Aşkıma Sahip Çıkamadım(Düzenleniyor...)

Doğum Günü

Herkese kocaman bir merhaba ! :D sizi çok sevdiğimi söylemişiydim? Söylemediysem şimdi söylüyorum,sizi çoook seviyorum :) sınır geçilmiş harikasınız !! Neyse hikaye nasıl gidiyor ? Yorumlarınızı bekliyorum.Lütfen düşüncelerinizi belirtin.Sizin kararlarınız,duygu ve düşünceleriniz benim için çok önemli.İyi ki varsınız.İyi ki benimlesiniz..Şimdilik bu kadar birdaha ki bölümde görüşmek üzere ^^

Bölümü doğum günü olan "Hznll_sude 26"ya ithaf ediyorum,canımsın ;) <3

Şaşkın bakışlarımı hemen sahaya çevirdim.Doğru.Bulut kazanmıştı.Herkes sevinçle bağırmaya devam ederken aklımdan olacakları geçirmeye başladım.Bir adet dayak yiyen Uzay,bir diğer yandan oldukça egoist Bulut.

"Sana demiştim prenses."Mertin sesiyle düşüncelerim dağılmıştı.Az öce olduğu gibi kolunu omzuma atmış havalı bir şekilde beni Bulut'un yanına götürüyordu.

"Tebrikler dostum harikaydın yine."dedi Burak gülümseyerek.

"İşte benim kardeşim dağılın."aynı şekilde havalı bir Kaan.

"Hiç şaşırmadım senin kazanacağın belliydi,tebrikler kardeşim."herkesten daha çok havalı Mert.

"Yine çok iyiydin dostum."Ve son olarak Aras.

Tamam maçı kazanmış olabilirdi ama niye bu kadar havalandırıyorlardı ki bunu? Herkes sırayla tebriğini ettikten sonra Bulut bakışlarını bana çevirdi.Ne diyecektim?

"Tebrik ederim."sesim soğuk çıkmıştı.İddia iyi birşey olsaydı boynunada sarılabilirdim.Uzayın dayak yemesini istemiyordum.

"Sağol."dedi umursamazca.Benden istediği tepkiyi alamadığı için kızmıştı sanırım.

"Barış topu atsana."

"Bulut'u alın.Ondan daha kaliteli başka top olmaz."Uzayın küçük düşürücü sözleriyle hemen Bulut'a baktım.Merdivenin son basamağında durmuştu.Herkes"Ooo"gibisinden şeyler söylüyordu.Sakin olmaya özen göstererek olacakları bekledim.

"Maçı kazansanda kaybetsende istediğimi alacağım."anlamadım?

Daha ne olduğunu anlamadan Uzayın sert dudakları dudağıma deydi.Şaşkınlığım tavan yapmıştı şu an.Kendimi geri çekmeyi denedim fakat Uzayın sert cüssesi buna engel oldu.Yanaklarımdan bir kaç damla yaş aktığını fark ettim.Uzaya karşı gelemeyecek kadar güçsüzdüm.

"Ulan ben senin!"

Bulutun oldukça sesli çıkan sesi ben dahil herkesin irkilmesine neden olurken,Uzayı hemen yerde buldum.Bulut,Uzayı altına almış soluksuz bir şekilde dövüyordu.Korkuyla bağırırken çevremdekilere baktım.Film mi çekiyoruz burada?Neden kimse ayırmıyordu kavgayı! Sonunda Emre ve Burak girdi araya.Fakat Bulut'un öfkesi paha biçilemeyecek kadar çoktu.Ani hareketiyle Emreyi kenara itti.

"Lütfen..Bırak onu."sesim fısıltıyla çıkmıştı.Bir umutla yeniden konuştum.