She's The General's Mischievous Lady

Chap39

Brae pov.

Cont..

"Ikaw?!"di makapaniwalang bulalas ko

Di ko akalain..

*Smiling*

"Nice meeting you again mr.mask man!"masiglang bati ko

Makikita ko si masked man dito! Hehehe..

Tinitigan niya lang ako.

Napahinga ako ng maluwag saka naupo sa opposite side niya..

"Thanks nandito ka, niligtas mo ko! Alam mo bang kamuntikan na akong mamatay kanina? Buti na lang natakasan ko siya hoo!"

Pansin kong wala parin siyang imik nakatingin lang talaga siya sakin ng seryoso..

"Wooi! Magsalita ka nga mr.mask--ay hindi ka nga pala nakamaskara ngayon..so, mr.savior na lang tawag ko sayo hehe.."

Gwapo siya walang bahid ng kasinungalingan, di maitatanggi pero wala sa lugar ang pagmamaldito look niya chor!

"Who are you." Seryosong tanong niya  habang di inaalis ang tingin sakin

Napaayos ako ng upo at nag abot ng kamay sa kanya..

"Im brae, you are?"

He scoffed first but he accepted my handshake, choosy pa-_-

"Aja."maikling pagpapakilala niya

May pagkamaldito.-_-

"Ah..aja pala pangalan mo, ask ko lang bat nakamask ka lagi sa labas? May pa mysterious kapang nalalaman aja ah!"

Tinignan niya lang ako..

Di talaga bet magsalita ng lalaking to!>_<

"Ano pala ginagawa mo dito? Nakita kita sa herra ngayon naman sa yanling--"

"Business."Cold na sagot niya

"Business? Anong business?"

"Tea, im a tea merchant."

Ah, mangangalakal pala siya..

"Di mo pa masasagot ang tanong ko--"

"I dont like showing my bare face" sabi niya saka sumandal sa likuran niya at nag crossed arms saka pumikit.

"Oh, you're an introvert pala." Matik naman siyang nagdilat ng mata at kunot noo'ng tumingin sakin.

"What is that mean lady."puno ng awtoratibong tanong niya--_-- lincoln number 2 din ang isang to' pero tingin ko mas cold pa siya kesa kay lincoln!

"What i mean is self reserved.Hindi nakakihalubilo, Ayaw naeexposed ang sarili that's what it means."

Seryoso lang siya nakatingin inoobserbahan niya kung nagbibiro ba ako o hindi.

"What about you. What are you doing here." Pansin ko kung magtanong niya parang hindi nagtatanong! Yung klase ng tono ng pagtatanong niya parang obligado kang sumagot!

"Ah, eh ano nakidnap kasi ako ng mga mangangalakal dinala ako dito para ibinta."

"To be a wh*re."

"Oo, pero may nagligtas sakin na kakilala ko kaya hindi naman ako naging wh*re noh," -_-

"Then why're you running? Sinong pinagtataguan mo?"

Natigilan ako sa biglaan tanong niya..

"Someone i know, he's going to kill me. That's why  i run to your carriage to hide."

"Did you do something to--"

"No! Hindi wala, akong ginawa it just..it is meant to be..ganun nakatakda niya akong patayin that's why i run for my life..im soo thankful na ikaw ang natakbuhan ko.salamat."