1.Terapi Koltuğu Kavgası

434 17 7
                                    

Merhaba bu notu sonradan 3 kitabında giriş kısmına ekliyorum.(17.07.23.)
Bölümlerde gözden kaçırdığım yazım hataları var ve bunlardan nefret ediyorum:) Bu yüzden okumaya başlayan senden bir ricam var.Yanlış kelimelerde , noktalama işaretlerinde o hikayenin emojilerini koyun lütfen.
Salıncak Belası (🍀☘️)
Kızıl Leydi (💔❤️‍🩹)
Kaktüs ve İntikam (🌵)
Böylece bende düzeltebilirim.Notumu ciddiye alanlara şimdiden teşekkürler ♥️






05.02.23

Arkadaşlar merhaba.Bu benim cesaret ettiğim ve yayınladığım ilk kitabım.Herkesin içinden bir parça bulduğu bir hikaye olsun istiyorum.Eksiklerim olabilir ,sonuçta profesyonel değilim
Sizden ricam, lütfen yorum yapıp beğenmeyi unutmayın.🍀

Ayrıca beğendiğiniz kısımları yorum olarak yazarsanız banada video yapmak için fikir olur☺️



İyi okumalar...

Bir kaç yıl öncesi...

Bir kaç yıl öncesi

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.





"Beni unutma...Bencilce olduğunu bilsem de bu son isteğim."diyen genç adam,sımsıkı tuttuğu eli öptü.Karşısında gitmemesi için ona yalvaran kızı zerre umursamayarak arkasını döndü.
Genç kız ise terkedilmiş olmanın acısıyla kalakaldı.Kendi aşkından yıllarca habersiz yaşayan adam , kısa bir süre önce verdiği umut kırıntısını da alıp ,gitmişti.Üstelik geri dönmeyeceğine emin olsada her zaman ki bencilliğiyle genç kızdan çiğneyemeyeceği bir söz istemişti.
Kalbi kırık kız,17 yaşının ilk gününde bu gidişle tam bir ruha dönüşecekti.Buna emindi çünkü en zor günlerinde yanında olan kişi artık yoktu.
Eli duracak kadar hissizleşen kalbinin üzerine gitti.Sanki birazdan parçalanarak avuç içine dökülecek kadar acıyordu.Kendini bildiği andan beri sevdiği kişi şimdi ardına bakmadan seçtiği geleceğine gidiyordu.Kendisinden bile sakındığı adam şimdi onu arkasında bırakarak yaşayacağı yeni bir yere gidiyordu.Genç kız kararını o an vermişti.Umutlarını yıkan adam için artık ağlamak istemiyordu.Madem ki yılmadan sevmişti onu,şimdide yıkılmadan uğurlayacaktı .Acıyan kalbinden çekti elini ve karanlık gökyüzüne baktı.

"Bugün son olsun Allah'ım .Bu sefer onu unutmama yardım et ne olur.Ya da onu benden o kadar uzağa gönder ki dönmesin bir daha bu yaralı yüreğime."

Yıllardır sevdiği adamın aksi yönüne ilk adımını attı.Her adımda daha çok uzaklaşıyordu mutlu olduğu adamdan.Tüm kederini, hayal kırıklığını ve ihanetini toplayıp yan tarafındaki parkın solgun renkli salıncağına oturdu.Paslanmış demirlerini titreyen elleriyle sımsıkı tuttu..Bu doğum günü ondan bir sürü yılını almıştı..Bu hayatın ona verdiği en kötü sürprizdi.."İyi ki doğdun,Ela."dedi kendi kendisine..

🍀🍀

Aslında "Sabırlı insan" diye birşey yokmuş.Umursamadığı konuları daha uzun süre görmezden gelen insanlar varmış.Ela ,şimdi bunu anlayamadığı yıllara yanıyordu .Çünkü bugün bu gerçek tokat gibi yüzüne vurulmuştu.

SALINCAK BELASI Where stories live. Discover now