Aşk ve İsyan

9. Bölüm - Sahtekar

NORA

Nora, kütüphanenin lambalarından birini kullanarak Diriliş'in notunu yaktıktan sonra Zerrif'in Yolculuğu'nu rafa geri koydu ve kütüphanenin çıkışına doğru ilerledi. Koridora henüz adım atmıştı ki hızlı ayak sesleri başını çevirmesine neden oldu.

Salvor ve Ahmi ona doğru yürüyorlardı. Nora, Ahmi'nin korkusunu hissedince kaşlarını çattı. Hizmetçinin solgun yüzünden hiçbir şey anlaşılmıyordu. Salvor'un ifadesi sabitti ama Nora, adam onu fark ettiğinde rahatladığını hissetti.

Ama Nora aynı rahatlığı paylaşamamıştı. Yakalandığını, kapana kısıldığını hissediyordu. Sanki attığı her adımda Salvor'un varlığı daha da tehditkâr bir hal alıyordu.

Diriliş'ten gelen notu biliyor olamazdı. Hiçbir yolu yoktu bunun. Yine de kalbi göğsünde gümbürdüyordu.

Salvor genç kızın önünde durdu. "İyi misin?"

Nora, adamın sorusundaki yoğunluk karşısında şaşırarak Ahmi'ye baktı. "İyiyim. Ne oldu?"

Hizmetçisi gözle görülür bir şekilde yutkundu ama cevap veren Salvor olmuştu. "Bir saldırı oldu. Hepimiz baş rahip tarafından çağrıldık."

Genç kızın kanı dondu. "Saldırı mı? Herkes iyi mi?"

Ahmi'nin keskin nefes alışı yeterli bir cevaptı. Hüzün, şok, acı ve korku dalgaları Nora'nın kuşkularını daha da pekiştirdi.

Salvor'un sabit bakışlarıyla karşılaştığında, "Kim?" diye mırıldandı.

"Cora."

İçinden inkâr etmek geçti ama Salvor'un yalan söylemediğini biliyordu. Sadece, aralarındaki en genç gelin olan Cora'nın ölmüş olduğu gerçeğini kabullenemiyordu. Zavallı kız... Sessizdi ama nazik bir ruhu ve iyi bir kalbi vardı. Nora, Cora'yı gerçek anlamda arkadaş olacak kadar uzun süredir tanımıyordu ama öldüğünü bilmek ona korkunç bir acı veriyordu. Ölürken hissettiği muhtemel dehşet... Nora bir elini karnına bastırdı.

Salvor yaklaştı ve Nora'nın dirseğini kavradı. Sonra dönüp Ahmi'ye baktı. "Gidip baş rahibe geldiğimizi söyler misin?"

"Elbette," diye mırıldandı Ahmi. Aceleyle uzaklaşıp onları koridorda yalnız bıraktı.

Salvor'un başparmağı kızın koluna dokundu. "Oturmak ister misin?"

"Hayır." Nora bakışlarını Salvor'a doğru kaldırdı. "Nasıl...?"

"Bıçaklanmış. Bir hizmetçi cesedini küçük oturma odalarından birinde bulmuş."

Zihninde canlanan korkunç görüntü karşısında Nora'nın midesi bulandı.

"Kimin yaptığını bilmiyoruz," dedi Salvor, sesi kasvetliydi. "Ama yeni öldürülmüş. Hizmetçi onu bulduğunda belki bir saattir ölüydü."

"Onu gördünüz mü?"

Başını salladı. "Cesedi bulunduğunda Ivan'la birlikteydim."

Nora'nın gözleri kısıldı. Kendi göğsüne baskı yapan yoğun duygular Salvor'un hissettikleriyle daha da şiddetlenmişti. "Ivan nasıl?"

"Sanırım şokta. Ve kızgın."

Sesindeki sertlik kadının ona bakmasına neden oldu. "Sen de kızgınsın."

Adamın çenesi gerildi. "O bunu hak etmedi."

Hayır, hak etmemişti. Cora çekingendi. Utangaçtı. Ağabeyinin yasını tutuyordu ve evinden uzakta bir yabancıyla, özellikle de Ivan gibi korkutucu biriyle evli olmaktan endişe duyuyordu. Onunla arkadaş olma çabalarına rağmen Cora diğer gelinlerden uzak durmaya devam etmişti.