'ထားတော့....အဝေး...လက်တွေလဲအေးစက်နေရော...ကြောက်နေတာလား..?ခဏနေအဝေးကျွန်တော့အမေတို့နဲ့တွေ့ရမှာကို...'
'ဟင့်အင်း....အဝေးမကြောက်ဘူးမောင်....ကြည့်ရတာမောင်အတွေးလွန်နေပြီထင်တယ်....အဝေးက ကိုယ်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့အရာအတွက်ဘယ်တော့မှနောင်တမရတတ်ဘူးမောင်...ဒါပေမဲ့....တချိန်တည်းမှာဘဲကိုယ့်ဘက်ကလုံးဝမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးဆိုရင်တော့အဲ့အရာကိုလွယ်လွယ်စွန့်လွှတ်ပြစ်မိလိမ့်မယ်ထင်တယ်.....အဝေးနာကြင်မှုကိုရင်ဝယ်ပိုက်ပြီးဟန်ဆောင်တော်မပြုံးနေနိုင်ဘူးမောင်...သိတယ်မလား...အဝေးကဟန်ဆောင်ရတာသိပ်မုန်းတယ်ဆိုတာ...'
'အဝေး...မင်းပြောတာတွေကျွန်တော်တစ်ခုမှလိုက်မမှီတော့ဘူး.....'
'အဝေးပြောတဲ့စကားတွေကိုမောင်နားမလည်ရင်ရတယ်....တချိန်ကြသူ့အလိုလိုမောင်နားလည်လာပါလိမ့်မယ်....တစ်ခုဘဲ....ဘာလုပ်လုပ်....သေချာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်ပြီးမှလုပ်ပါမောင်....ဦးနှောက်နဲ့ရွေးချယ်မယ့်အစားနှလုံးသားနဲ့ယှဉ်ပြီးစဉ်းစားဆုံးဖြတ်တတ်ပါစေ....မောင်....'
'တာရာဝေး....ဘာလို့မင်းကအမြဲတမ်းပဟေဋိတွေနဲ့ပြည့်နေရတာလဲ...?'
'မောင်စိတ်ထင်လို့ပါ....သွားရအောင်လေ...ဟိုမှာလူကြီးတွေစောင့်နေလောက်ရောပေါ့....'
'အင်း...ကောင်းပြီလေ...သွားကြတာပေါ့....'
ဒီလိုနဲ့ကားလေးရဲ့ဦးတည်ရာကမောင့်ရဲ့စံအိမ်တော်စီသို့
---------------------
----------------------------
'မာမီ....သူ့နာမည်ကတာရာဝေးတဲ့....သူက...'
ကျွန်တော့်စကားမဆုံးခင်မှာပင်မာမီ့ ရဲ့လက်ဖဝါးဟာအဝေးရဲ့ပါးပေါ်သို့ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်ရှိသွားတော့သည်....
'ဖြောင်း!!!!!'
အနောက်ကိုအနည်းငယ်ယိုင်သွားတဲ့အဝေးကိုယ်ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖမ်းထိန်းရင်းကျွန်တော့်အနောက်မှာသူ့ကိုထားပြီးကျွန်တော့်ကိုယ်နဲ့ကွယ်ထားမိသည်....
'အဝေး....!မာမီ...ဒါဘာလုပ်တာလဲ...?'
'မင်းငါ့ကိုအသက်မရှင်စေချင်တော့ဘူးလားဖြိုးဝေမောင်...ဟမ်...?'
YOU ARE READING
Love or hate
Romanceသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...
Chapter6(Unicode +Zawgyi)
Start from the beginning
