Evin +18 (Tamamlandı)

21. bölüm

Rüzgar ın anlatımından devam*

Aylar sonra özgürdüm. Fiziksel olarak tabii.

Ruhum pişmanlığıma tutsaktı.

Son kez görecektim evim i.

Gidecektim. Bir daha dönmemek üzere gidecektim.

.

Önce uzaktan baktım ona. Evim e.

Durgun görünüyordu.

Yüzüm yoktu yanına gitmeye.

Yüzüm yoktu af dilemeye.

Bir dirseğini tezgaha dayamıştı. Etrafa ifadesizce bakıyordu.

Nasıl yaptım bilmiyorum. Ayaklarım beni ona götürdü. Beynimi dinlemiyordu bedenim. Dalgındım sanki.

Ne yaptığımı bilmiyordum.

Şimdi karşısındaydım.

"Gidiyorum " dedim. Bir şey söylemedi.

"Gidiyorum evim." Dediğimde gözleri doldu.

"Artık bana öyle söyleyemezsin! Adımı da ağzına alma." Dedi. Öfkeyle bakıyordu.

Öfkeyle bakıyordu. Gözleri de dolmuştu.

Ağlama. Ağlama sevgilim. Ağla diye gitmiyorum.

Daha fazla hırpalanmaman için gidiyorum.

Ağlıyordu artık. Tek ağlayan o değildi.

Aylar sonra gözyaşı döktüm. Kendim için değil. Aşkım için ağladım. Ben bize ağladım.

Erkekler ağlamazdı hani?

"Erkekler ağlamaz diyen seni tanımamış meğer." Böyle bir şarkı vardı.

Doğruymuş .

Ağzını açmadı . Gitme deseydi gitmezdim oysa ki.

"En çok da ne acıtıyor biliyor musun? Senden nefret etmem gerek. Edemiyorum. "Dedi.

Bu cümleyi beklemediğim için şaşırdım.

"Beni hâlâ seviyor musun?" Dedim.

Çünkü ben hâlâ seviyorum. Seni hâlâ seviyorum evim. 2 yıl da geçse seviyorum. Bir asır da geçse seveceğim.

"Seni sevmiyorum" dedi. Gözlerime bakarak. Sevmiyordu.

Beni artık sevmiyordu.

"Sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum." Dedi.

"Artık değil." Dedi.

Duymam gerekenler bunlar mıydı ? Bilmiyorum. Arkamı döndüm.

Yarım kaldık.

Başka bir hayatta tekrar gel sevgilim. Sen gelmezsen, ben bulur muyum seni?

Umarım başka bir hayat vardır.

Yoksa ne olacak halimiz?

Ama sen mutlu ol evim.

Benden uzakta olsan da. Başka biri sevsin seni.

Bu düşünce, başkasının onu sevme düşüncesi, bana iyi şeyler hissettirmedi.

Ama seven insan kıskanmazdı. Kıskansa da mutlu olsun isterdi.

Çok sevil olur mu?

Güvende hisset.

Arabaya bindiğimde gözlerim buğulanmıştı. Yolu neredeyse görmüyordum.

Boğazıma bir yumru oturdu.

Havaalanına sürdüm.

Yağmur yağıyordu.

Yollar kaygandı. Önüme bir araç çıktı. Frene bastım, ama çok geçti.

Sağdan bir araba daha çarptı, benim arabaya.

Kafamı cama çarptım.

Sanki beynim durdu.

Sonrası karanlık.

.

Meraba! Sizce Rüzgar yaşayacak mı?

Evin gerçekten Rüzgar ı sevmeyi bıraktı mı?

Bu kısmı Evin in ağzından da okumak ister misiniz?

Sonra ki bölümler de neler olabilir?

Peki siz? Siz Rüzgar ı sevmeyi bıraktınız mı?

Ona kızgın mısınız? (Rüzgar a)

Gözünüzde suçlu mu? (Rüzgar)

İleri ki bölümler de Tarçın gelmeyecek.
(Evin in lise de ki dostu) (onların dostluğunun süresi o kadarmış.)🤷‍♀️

Bence şu ana kadar olan olayların hepsi, bu kitapta olmalı.

"Keşke şunu şöyle yazmasaydın" diyenler var. Ya da "şu kısmı keşke yazmasaydın" diyenler... bence her kısmı yazılması gerektiği gibi yazdım.

Tabii düşüncelerinize saygım var♡ istediğiniz gibi yorum yapın.

Şu aralar benim de kafam karışık. Bölümler asla içime sinmiyor.

Ama olsun♡

O yüzden bol bol yorum yapın. Neyin nasıl olması gerektiği konusun da, bende çok şüpheye düşüyorum.

Bu da beni üzüyor.

Fikir verebilirsiniz. (Gerçi şu ana kadar kimseden fikir almadan 21 bölüm yazdım.) Yeteneğim yardımcı oluyor.:)

Onun dışında düşüncelerinizi yazabilirsiniz. Okurum.

İçimi döktüm... :/  görüşmek üzere.

.

Hikayem ne zaman okunmaya başlar bilmiyorum. Şu an oy veren bir kişi bile yok. Yorum yapan bir kişi bile yok. Yine de yazıyorum. Sorular da yazıyorum, bölüm sonuna. Sanki kendi kendime konuşuyor gibiyim. (1 şubat çarşamba 2023)

Tarihi de yazdım.

Kimse okumuyor diye ara vermek istiyorum. (Yazmaya)

Bölüm istendiğinde yazarım diyorum.

Öyle yapacağım sanırım.