“Where are you?”

Bago tuluyang sumagot si Joaquin, tiningnan na muna niya si Belle habang ito’y payapang natutulog.

“I’m with my friends,” pagsisinungaling niya.

“Really? Alam mo ba kung nasaan si Ms. Annabelle?”

“Oh, sa school kanina oo. Pero ngayon hindi. Dad, I’m sorry I need to go. Tawag na ako ng mga kaibigan ko,” pagmamadali ni Joaquin at tuluyang tinapos ang kanilang pag-uusap.

Halos lumubog sa lupa si Charm sa sobrang kaba dahil hindi niya alam kung saan niya hahanapin si Belle. Hindi nagpasalamat si Charm dahil alam niya at malakas ang kutob niya na magkasama ang dalawang ito. She decided to go out very fast kaya naman bahagyang nadismaya si Jacob sa inasal ni Charm.

“Punyeta! Saan ko hahanapin ang dalawnag iyon?! Baka mapano pa ang anak ni sir!” Bulalas ni Charm habang nasa loob ito ng sasakyan. 

******

PAGOD si Jaica na umupo sa kanyang sofa. Pinagmamasdan niya ang pangalan na nakapaskil sa harapan ng lamesa. 

“Nararanasan ko nang bumili ng mamahalin na damit, bag at kahit anong gusto ko. Pero bakit hindi pa rin masaya? Hindi ba dapat masaya ako kasi nasa harapan ko na ang pera at pangarap ko?” out of the blue, Jaica felt sad and her tears started to linger on her cheek. “Bakit ba ako umiiyak? I should be happy! Pero si Belle? Anong problema nila ni Hugo? Hindi ko na siya makausap ng maayos. Ni hindi siya nagsasabi ng problema niya sa akin!” Asik ni Jaica pagkatapos ay tumayo para kunin ang whiskey sa coffee table.

Ibang-iba na si Jaica ngayon kumpara sa kung paano sila nagsimula ni Belle. Cheap lahat ng pananamit, peke lahat ang alahas at gamit, pero ngayon na lahat ay mamahalin at orihinal. Sa ilang buwan na nakilala nila si Hugo. Marami na itong na-itulong sa kanila lalo sa kanya. Tila ngayon lang nadiskubre ni Jaica ang kakayahan niya sa pag-aaral. Madali siyang turuan lalo na’t napakagaling niyang makipag-usap sa mga investors ni Hugo. Marami rin ang nagtataka kung bakit sa batang edad niya ay pinagkatiwalaan na siya ni Hugo lalo na’t hindi naman ganoon kataas ang credentials niya hindi katulad ng mga nauna sa kanya. Kaya ang ibang mga empleyado sa kumpanya ni Hugo ay ilag at patuloy na kinakalkal ang pinagmulan ni Jaica. 

 Hindi lang pagtatrabaho kung 'di nag-aaral din tuwing linggo ang inaasikaso ni Jaica. Hindi katulad ni Belle dahil ayaw din naman siyang pagtrabahuhin ni Hugo.

Nakailang lagok ng alak si Jaica hanggang sa umupo siya sa swivel chair. She felt tired para bang ayaw na niyang bumangon sa upuan para umuwi. Alas nuebe na ng gabi pero heto at lantang gulay si Jaica.

Mula sa labas ng gusali, nainip si Gael kakahintay kay Jaica kaya naman napagdesisyonan niyang puntahan ito sa opisina.

“Si Ms. Jaica?” tanong ni Gael sa concierge.

“Hindi pa po lumalabas.”

“Hindi ba’t kanina pa ang last meeting niya?”

“Baka po nasa opisina pa. Hindi rin po kasi nag lunch si Ma’am, parang maghapon po yata na puspusan ang pagtatrabaho niya.”

Nagmadali si Gael na mapuntahan si Jaica ngunit nang hawakan niya ang doorknob nito’y nakasara. Patuloy niyang pinihit hanggang sa hindi na nakapaghintay si Gael at kinuha ang universal key.

Sa pagbubukas nito’y naabutan niya si Jaica na umiinom habang nakaupo sa swivel chair. 

“Kanina pa kita hinihintay, Ms. Jaica. Ang sabi sa concierge hindi ka raw nag lunch kakatrabaho.”

“Ganu’n talaga, gusto kong matuto pa,” tugon niya at bakas din sa pananalita ang pagkalasing.

“Let’s go home.”

“Ayokong umuwi. Samahan mo na lang ako rito,” tawag ni Jaica at tinaas ang baso.

