Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jungkook'a,
Nasılsın? Anne baban nasıllar? Bizim oralarda yağmurlar başladı mı?
Başlangıcın absürtlüğü ve kuruluğu için özür dilediğimi yazmak istedim, içimden öyle geçti bir an ama hayır, dilemeyeceğim. Senden bir daha asla özür dilemeyeceğim. Sadece içimden geçtiğini bilsen yeter. Gözlerime baksan anlardın zaten.
Kaç zamandır yazmak istiyorum sana. Yazıyorum da gerçi. Yalnız mektuba adres yazıp gönderecek cesareti bir türlü bulamadım kendimde.
Aslına bakarsan memleketi gerçekten merak ediyorum. Bilirsin, yağmurları hep sevmişimdir. Hep hayalimdeki gibi bu yağmuru dinmeyen şehre geldim ama buradaki yağmurlar oradakilerin yerini tutmuyor. Yanımda mutlu mutlu yürüyen sen olmadıktan sonra, kokusu senin kokuna karışmadıktan sonra önemi kalmadı yağmurların.
Memleketin yağmurlarıyla ilgili en çok merak ettiğim şey de sensin. Hiç sağanakta yürüme şansın oldu mu? Ben neredeyse her gün yürüyorum. Yanımda senin olduğunu düşünmek bana iyi geliyor.
Bu yağmurlu, kasvetli şehirde senin kokunu almadığım her gün nefes almak daha da zorlaşıyor.
Kağıdı buruşturup yazdığım diğer tüm mektupların yanına atasım geldi. Duygularımı yazmak kolay ama bu satırları senin okuyacağını düşündükçe midem kasılıyor. Gururuma dokunuyor tüm bunları bilecek olman. Biliyorum, yanında olsam tek bakışınla çözerdin beni, belki de çoktan çözdün, belki de artık çözemeyecek kadar yabancılaştın bana. Ama tüm bunları benden duyacak olman, hayır, benim kalemimden okuyacak olman beni asıl endişelendiren şey.
Neler neler yazdım sildim.
Bunca yıl sonra, beni hiç unutmamış olmanı umarak yazdım bütün kelimelerimi. Geçmişte yaşayanın yalnız ben olmadığımı umdum her soluğumda. Her mektubumda son noktayı koyarken fark ettim ne kadar acınası olduğumu. Belki bu yüzden hiçbir mektubum seni bulmadı, bu yüzden şaşırdı kalbim evin yolunu.
Bu birkaç sene içinde birkaç kişiyle takıldım, onları sevdiğime inandırmaya çalıştım kendimi. Hatta rolümü o kadar iyi oynadım ki ara ara aklımdan çıkartabildim seni. Ama günün sonunda gözlerimi kapattığımda gözümün önüne gelen tek yüz seninkiydi. Başka biriyle yürürken yanımda seni hayal ettim, başkasının boynunda aradım kokunu. Başkasını öperken senin tadını aldım. Tadın kaldı. Bende kaldı.
Bedenimin her yerinde senden bir şeyler varken ben kalbime unutturmaya çalışıyordum seni.
Hiçbirinden özür de dileyemedim biliyor musun... Sanki kırdığım her kalpte senden intikam aldım. Öptüğüm her yeni yüz, sana kestiğim bir cezaydı kafamda. Beni bir başkasıyla görsen nasıl hissederdin diye düşündüm hep, bir nebze olsun üzüleceğini düşünmek bile ferahlattı kalbimi. Kafamda seni suçlu yapsam her şey çözülecekti ama yapamadım. Çünkü biliyorum, bizi ne nasıl tüketti biliyorum. Bütün bunların asıl suçlusu kim biliyorum.
