Düşman (bxb)

özel bölüm-2

geç gelen 1M kutlaması :') seviyorum sizi ❤️

————

Murat,

Elimdeki sigaradan bir duman daha çekerken içime, diğer elimdeki şişeyle oturduğum sandalyede tutturduğum ritmi devam ettiriyor, gece kuşlarının bile sessiz olmayı seçtiği bu geceye biraz olsun ses katmaya çalışıyordum. İçimden bile türkü söylemeye çekiniyordum çünkü birkaç saate kalmadan seslerin başlayacağını biliyordum.

Ve o sesler, hayatımdan birilerine ait olmasına bir türlü inanamadığım her sene şaşırdığım seslerdi.

İyi ki doğdun Murat!

İyi ki doğmuş muydum sahi?

Birilerinin hayatına bu zamana kadar iyi kötü bir şeyler katabildiğimden ötürü insan olduğumu hatırlıyor, iyi ki doğmuşum diyordum.

Doğum günlerine önem vermezdim aslında, kutlanması mutlu ederdi ama içimde garip bir burukluk ve yaşlanmışlık hissi bıraktığından tuhaf bir duygu silsilesine kapılırdım. Sevdiklerimin doğum gününü kutlamayı sevmezdim. Bir yıl daha yaş aldıklarını ve ölüme bir yıl daha yaklaştıklarını düşünür, bu düşünceyi kabullenemezdim.

Şimdi muhtemelen hepsi doğum günümü hatırlamadığıma eminlerdi. Ben de bozuntuya vermeyecektim.

Birayı yudumladıktan sonra çakırkeyif olmak istemediğim için şişeyi de alarak içeri girdim. Üstümdeki siyah tişörtü düzelterek aşağı indim ve evden çıktım.

Odamızın kapısına geldiğimde eşofmanımın cebinden anahtarı çıkarıp açtım. İçeriye girip de hiçbirini odada bulamadığımda kendi kendime güldüm. Her sene aşağıya iniyor tüm yurt olarak kutluyorlardı ve benim her sene unuttuğumu düşünüyorlardı.

"Amına koyduğumun salakları." deyip güldüm. Bira döktüğüm tişörtümü çıkarıp farklı bir siyah tişörtümü elime aldım.

Tam tişörtü kollarıma geçirdiğim sırada refleks olarak başımı sağa çevirdiğimde ve bir anda pasta maytabının kıvılcımlarının çıkardığı sesi arkamdan veya aşağıdan duymayı beklerken camdan atlayan bedenden duyunca bir adım geriye attım.

"Ananı sikeyim!" diye bağırdım refleksle.

"İyi ki doğdun Murat! İyi ki doğdun Murat! İyi ki doğdun iyi ki doğdun iyi ki doğdun Murat!"

Yamaç'ın elindeki pastayla otuz iki diş sırıtarak gözlerimin içine baktığını görünce kalbimden bir şeyler eridi gitti içimde.

"İyi ki doğdun aşkım!" diyerek pastayı bana uzattığındaysa sırf sevgimi aşırı yoğun bir şekilde göstermeyeyim diye yumruklarımı sıktım.

Pastaya, kendi elleriyle yaptığı ve üstüne beceriksizce denebilecek ama bana göre dünyanın en güzel yazı stiliyle 'Canım Kocam' yazdığını görünce başımı geriye atarak büyük bir kahkaha attım.

"Ne gülüyorsun pezevenk, ben olsam yalamıştım şimdiye seni bomboş bakma yüzüme!" diye çemkirdiğinde elindeki pastayı alıp havaya kaldırdım ve belinden sertçe kendime çekip güzel dudaklarına dudaklarımı bastırdım.

Ayaküstü yoğun bir öpücüğün içerisine girip de pastayı siktir edip dudaklarını yiyeceğimi anladığımda bunu hissetmiş gibi geriye çekildi.

Pastanım mumları hala yanıyordu ve birkaç tane değil baya bir mum koyduğundan küçük çaplı bir aydınlatma sağlamıştı bize. Parmak uçlarında yükselip elini yanağıma koydu. Sonra gözleri birden doldu.