johnlock || Soul Mate ||

-10- Anlaşma

Biraz karanlık bir bölümle karşınızdayız
Eğlenceli aslında

Eğlence! :)

(Sherlock'un bakış açısı)

John :  "Yeni s-s-s-sesli oyuncağımi  beğendin mi?" John, sanki çok acı çekiyormuş gibi sonunda nefesini tuttu.

Sherlock :  "John!?" "İyi misin? Moriarty sana ne yaptı? İyi misin?" Sorular ağzımdan düzgün düşünebileceğimden daha hızlı döküldü.

John : "Oh, J-johny çocuk iyi. O yaşıyor, tüm bilmen gereken bu."

Sherlock :  "Moriarty..." Diye mırıldandım  dişlerimi gıcırdatarak. Titriyordum, o kadar çileden çıkmıştım ki bir şeyi kırmam lazımdı.

John : "Ne Sh-Sherlock? Bu o-oyunuyla e-e-eğlenmiyor musun? Yazık, hoşuma gittimişti."

Sherlock:  "Neden benimle kendin konuşmuyorsun? Yoksa bunca zamandan sonra hala başka bir canlı kalkanın arkasına saklanman gerekiyor mu?" Lestrade sabırsızca bana baktı, ben de telefonu hoparlöre alıp tezgahın üzerine koydum.

John :  "Aslında t-telefona şu  anda ulaşamıyorum, bu yüzden j-j-johnny çocuk benim d-değişimim." John'un sesi hâlâ titriyor ve bu kalbimi sıkıştırıyor. neden John'umu rahat bırakmıyor?

Sherlock : "John sakin ol .", sanki beni görücekmiş gibi  telefonun üzerine eğildim.

John : "Yine de J-John benim favorim. Ona karşı çok... Ç-çok duygusal oluyorsun. Bu çok sevimli." Moriarty'nin cümleleri John'un sesine tamamen yanlış, uymuyordu.

Sherlock : "O benim dostum eğer ona-." .

Moriarty : "Ah, ama ikimiz de bunun tam olarak doğru olmadığını biliyoruz." Moriarty'nin kendi sesi aniden hattan geliyordu ve şok içinde biraz gerilememe neden oluyor.

Sherlock : "John'a ne yaptın?"  Moriarty'nin John'u elinde tuttuğunu ve onu manipüle ettiğini bilmek elbette korkutucuydu ama artık sesini duyamadığımdan onun hayatta olduğundan emin olamıyordum.

Mortiarty :"2 yıldır ölüyüm ve senin tek konuşmak istediğin John mu? Sherlock, baban seni özledi." Moriarty'nin utanmaz flörtüne gözlerimi devirdim. Ancak Lestrade son derece rahatsız görünüyordu, Anderson ise bana inanamayarak bakıyordu.

Sherlock ;"Ah, inan bana, son 2 yıldır seni düşünmekten vazgeçmedim." Bunun dış dünyaya nasıl geldiğini çok iyi bildiğim için telefona mırıldandım. "Ancak soruma cevap vermedin. Nerede. John?"

Mortiarty :  Nerede. Dır-dir dir  John?" "Ah, John şu anda meşgul. Ama Sherlock, ben bir oyun oynamak istiyorum canım çok sıkılıyor."

Dondum kaldım, Moriarty'nin 'oyunları' hiç iyi değildi. Eskiden eğlenceli olduklarını, beyin için uyarıcı olduklarını düşünürdüm, ama şimdi umursadığım insanları içeriyordu. Moriarty'nin o insanları daha fazla incitmesine izin vermeyecektim. Özelliklede Johnu.

Sherlock : "Hangi oyunu oynamak istersin?" Soğukkanlılıkla sordum, duygularımın daha fazla dikkatimi dağıtmasına izin vermemek için kendimi zorladım. John'u kurtaracaksam, zihnimin olabildiğince durgun olması gerekiyordu.

Moriarty : "Sadece benim için bazı soruları cevaplamana ihtiyacım var, hepsi bu." Şarkı söyler gibi konuşuyordu

Sherlock : "Asla bu kadar basit olamaz."

Moriarty : "Ah, ama bitirmemiştim. Yavaşla Sherlock, oyunu henüz açıklamadım. Görüyorsun, Moran adında bir arkadaşım var. Belki onu duymuşsundur?"