The cupcake princess

ღ H O O F D S T U K 4

^Kate (ik weet ze is badass xD had je zeker niet verwacht hé :P) En liedje van The Vamps- Wild heart
☮ Lol, ik heb niks te vertellen xD
✎ Bands are life because they told us more in life than a teacher ever will. ~ JolieLivre

"Waarom kan je niet opschuiven, jij bedorven meloen!"

"Omdat ik hier graag wil staan, Cupcake Princess."

De bel is al een tijdje geleden gegaan. Na het berichtje van Brandon had ik Gwen en Kate uit huis geschopt, letterlijk. Ze wilden me net bijna dood kietelen, omdat ze wilden weten wat voor geheim ik en Brandon samen hebben.

WAAROM MOEST HIJ DAT SCHRIJVEN?!

"Je bent echt irritant!" Ik probeer Brandon weg te duwen. Hij staat precies voor de ingang van de meisjes wc (de buitenkant hé). "Eerst wil ik weten waarom je mij al drie dagen ontloopt en negeert."

"Ik uhmm... ik was gewoon niet op de plekken waar jij was?" Ik stel deze vraag ook nog aan mezelf.

Ik stop met duwen en geef het op.

Jij ook met je kippenpoten Lola.

Shut up.

Hij trekt een frons. "Is dat serieus het enige wat je kan zeggen?" Ik schrik. Ik had niet verwacht dat Brandon boos zou zijn. Hij kijkt me scherp aan met zijn groene ogen.

"Brandon!"

Ik kijk achter Brandon's schouder om te kijken wie hem roept. Hij draait zijn hoofd. Hij is nog niet van plan om een centimeter op te schuiven.

"Wat?" Er klinkt irritatie in zijn stem.

Komt het door mij?

Ik zie een jongen, even oud als Brandon, onze kant op rennen. "Dude, heel de groep wacht op je!" Hij legt zijn handen op zijn knieën en begint te hijgen.

"Ik kom zo." bromt Brandon. Dan draait hij zich weer naar mij om.

"Waar waren we?"

☕

"Ik kan niet geloven dat je hem nog steeds ontloopt!" We zijn in de stad. Ik haal een hand door mijn haar als ik de warme zon voel. Kate kijkt glunderend naar haar shop tassen.

"Ik was bijna ingesloten in de meisjes wc." zeg ik.

We lopen richting een café. We gaan op een plek zitten waar veel zon is. Want Gwen moet namelijk meer vitamine D krijgen. We bestellen alle drie wat te drinken. Terwijl we wachten kijken Gwen en Kate me aan.

"Hoe ben je ontsnapt?" vraagt Kate nieuwsgierig.

Ik zucht. Ik leg mijn ijsthee terug op tafel en begin te praten:

"Ik liep naar binnen en ik zag dat er nog precies een wc vrij was. Ik opende de deur rustig en deed het ook weer rustig dicht. Ik wilde eigenlijk wachten totdat de bel zou gaan. Maar BRANDONS telefoon had nog al mijn oude berichten waarvan ik nog een reactie moest plaatsen. Dus toen vergat ik volgens mij de tijd. Toen ik op keek van mijn telefoon was de bel al gegaan en was de meisjes wc helemaal leeg."

Ik neem nog een slok van mijn ic tea. Ik kan er zelf niks aan doen dat ik verslaafd ben aan BRANDONS telefoon. Het heeft allemaal coole snufjes en zo. Ik kon ook meer muziek downloaden door de extra ruimte die ik op BRANDONS telefoon heb.

"Daarna was ik net uit de wc, komt er opeens een muur voor me staan. Ik gilde 'ALLE OLIFANTEN MET ROOMSAUS' en viel met mijn bibs op de grond. En toen stond Brandon opeens voor me."

Ik had nog de gedachten dat ik 100 jaar op mijn telefoon zat en dat er een Derde Wereldoorlog was uitgebroken, en dat alleen de meisjes wc nog staande was van heel de school. Dus ik dacht natuurlijk; ze hebben een muur geplaatst.