The cupcake princess

ღ H O O F D S T U K 2

"Brandon."

Ik verstijf meteen. De hagel die ik buiten hoor verdwijnt opeens op de achtergrond.

"Bedoel je Carter, Brandon Carter?"

"Ja, Cupcake"

"WETEN JOUW OUDERS DAT JE DRUGS VERKOOPT!"

Owh crap.

Hij maakt een ondeugende glimlach. "Dus je bent wel mevrouw Cupcake." Ik wil het liefst mezelf een facepalm geven. Ik heb net mezelf aangeven als de gluurder achter de boom.

Ik zit met de populairste jongen van de school in één auto. Met als enige oog getuigen mij, die hem heeft gezien (drugs verkopen). I'm so dead.

"Je gaat me toch niet vermoorden of zo?" zeg ik angstig.

Ik kan nog niet dood gaan voordat ik 16 ben geworden. Dat is over een maand. Dan mis ik de heerlijke chocolade cupcake taart die mijn ouders alvast hebben laten maken.

Ik draai me terug naar Brandon. Zijn haar is al opgedroogd. "Eigenlijk wel, ik moet namelijk al het bewijs wissen van mijn drugsverbanden. Dan moet ik je lichaam begraven in een verlaten kerkhof en je ouders vertellen dat je van een brug bent gesprongen."

Mijn mond valt open. "G-ga je dat e-echt doen?" Ik grijp naar de deur.

Hij begint te lachen. Het lijkt wel of de hele auto mee lacht. Hij zet zijn handen op zijn buik en blijft maar door lachen. Mijn gezicht wordt helemaal rood. "Je bent niet grappig." Zeg ik als hij helemaal is uitgelachen. Mijn wangen zijn nog steeds rood.

Hij veegt zogenaamd een traantje weg. "Ik ga je niet vermoorden, maar...."

Hij leunt zich naar mij voorover zodat er nog maar weinig ruimte tussen ons is. "Ik moet je wat beter in de gaten houden." Hij kijkt mij aan; zijn groene ogen starend naar de mijne. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht.

"Oké..." is het enige wat ik kan zeggen. Ik voel me nog steeds ongemakkelijk bij de ruimte die ik over heb.

"We zijn gearriveerd meneer Carter."

GERED DOOR EDGAR.

Voor de deur staan ze dan.

Pap, mam, Gwen en Kate.

EDGAR RIJD ALSJEBLIEFT DOOR.

"Volgens mij zijn we bij het verkeerde huis." zeg ik. Brandon volgt mijn blik. "Ik denk dat we helemaal goed zijn, toch Edgar?"

Edgar kijkt even naar het navigatiesysteem. "Uw adres is hier mevrouw."

WAAROM EDGAR.

Ik zie Kate enthousiast zwaaien naar ons. Ik kreun maar stap dan de auto uit. Ik word gelijk gebombardeerd door hagel en wind. "FRAMBOZEN MET CUPCAKES!"

Ik zie Brandon ook uitstappen. Hij loopt naar mij toe en maakt de paraplu open. "Nu ben je veilig Cupcake."

"Je hoeft echt niet mee hoor." spoor ik hem aan.

Eigenlijk wil ik liever dat hij meteen weer in zijn privéauto instapt en gelijk weg rijdt. Als hij mij naar de deur zal brengen, weet ik zeker dat hij naar binnen wordt uitgenodigd.

"Een echte heer brengt altijd zijn dame." Zegt hij met zijn beste bekakte stem. Ik moet er van lachen. "Jouw status zegt wat heel anders." Werp ik tegen.

Hij trekt een frons. "Dus mevrouw Cupcake let wel op, op school"

Ik rol met mijn ogen. "Zak."

Hij begint opeens te lopen. "Wacht!" Ik moet dicht bij de paraplu blijven. Of je wilt mijn haar als een ontplofte stekelvarken zien.

"Ik zei wa-"

Ik glijd uit en val naar achter. Ik sta klaar om een harde vloer te voelen. Ik doe mijn ogen dicht en wacht af.

Ik plaats daarvan hoor ik alleen een stem. "Gaat mevrouw Cupcake nog haar ogen open doen?"

Ik luister naar de stem en doe ze voorzichtig open. In plaats van dat ik op een harde vloer zit, ben ik opgevangen door Brandon.

KALKOENEN OP EEN STOKJE.

"Dank je." Mompel ik als ik weer rechtop ga staan. Brandon pakt de gevallen paraplu weer op en houdt het boven onze hoofd.

"Volgens mij kan je beter zelf maar lopen."

Ik kijk hem aan.

"Hoe bedoel je?"

We zijn maar een paar meters vandaan van mijn huis. Maar ik kan de juichende mensen al horen. Gwen zwaait alleen maar en Kate begint op en neer te springen en begint ook opeens te fluiten. Mijn moeder heeft diamantjes in haar ogen en mijn vaders gezicht staat op onweer.

"Oh..." Brandon geeft mijn tas terug -die hij ook had opgevangen- en ook nog de paraplu. "Be safe." Met die woorden draait hij zich om en loopt terug naar de auto.

Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Ik kijk toe hoe hij instapt en dan met de auto weg rijdt.

Dan kijk ik weer naar mijn voordeur.

Nu komt pas de echte horror....

~~~

PEEPS VAN HET GOEDE LEVEN. WAT VINDEN JULLIE VAN BRANDON? :D

JULLIE GAAN HEM NOG BETER LEREN KENNEN HOOR :P

BYE

VERGEET AUB GEEN VOTE TE GEVEN OF EEN LEUK BERICHTJE :D ZE SMELTEN MIJN HART!

xxxx
~chelsea