? Base sa mga galaw niya parang feminine siya.

Habang nag lilibot ako sa silid na ’to ay bigla akong tinawag ni Theo kaya lumapit ako sa kaniya.

“Dhrake wants your light make-up too.” Theo uttered.

Na patingin naman ako kay at agad siyang umupo kaharap ang malaking salamin.

Hindi na ako nag salita at sinimulan nang ayusan si Dhrake.

I don't even know kung bakit siya nag papaayos o nag papalagay ng light make-up.

Habang nag ma-makeup ako sa mukha niya ay hindi tuloy ako maka focus dahil ramdam ko ang mga titig niya, pero pinipigilan ko lang ang sarili ko na huwag tumingin sa kaniyang mga mata.

“Close your eyes.” Utos ko sa sa kaniya habang inaayos ang bandang mata niya.

“Nagpapa light make-up ka pala?" I asked him at nang matapos na ako mag ayos sa bandang mata niya ay ka agad na siyang dumilat. “No, ngayon lang. I just want to try it.” He told me.

Nang matapos na akong mag ayos sa mukha niya ay ka agad siyang ngumiti sa akin at nag pasalamat.

Naningkit naman ang mga mata ko nang may naisip akong kalokohan para sa kaniya. “Bading ka ba?” I asked him na walang pag dadalawang isip.

He looked at me curiously. “No, I'm not. Gusto mo patunayan ko?” Matapang niyang sagot.

Ka agad siyang tumayo at lumapit sa akin, isang dangkal na lang ang layo ng mukha niya sa akin at kulang na lang ay mag hahalikan na kami. Ramdam na ramdam ko rin ang mainit niyang hininga at ang mga titig niya na nakatuon sa aking labi.

“Who’s gay now?” He murmured softly.