Düşman (bxb)

yetmiş yedi

Batuhan,

"Ya lütfen gülme. Zaten her şey sizin yüzünüzden oldu!" diye bağırdı Barış.

Sesli sesli ağlamaya devam ettiğinde normalde onun ağlayışına içim gidecekken gülmekten altıma işeyecektim.

"Ya ne olacak sanki öptüysem öptüm."

Çığlık attı. Yerde debelenip durmaktan yüzü kıpmırmızı olmuştu.

"Sen beni anlamıyor musun beyefendi?! Sevgilim var diyorum!"

Benim yüzüm de gülmekten kızarmıştı. Bir yerden sonra alkolü fazla kaçırınca ciddi anlamda önünü göremeyecek kadar sarhoş olmuştu. Ben de daha fazla içmesin diye sarılıp dudağının kenarından öpmüştüm ama o beni ittirmişti. Başka birisi olduğumu ve sevgilisini -yani beni- aldattığını düşünüyordu.

"Ben söylemem senin sevgiline. Bir kez öpeyim." dedim dudaklarımı ısırarak.

Elini alnına vurup derin bir nefes verdi. Hâlâ ağlıyordu.

"Ben Batuhan'a ne diyeceğim? Bu adam susmuyor öpeyim diyor bir de. SEVGİLİM VAR DİYORUM İLERLE İLERLE!" diye son ses bağırdığında kahkaha atarak elimi ağzına kapatıp göğsüme bastırdım onu.

Yerde dizlerinin üstünde duruyordu.

"Bağırma tamam güzelim dur."

"Ya güzelim diyor bir de ya!" diye mırıldanıp ağlamaya devam etti.

Ağlamasının alkolle ilgili olduğunu ve şu an bu olay yaşanmasa bile parkenin rengine bile ağlayacağını bildiğimden onu susturacak bir şey yapamıyordum.

"Sevgilin görmez ki bir kez öpeyim işte. Ne güzel pembe dudakların var."

"İstemiyorum diyorum!" kelimeleri uzata uzata bağırıp kendini yerden yere vurmaya başladığında gülmekten öleceğimi düşünüyordum.

"Niye sinirleniyorsun ben sevgilinden daha yakışıklıyımdır eminim."

Bayık bayık yüzüme bakıp ağlamasını bir süre kesti ve titrek bir nefes aldı.
"Değilsin. O her bir kez insandan daha yakışıklı."

"Her bir kez insandan mı?" dedim gülerek.

Gözlerini silip başını salladı.
"Evet." dedi ama sesi daha çok 'Övöt.' der gibi çıkmıştı.

"Hmm. Anlatsana bakayım nasılmış o piç."

Bir anda elini kaldırdı ve yanağıma öyle bir yapıştırdı ki yemin ederim Allah'ı gördüm sandım.

Sol tarafım tamamen uyuşmuştu resmen.

Ağzımı şokla açık tutup ona baktım.

"Ona piç diyemezsin." diye kızdı.

Yanağımı tutarak yüzümü buruşturdum.
"Lan zaten ben oyum!"

"Ben seni anlamıyorum beyefendi." dedi bayık bayık yüzüme bakararken.

Yüzümü ovuşturup dudaklarımı ısırdım. Yemin ederim feleğim şaşmıştı ama bir yandan da eğlenmeye devam etmek istiyordum.

"Neyse tamam sen anlat bakalım bu Batuhan'ı."

Ayaklarını altına alıp ellerini dizlerine koydu. Yüzünü ve yanaklarını silip gülümsedi.

"Tamam anlatayım." dedi neşeli bir şekilde.

Gülerek dinlemeye başladım.

"Batuhan baya bir güzel çocuk. Sarı saçları var. Boyu da on milyon kata kadar uzun."