Zihnimdeki Mahzen (Ara Verildi)

3. Bölüm

Ben geldiimmm

Evet bugünde çok pozitif hissettiğim günlerden birindeyiz umarım sizde iyisinizdir.

Ve umarım bu pozitifliyimi bölüme de yansita bilirim...

Başladiğiniz tarih ve saati yaza bilir misiniz lütfen :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir rivayet vardı. Anka kuşunun rivayeti. Küllerinden yeniden doğan ve göz yaşlarının iyileştirici etkisi olan anka kuşu. Kendimi şuan anka kuşu gibi hissesiyordum, benim göz yaşlarimın iyileştirici etkisi yoktu ama küllerimden yeniden doğmuştum.

Geçmişin külleri geleceğin pusulasıdır derler.

Ben pusulamı kaybetmiştim, geçmişimi hatıralarımı anılarımı kaybetmiştim.
Ben en büyük vedayı kimseye değil, kendime etmişim.

Karşımdaki adam yüzüme bakıyor ve bana evli olduğumuzu onun karısı olduğumu söylüyordu. Ama ben hiç bir şey hatırlamıyordum.

Ona inanmıyordum. Tanrı aşkına hafizamı kaybetmişken ve daha ismimin bile Gece olup olmadığından emin değilken bu adama nasıl inana bilirdim ki?

Ona inanmadığımı görünce çaresizlikle kafasını eğdi ve "Şuan yanımda sana evli olduğumuzu ispatlaya bileceğim hiç bir şey yok, alelacele işten çıkıp buraya geldim ve sana bunu ispatlamam gerektiğini bile düşünemedim" Ayağa kalkıp odanın içinde biraz yürüdükten sonra aklına bir şey gelmiş gibi durdu. Daha sonra umutla yanıma gelip eski yerine oturdu ve parmağındaki 2 alyansı çıkarıp avucuma bıraktı.

"Bu bizim yüzüklerimiz, sen ameliyata girerken kişisel eşyalarını hemşireler bana getirdi, yüzüğü o günden beri parmağımda taşıyorum. İçine bakarsan göreceksin benimkinde senin ismin yazıyor, senin yüzüğünde de benim ismim"
O bana umutla bakarken ben alyanslara bakıyordum ama bunlar beni inandırmaya yetmezdi.

"Ben 3 aydır uyuyormuşum, bunları ben uyurken yaptırmadığını nerden bile bilirim ki?"

Omuzları çöktü ve gözleri hüzünle buğulandı.