A Dream that never came (Sequel #4)

Chapter 42

"Kayo ba?" tanong niya sa akin, muntik ng lumagpas ang sinusulat ko.

"Hindi!" giit ko.

"Sana..." marahang sambit niya.

Mula sa pagiging malungkot niya ay nalipat ang atensyon ko sa pagdating ni Emma. Hawak niya ang lunchbox niya, malaki ang ngiti niya sa amin.

"Hindi pa tayo magl-lunch?" tanong niya sa amin.

"Oh, Emma...hindi na muna kami sasabay, sa labas na lang kami kakain at didiretso na sa ancestral house," sagot ni Engr. Fontillian sa kanya.

"Ah ganoon ba? S-sige...mauna na ako sa inyo."

Tipid siyang ngumiti sa amin.

"Bawi kami next time," pahabol pa ni Engr. Fontillian sa kanya.

Naglunch lang kami sandali ni Engr. Fontillian bago kami dumiretso sa may Ancentral house ng mga Vergara. Wala namang nagbago sa pakikitungo ni Ma'am Chatterly sa akin, ang nagbago lang ay ang pagtanggap ko doon.

Iniisip ko lang, kung hindi ba nila inakalang parte ako ng pamilya niya ay magiging ganito pa din ba sila kabait sa akin. That explains the good treatment of Emma and other employees. Meaning alam ba nila? Or ganoon lang talaga sila sa kahit na sino.

"I really love all of your designs, kahit anog gamitin dito ayos sa akin," sabi ni Ma'am Chatterly.

Tipid akong ngumiti sa kanya. Hindi naman kami nagkaroon ng problema, dahil maging si Engr. Fontallian ay gusto din ang mga ginawa ko.

Nagpaalam siya sandali sa amin para tingnan ang ibang parte ng ancestral house na inuumpisahan ng gawin. Masyado talaga siyang hands on sa trabaho. Kaya naman wala ng naging kwestyon pa nang ibigay sa kanya ang bagong project sa Villaver.

"I heard a lot about you from Hosea," pag-uumpisa ni Ma'am Chatterly.

Hindi na ako nagulat, alam ko naman na.

Even si Hugo, hindi ako makapaniwala na may alam siya tungkol sa totoo kong pagkatao. Kaya ba ganoon na lang siya naging mabait sa akin noong una kaming nagkakilala.

Now everyone has hidden agenda.

"Hindi ko alam kung bakit bigla siyang lumayo. Mas gusto niya ang trabaho sa malayo, mas gusto niyang malayo dito kahit pwedeng pwede naman siyang mag stay sa companya lang," kwento niya sa akin.

Kahit ako ay nagtataka din. Para bang umiiwas siya, pilit na nilalayo ang sarili sa lahat. May problema kaya si Hugo?

Ramdam ko naman na genuine ang pagiging mabait ni Ma'am Chatterly sa akin. Hindi lang talaga ma-iwasan minsan na isipin kong baka may free pass lang ako sa kanila dahil pamangkin nila ako?

Matapos ang meeting with Ma'am Chatterly ay bumalik na din kami ni Engr. Fontillian sa office. Pagkarating na pagkarating namin ay chismiss kaagad ang unang sumalubong sa amin.

"He refused to be assigned onsite," sabi ng isa sa mga kakilala ni Engr. Fonatillain na parte ng Villaver project.

"Kung gusto pala niyang siya ang masunod...bakit hindi siya sa companya nila? Dinadala niya dito ang pagiging Jimenez niya, hindi naman nila companya 'to," giit pa ng isa.

Medyo interisado pa ako noong una, pero nang malaman ko kung sino ang pinaguusapan nila ay kaagad akong nakaramdam ng iritasyon.

"Balita ko kahit sa companya nila ganyan siya. Mas hands on talaga yung panganay sa site. Ayaw atang madumihan ni Engr. Jimenez..."

Nagtawanan sila kaya naman mas lalong sumama ang tingin ko sa kung saan. Hindi kami ayos ni Hunter, pero hindi ko din naman gusto ang ginagawa nila sa kanya.