အပိုင္း ( ၁၂ )
ကိုထြဋ္ သူ႔ကေလး စိတ္ဆိုးလို႔ ေျပာတာပဲလို႔ ထင္မွတ္ကာ ကိုယ္လံုးေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။
" အိမ္ထဲ ဝင္ေတာ့ ကိုယ္ ညက်မွ ဖုန္းဆက္မယ္ "
ဝမ္းဝမ္း ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ထိုလူႀကီးကို လွည့္မၾကည့္ဘဲ အိမ္ထဲ ဝင္သြားသည္။ ကိုထြဋ္ သူ႔ကိုယ္သူ အားတင္းကာ မျမခင္ဆီကေန မျမတင့္ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေခၚဆိုလိုက္သည္။
တတူတူ ဝင္သြားေပမဲ့ ဖုန္းက မကိုင္။ ေနာက္ဆံုး စာပို႔ထားလိုက္သည္။
✉ကြၽန္ေတာ္က သြင္ခ်စ္ေသာ္ခ်စ္သူပါ။ ခဏေလာက္ စကားေျပာခြင့္ေပးပါ။
.............
" ျဖဴ သမီးက ဘယ္လိုလုပ္ ေစ့စပ္ပြဲက သဘက္ခါလဲ "
" ျဖဴ႕မိတ္ေဆြက သမီးေလးကို အရမ္းသေဘာက်ေနတာ။ အာ့တာေၾကာင့္ အျမန္စီစဥ္ျဖစ္တာ "
" ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို မတိုင္ပင္ရတာလဲ "
" ကိုက အလုပ္မွ မအားတာ။ ျဖဴ႕ဘာသာပဲ စီစဥ္ရတာေပါ့။ ကိုက ျဖဴ႕ကို အျပစ္တင္ခ်င္တာလား "
" ကိုယ္က အျပစ္တင္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သမီး ေလးက အရမ္းငယ္ေသးတယ္။ ကိုယ္ ဘယ္လိုမွ သေဘာမတူႏိုင္ဘူး "
ထူးႏိုင္ ေခါင္းေပါက္ထြက္ေအာင္ ဘယ္လိုပဲ စဥ္းစားပါေစ။ သူ႔သမီး ေစ့စပ္မည့္သူက ကိုယ္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူတဲ့။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ဟိုကေလး၏အေဒၚအႀကီးဆံုးက သိသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေကာက္ကာငင္ကာ ေစ့စပ္ပြဲ ထလုပ္တယ္ဆိုပဲ။ ၾကားထဲက သူ႔သမီးက ဓားစာခံ ျဖစ္ရေတာ့မည္။
" သမီး ဆရာ့ကို ခ်စ္တယ္ အေဖ "
ထူးႏိုင္ ဆရာဆိုေသာ အေခၚေၾကာင့္ မ်က္ခံုးပင့္မိသည္။ သားမိႏွစ္ေယာက္ သူ မသိေအာင္ ဘာေတြလုပ္ထားတာလဲ။ ကိုယ္က ယံုၾကည္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူတာလား။
" သမီးနဲ႔ ေစ့စပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ကေလးက သမီးကို ဂိုက္လုပ္ေပးေနတဲ့ ဆရာေလ။ သမီးက သေဘာက်တယ္ဆိုလို႔ ျဖဴကလည္း ေစ့စပ္ဖို႔ သေဘာတူလိုက္တာ။ ကို႔ ယံုၾကည္မႈကို အလြဲသံုးစား လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး "
YOU ARE READING
ခ်စ္ေမတၱာ အိမ္ကေလး (or) ဒီဝါကြၽတ္ရင္ လူပ်ိဳႀကီး ကြၽတ္ၿပီ
Romantikkထြဋ္ျမတ္ေခါင္ ××× သြင္ခ်စ္ေသာ္ (ဝမ္းဝမ္း) _______________________________ ထွဋ်မြတ်ခေါင် ××× သွင်ချစ်သော် (ဝမ်းဝမ်း)