Dali-dali naman lumapit si Gael at hinatak ang alak. “You are drunk again. Delikado ka malasing. Halika na,” aya ni Gael at hinatak naman ang dalawang kamay niya ngunit ang kamay ni Jaica ay mabilis na hinatak ang kuwelyo niya papalapit sa mukha.

“Seryoso ka masyado. Ang gwapo-gwapo mo pala kapag malapitan. Liit ng mga mata mo pagkatapos ang tangos ng ilong. Fake ba iyan?”

Umiling na lamang si Gael dahil amoy alak si Jaica. “Let’s go home, maaga ka pa bukas. Kailangan mong umayos. Magkakaroon ng meeting sa jewelry company ni sir. Kailangan mong mahasa, pero hindi mo naman kailangan na laktawan ang tanghalian.”

“Crush talaga kita. Kaso ang dry mo. Bakla ka ba? O si Franklin Hugo ang type mo?”

Umigting ang panga ni Gael dahil napipikon na siya sa kakulitan ni Jaica. Minabuti niyang itayo ito pero mas makulit si Jaica at tinulak siya kaya naman siya’y napaupo sa lamesa.

Parang pusa na gumapang ang kamay ni Jaica sa kanyang binti. Pinigilan ito ni Gael pero heto at tumingkayad si Jaica. He was caught-off guard. She kissed him gently. He was shocked, kaya naman naitulak niya si Jaica. Kumabig ang likuran nito sa pader kaya naman napangiwi ang dalaga sa kirot.

“Aray! Bakla ka nga! Kiss lang ang over acting mo! Bwisit ka!” Sigaw ni Jacia pagkatapos ay kinuha ang bag. Tinalikuran niya si Gael at kahit pagewang-gewang pa itong maglakad, pinilit pa rin niya.

“She kissed me, should I reply? I’m sorry sir… I can’t let her go at this moment,” bulong ni Gael at kinuha ang last shot ng alak. Pagkatapos niya itong tunggain. Nagmadali siyang habulin si Jaica at kinabig ang pintuan.

Unti-unting humarap si Jaica hanggang sa makita niya ang kaliwang kamay ni Gael na nakapatong sa pintuan. Pababa nang pababa hanggang sa ni-lock niya ito. 

Ilang segundo na nag-uusap ang kanilang mga mata hanggang sa hinawakan ni Gael ang mukha ng dalaga. He kissed her, walang tigil hanggang sa tumingkayad si Jaica upang isabit ang magkabilang kamay sa leeg nito. Para bang nagmamadali ang dalawang ito at may hinahabol na oras. Hinatak ni Jaica ang tuxedo coat ni Gael hanggang sa itapon niya ito. Ang puting polo ni Gael na mabilis niyang tinanggal ang butones. 

Paatras nang paatras ang dalawa hanggang sa makarating sa lamesa ni Jaica. Kamuntik bumagsak ang monitor ngunit nasalo ito ni Gael.

“Be careful, Jaica,” he sexily said.

Mas lalong nag-init ang mukha ni Jaica nang buhatin siya ni Gael upang dalhin sa mini sofa nito. She stand still while waiting for him to move. Ang tama ng alak ay kanyang nilalabanan. She saw it, he started to unzipped his pants. 

“Kahit ilang beses na itong nangyari sa akin, bakit parang unang beses lang? Bakit parang ngayon lang ako hinalikan ng may respeto?” bulong ni Jaica kaya yumuko ito.

Magkabilang hinawakan ni Gael ang balikat niya hanggang sa sinimulan nitong itaas ang laylayan ng bestida niya.

They’re both naked, her cold skin started to get hot. She felt it was right even though Gael wasn’t sure what he’s doing. This is his first time to make love, to be tough without courting.

Halos mabakbak ang leather sofa seat cover dahil sa panay ang hatak ni Jaica. Gusto niyang tumili pero pilit din niyang pinipigilan ang sarili. He do it right, halos mabaliw si Jaica at niyakap siya ng napakahigpit. She felt it, his warm touch all over her body including her soul.

“Are you okay? Why are you crying?” tanong ni Gael habang pinagmamasdan ang mukha niya. Umiling lang ang dalaga pagkatapos ay nag-iwan ito ng halik sa kanyang noo.

“Please love me, I will never let you go. I will protect you, Jaica,” pagtatapat ni Gael habang halos masamid ito sa sobrang kaba.

“I love you, Gael…”

Her sweet voice made him weak, his heart started to melt like ice. But his genuine feelings for her started to flame-up. 

“Ohh gosh, Gael!”

His sweet kisses blazed up all over the skin, she felt the magic inside her. Sabay silang naghahabol ng hininga habang nakahiga.

“Take me away, Gael…”

EL HOMBRE MAFIA: Franklin HugoWhere stories live. Discover now