Endless Love [ProfxStudent]

Chapter 31

Hindi ko pa rin pipiliin ang dorm. I want to make it up to Miss Harriet. The evidence were laid right in front of my eyes. I was in denial, I know. But that is because part of me still wanted to trust my grandmother.

But after seeing the letter that my mother--or should I say my surrogate mother, naging malinaw na rin ang lahat.

The letter clearly stated that she sent a letter to Miss Harriet, saying that she took an abortion. Kaya rin siguro hinanap na lang ni Miss Harriet si mama para gumanti, or to confirmed if it was true. Pero wala na ito ng mahanap nya.

And she stop searching for me, dahil naniwala syang ipinalaglag ako ng mama.

"Don't talk to me," dahil sa inis nya ay marahas syang tumayo. I keep my lips pursed at ng hindi na maka-tiis sa inaakto nya ay nag salita na ako.

"Gusto ko lang namang makasama ang totoong magulang ko. Masama ba yun, ma'am?" Miss Salvidar, who was about to leave me, stop midway.

"Pardon?"

"Yung pinag seselosan mo.." was all I said, keeping myself to smile. Her cheek slightly turn red.

"What?" she huffed.

"It's a long story, but to make it short. Nanay ko si Miss Harriet." saka ko na iku-kwento sa kanya lahat lahat kapag malinaw na rin sa'kin.

"You heard nothing," she said without thinking. "Is this some kind of a prank, Shevaya? Sinasabi mo lang ito kasi you badly wanna be with her? Right?"

"No, ma'am.." dahan dahan akong nag lakad papunta sa kanya. Since I'm taller than her, it's so easy for me to look at her beauty.

"Of course not." pinaniniwala nya pa talaga ang sarili nyang hindi totoo ang sinabi ko. How cute.

"Huwag ka na pong mag-alala, hindi ko sasabihing tinawag mo syang stupid na bruha." tumalim ang tingin nya sa'kin.

"I didn't say that." mariin nyang sabi. Nag kibit ako ng balikat.

"Okay, I heard nothing." she step closer, at dahil malapit na kami sa isa't isa kanina pa ay ramdam ko na ang katawan nitong naka lapat sa katawan ko.

Ramdam na ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming dalawa. Ibang klase, rinig na rinig ko na nga iyong sinabi nya kanina. Ide-deny pa rin.

"Take a rest, you deserve it." pairap nyang sabi bago ako tuluyang iniwan.  Gaya ng sabi nya, tumuloy ako sa kwartong tinutulugan ko kapag nandito ako sa Condo ni Miss.

I took a quick shower and dried my hair.

Saka ko lang naramdaman ang pagod ko ng makahiga ako sa malambot na kama. As if my body feel safe, I close my eyes and let myself rest for a while.

******

Nagulat at napangiwi ako ng saktong pag mulat ng mga mata ko ay nakita ko si Miss Salvidar. I abruptly cover my mouth. Ang lapit kasi.

"I...i need a moment," dali dali akong tumayo at tumakbo papuntang banyo. For some reason, nag tuloy tuloy ang tulog ko. Hindi ako binabangungot, iyong gabing naabutan namin si--lola.

Huminga ako ng malalim saka nag punas ng mukha. Napatingin ako sa malaking salamin dito sa loob ng banyo.

Masakit pa rin.

But I need to keep going.

Hindi ang mundo o ang oras ang maga adjust para sa'kin, hindi ako dapat mapag iwanan.

Yeah, fighting, Shevaya.

Nandito na ako, ang layo na ng narating ko.

Yung utak ko, sumisigaw ng fighting. Sa loob loob ko, if I'll have a chance to donate this life to someone who badly needed it, I'll do it without hesitation e.