1.Bölüm

34.7K 575 26
                                    



Sabaha karşı yorgun argın eve girmiştim. Çantamı kapının girişinde ki vestiyere koyup odama doğru ilerliyordum ki salondan gelen sesle yönümü değiştirip oraya gittim. Koltukta uyuya kalan annemi görünce yüzümde gülümseme oldu. Her zaman ki gibi gene beni beklerken uyuya kalmıştı. Uykusunu bölmemek için koltuğun kenarında ki örtüyü üzerine örtüp alnına öpücük kondurup açık olan televizyonu kapattım.

Odama gidip üstümdeki formayı çıkarttım ve kenara koyup ardından üstüme pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım.

Neredeyse 1 yıl önce hemşirelik bölümünden mezun olmuştum. Puanımın yüksek olmasıyla da hemen atanmıştım.

Bugün ise arkadaşım izin aldığı için onun yerine nöbeti devralmıştım ve aşırı yorgundum. Bünyem daha fazla dayanamayıp uykuya yenik düştü.

Kulağıma gelen takırtı sesleriyle kafamı yastığın altına gömüp uyumaya devam etmeye çalışmıştım ama nafile bir kere duymuştum ve uykumu sonlandırmama yetmişti.

Yataktan sürünerek kalkıp lavaboya doğru ilerleyip elimi yüzümü yıkadım. Mutfağa gittiğimde annemi yemek hazırlarken buldum.

"Günaydın!" sesimi duyunca kafasını çevirip bana baktı.

"Günaydın bitanem, geç hadi otur bir şeyler hazırladım."

Mutfak masasına gidip sandalyeyi çekerek oturdum.

"Markete çıkmamıştım evde bir şey kalmamış. Bende tost yaptım." Öğünlerle aram hiç olmamıştı zaten o yüzden tost kesinlikle yiyeceğim en iyi yemekti

"Ellerine sağlık annecim, işe gitmeden önce uğrarız markete" annemde tostu önüme koyup karşıma oturdu.

"Gece uyuya kalmışım, televizyonu sen kapattın sanırım."

"Anne, beni beklemene gerek yok. Nöbete kaldığımda bu yüzden içim rahat etmiyor senin beklediğini bildiğim için."

"Anneyim ben anne –" devam etmeden devamını ben getirdim.

"Anne olunca anlarsın." Klasik annemin laflarına ben gülerken annemde yapmacık bir şekilde kaşlarını çatmıştı.

"Sus kız, bir de taklidimi yapıyor" elimle ağzıma fermuar çekmiş gibi yapıp yemeğime devam ettim.

Yemekten sonra annemle markete gidip alışveriş yapmıştık. Saat 16.00 da vardiyam başlayacağı için hastaneye gelmiştim annemde dükkanına gitmişti.

Annemin el lezzeti çok iyiydi bu yüzden bunu kazanca dönüştürerek konserve yiyecekler yapıyordu reçeller, turşular, kışlık yiyecekler gibi bunları da satmak için küçük bir yer açmıştı.

Adımın seslenilmesiyle hemen çantamı dolaba yerleştirip odadan çıktım. Bulunduğum bölümün sorumlu hemşiresi Aylin Ablanın yanına gittim.

"Yeni hasta geldi, 812. oda" elime hastanın dosyasını verip konuşmasına devam etti. "Ameliyattan çıkmış ilaç başlatılacak" kafamı sallayıp ilaçları hazırlamak için odaya gittim.

Bulunduğum bölüm, beyin cerrahi servisiydi yatan hastalarla ilgileniyordum.

Dosyadan kullanılacak ilaçlara bakıp hazırladım sonrasına hastanın odasına gittim. Yatakta; yaşlı bir hasta vardı bakışlarımı karşısında ki tekli koltukta oturan adama çevirdim. Dirseklerini dizlerine dayamış elleriyle yüzünü kapatmıştı.

"Mehmet Şahin'in refakatçisi misiniz?" sorumla ellerini yüzünden çekip oturuşunu dikleştirdi.

Kumral tenli sert çehreli bir adamdı. Kafasını evet anlamında sallayıp ayağa kalktı.

Alin +18Where stories live. Discover now