[ O N H O L D ]
When a CEO becomes the obsession of a princess.
Saoirse Astraea Tan, a 22 years old woman is now a very successful lady just like her family. She owns the FlyAn Inc, that her parents once owned. Her life is doing great until she be...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
SAOIRSE'S POV
NATAPOS ang dinner namin at inalalayan ako ni mommy na umuwi. Nagtagalan ako doon ng ilan pang oras dahil tiningnan pako ng doktor na tinawagan ni daddy. Si Jheorgy daw ay doon na muna sa guest room namin, bukas na daw kami mamamasyal.
Pagkauwi ko sa condo ay biglang may tumawag sa cellphone ko. Napangiti ako nang makita ang pangalan niya sa screen, sinagot ko agad ang tawag at hinintay na siya ang sumagot.
"Hello, sweetheart" he said in a husky voice. Napangiti nalang ako habang binababa ang gamit ko sa may sofa.
"Hello Aidan, how are you? I miss you na kailan ka uuwi?" Nakangiti kong wika, sa tingin ko nakangiti 'to ngayon. Well syempre ako ba naman kausap.
"I'm fine, baka sa mga sunod na araw ang uwi ko. I miss you too" he said with a matching kissing sound. Napatawa nalang ako at napailing.
Umabot ng 30 minutes ang usapan namin at nakahiga nako ngayon sa higaan. Habang nakikipag-usap sa kaniya ay naligo nako, naglinis ng condo, nagbago ng bandage sa paa ko at mag-ayos ng magagagamit ko para bukas.
KINAUMAGAHAN ay maaga akong nagising mga 7am para magluto ng almusal ko. I cooked the common bacons and egg, gumawa narin ako ng kape para hindi antukin habang nagpapasyal.
Pagkatapos kong kumain ay nagligpit nako ng pinagkainan ko at naghuhas ng plato. Wala namang sinabi kung anong oras kami aalis kaya natagalan ako sa pagligo, dumagdag pa ang hindi ako makapili ng gagamitin kaya mas natagalan pa.
Nang matapos nako ay pumunta nako kila mommy. Nakarating nako sa mansyon nila mommy at ang bumungad sakin ay ang nakasimangot na magandang mukha ni Jheorgy at nasa tabi naman ay yung cute nyang kasama.
Bumaba nako ng saksakyan ay bigla niya akong tinaliman ng tingin at dire-diretsyong pumasok sa passenger seat at yung kasama niya naman ay nakayukong pumasok sa backseat.
Napakurap nalang ako at nagtaka kung bakit ganun ang itsura niya. Inaano ko ba siya?! Bakit siya galit sakin? Anong ginawa ko sa kaniya??
Nakapamewang akong bumuntong hininga at pumasok na sa kotse. Doon nakita ko agad ang maganda nyang mukha na deretsyong nakatingin sa may bintana, sa may likod naman ay yung kasama niyang nahihiyang nakayuko.
Binuksan ko na yung makina at nagsimulang magdrive, una naming pupuntahan ang Batlag Falls para magpalamig kasi masyado siyang hot. Kidding aside, doon lang talaga ako pumupunta kapag day off ko. The sound of the waters flowing and sounds of birds are just relaxing.
Habang nasa byahe ay napansin ko ang ngiting pilot kumakawala sa mga labi ng katabi ko. Grabeng labi yan hoo...parang ang sarap halikan sheeett.
Iniling ko na lamang ang isip ko at itinuon ang attention sa pagda-drive, mahirap na baka maaksidente pa kami at mawala yung katab- este ako na pinakamaganda sa lahat ng tao sa buong mundo.
Ang tahimik dito sa loob ng kotse and the atmosphere is very awkward. To ease the awkwardness binuksan ko ang radio ng kotse ko.
'Wag ka nang mawala ('wag ka nang mawala) 'Wag ka nang mawala ('wag ka nang mawala) Ngayon
Dadalhin kita sa aming bahay 'Di tayo mag-aaway Aalis tayo sa tunay na mundo
'Tàngina'
Napailing nalang ako sa narinig, hinayaan ko nalang din na bukas ang radyo para naman may tunog pa. Napansin ko ang katabi ko na tahimik na ginagalaw ang ulo sa tugtog, napansin ko din sa rear mirror ang kasama niya na kanina pa tahimik gaya ng katabi ko ay sumasabay din sa tugtug ang kaniyang ulo.
Jopay Kamusta naba? Buti kapa palagi kang masaya
Jopay Buti nalang Nariyan ka hindi na ako nag-iisa
'Wag ka nang mawala ('wag ka nang mawala) 'Wag ka nang mawala ('wag ka nang mawala) Ngayon
Dadalhin kita sa aming bahay 'Di tayo mag-aaway Aalis tayo sa tunay na mundo
"Umm... Ano nga palang pangalan mo?" tanong ko habang nakatingin sa rear mirror. Mukhang naguluhan ang babae at tinuro ang sarili. Tumango nalang ako bilang sagot.
Sa tunay na mundo~
"Hon frågar vad du heter," sabat nitong katabi ko. Parang naintindihan niya naman ito, tumikhim siya at umayos ng upo.
(She asks what is your name)
"Jag heter Verma Lindström, ring mig bara Emma, trevligt att träffa dig" nakangiting sabi niya. Wala akong naintindihan. Mukhang napansin ng katabi ko ang itsura ko kaya't napabuntong hininga ito.
(My name is Verma Lindstrom, please just call me Emma, nice to meet you)
"She said her name is Verma Lindstrom, just call her Emma and she's nice to meet you," masungit na sabi nito. Tumango nalang ako, ayos pwede na siya maging google translator namin.
Umabot nang 1 oras ang byahe namin, pagkarating namin doon ay lumabas agad ako para maka-amoy ng simoy ng hanging nang maalala ko na bali pala ang paa ko.
"Ay pūtàngina!"
"Tsk, dumt" rinig kong bulong niya.
(Tsk, stupid)
"Minumura mo ba ako?" inis kong sabi sabay marahas na lingon sa kaniya. Inosente naman itong tumingin sakin at umiling-iling.
"I'm not mura-ing you, I'm nice and I don't curse on someone" nakangiting sambit niya. Inakbayan niya ako para tulungan akong maglakad habang si Verma naman ay ang nagbuhat ng gamit niya. Siguro yaya siya nitong tumutulong sakin.
"Okay na dito nalang. Verma pakilapag nayan diyan para maayos na." Umalis nako sa pag-akbay niya kaya napasimangot siya at umiling nalang. Tinulungan ko si Verma na mag-ayos nang pang picnic namin.
Habang nag-aayos napansin kong panay ang pag-humniya nung kanyang Jopay. Sana pala pinatay ko nalang yung radyo nung time nayun, mukhang na-lss na si Verma. Napansin kong mukhang natatawa si Jheorgy kaya marahas ko siyang nilingon.
"Ano nangyari sayo? Bakit ka tumatawa diyan mag-isa?" Masungit kong tanong.
"You know. By the way you walk, you look like your virginity was gone yesterday, by me of course" hindi ko na masyadong narinig yung sinabi niya sa dulo kasi binulong niya lang.
Bwìset.
"Dami mo namang alam, Jheorgy. Talino mo grabe" naiinis kong saad.
