CHAPTER 30

147 7 0
                                    

30 of Chapters~

New chapter

Four years ago, our life were empty as if something is missing even there not. We smile, we laugh, but still it's not enough. That's when I notice that he is the missing person who could filled our emptiness. When he came back to take us back, I was so glad that I didn't even notice it. He sacrifice his own happiness before just to protect and save me.

Akala ko non tapos na kami at hindi na magkikitang muli, pero gumawa sya paraan pa makasama ulit ako/kami ngayon. Subrang saya ang nararamdaman ko dahil nandito na ulit sya. He didn't cheat, he won't cheat, because he loves me so much to do it.

Totoo ngang kailangan natin palagi ng rason para makausad sa daang tinatahak natin. Kailangan natin ng sapat na rason para magbigay kalakasan saatin pagdating ng panahon ng kahinaan. Kailangan nating matuto na makinig muna sa sinasabi ng iba upang mas maintindihan natin ang mga bagay-bagay.

And also we must learned how to forgive and forget. Lalo na kung wala naman talaga kasalanan sayo ang tao. Kailangan mong matutong magpakababa para sa iba. That's how the world evolve.

You can't clear some things if both of you are not strong enough to handle a difficult situation. Especially, if both of you can't understand each one's sacrifices, or both of you don't know how to listen with each other's thought.

They say, things would be easier if both of you are united, if both of you are helping each other. You'll grow much more if both of you are strong enough to handle a situation together. No one will try to budge the two of you if you are more stronger than before.

And I know, we both strong enough to fight the battle together. We won't budge because we're holding tightly to each other's hand. I trust him now, fully... and I knew he'll do everything just to stay my trust to him.

"You like it?"

I roamed around the house, napaka ganda ng bahay na ipinatayo nya raw para saakin. Hindi naman ito subrang laki, which is yun ang gusto ko, hindi masyadong magarbo ngunit mahahalatang napaka yaman ng titira. Nahiya ako sa sarili, I'm not rich to live in this place.

"Ang ganda," nangingiti lang na sabi ko.

Napangiti naman sya at yumakap mula sa likuran ko. Ipinatong nya rin ang baba sa balikat ko at sabay naming pinagmasdan ang dalawang palapag na bahay.

"I knew you'll like it, though mas gusto ko sana ng mas malaki pa dyan. You know I have lots of money to give you a mansion."

Pinalo ko naman sya sa braso nyang nasa tiyan ko. I didn't like what his saying, this house is enough for me. Subra pa nga eh.

"Kahit bigyan mo pa ako nyan ay hindi ko rin naman tatanggapin, aanhin ko naman ang malaking bahay kung hindi ko kayo nakikita at nakakasama ng anak natin?"

He chuckled a bit and hug me even tighter.

"I know, love. That's why I really love you because your just simple, but a loving wife and mother."

"Ano'ng wife ka dyan!" Muli ko syang hinampas ngunit tatawa tawa lang ito.

Iniwan ko sya sa tapat ng bahay upang pumasok sa loob. Naruon na si Jaime at nauna pang pumasok saamin ng Papa nya, naglalaro na agad ito sa play room na pinagawa din ni Caleb kasama si Shannie.

Umakyat ako sa second floor at hinanap ang play room kung nasaan ang dalawang bata.
And then I found them playing with Lego's. They're having a good time together. Close na close na nga talaga ang dalawa. Paano kase ay palaging nasa amin si Shannie, nakikipaglaro kay Jaime. Ang sabi din kase ni Caleb ay walang magbabantay sa bata kaya dinadala nalang nya. Wala si Shan dahil nasa ibang bansa na naman daw ito, maybe in a casino? Hindi na ito nagmo-modeling dahil huminto na sya. Naglalagi nalang daw ito sa mga casino, at hindi naman daw alam ni Caleb kung saan.

His New Secretary (Good at Pretend Series #1)Место, где живут истории. Откройте их для себя