Chapter 31

75.6K 2.9K 1.9K
                                    

SHEVAYA

"How dare her offer you her house? How dare her kiss you? How dare her gave you a fucking flying kiss? How dare her flirt with you? At ikaw naman," napa-ayos ako ng upo sa sofa ng bigla ako nitong harapin matapos magpalakad lakad habang naga-rant.

"You just let her naman 'no? Kasi you want it too? Really now, Shevaya? D'you know how old is that woman? Your age is not even half of hers, and you want her?" ang sabi nya I have some explaining to do.

Pero ng dumating kami sa condo nya ay wala na syang ibang ginawa kung hindi laitin si Miss Harriet. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataon para mag salita.

"Mas mayaman lang sa'kin yun, but I'm still younger than her. You got my point?" sunod sunod akong tumango sa tanong nya. "Answer me,"

"Uh, oo?"

"You're not sure 'bout your answer? Why? You do really considering on taking her offer? Titira ka sa kanya?" tumango ako, na mukhang mas ikinagalit nya.

Padabog itong lumapit sa harapan ko.

"What?" yung what nya na 'if your answer is still the same, you'll be dead.'

"Titira ako--" she snap her fingers.

"Come again?" patapusin kaya muna nya ako?

I was trying to explain everything, pero pinapa-iral nya yung init ng ulo nya. Yes, she's beautiful and all, pero ang gusto ko lang ay malaman nyang nanay ko 'yung pinag-seselosan nya.

"Ma'am, let me talk first."

"You're talking nonsense kasi e. Anong sa kanya ka titira?" tumaas ang isang kilay nito. Handa ng hampasin ako ng unang bagay na madampot nya.

Feeling ko gutom lang itong si ma'am, nanliligaw pa nga lang tapos kung maka react parang may kami na.

Sagutin ko na lang kaya?

Hmm..

Napangiti ako sa naisip, may mga taong handa akong tulungan, La. Kahit nang-iwan ka.

"Why are you smiling?" jusko naman, pati pag ngiti ko, issue. "Are you thinking what could be your life with that old woman, ha? Shevaya?"

Like what Miss Harriet said, 21 years kaming nawalay sa isa't isa. It's not bad naman kung babawiin namin yung maraming taon na yun? Pero, kaya ko bang mag adjust? Alam ko naman ang katayuan nya sa buhay, kaya ko bang i-adapt?

"Yes, Miss--aray." napahawak ako sa brasong tinampal nya.

"I hate you!" she was about to walk away when I grab her arm and pull her, making her fell and sit on my lap. Napasinghap sya, maging ako man. Hindi ko rin naman iyon inaasahan.

"Para kang bata," sambit ko.

"Because I am. Compared to that woman, of course." I chuckled.

"Pero mas bata ako." clearly, she got annoyed with my answered. She shifted her weight and lean her back on my chest. Naging komportable rin sya makaraan.

"I'll kill you if you still stick to that plan of yours," marahan kong pinag lalaruan ang buhok nito, malambot, mabango at ang haba.

Ang sarap pang-gigilan.

"Hindi mo kaya,"

"Try me." may pang-hahamon nyang sabi.

"Takot ka nga sa dugo e'." that is what I've noticed. I forcefully closed my eyes, remembering that scene made me anxious. Hindi ko kayang alalahanin ang araw na iyon. Naaawa ako sa Lola ko.

"Shut it, Shevaya. You're trying to change the topic. The dorm that we're offering for every scholar were still open for you, since you declined it the very first day. Pwede ka doon." I shook my head.

Endless Love [ProfxStudent]Where stories live. Discover now