GÜZ SEVDASI (ASKIDA)

12.Bölüm🍁🍂

Merhabalar yeni bölümle geldim. Uzun bir ara oldu bizim için fakat anca yazabildim. Bölüme neredeyse bir ay önce başladım daha sonra bir kısmı silindi, sınavlarım başladı derken sonunda buradayım.

Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin beni motive eden şey sizin yorumlarınız.

Keyifli okumalar 🍂

2 Hafta sonra

Bir hafta önce donanımlı ve bize yakın olan bir hastaneye Cv mi göndermiş bugünde iş görüşmesi için çağırılmıştım. Sorulan sorulara sakinlikle ve açık cevaplar vermiş deneyimlerinden bahsetmiştim. Beni arayacaklarını söyleyerek sıradaki kişiyi içeri almışlardı. Emindim ki benden önce gelen ve benden sonra gelecek olan kişilere de aynısını söyleyeceklerdi ancak içimizden sadece birkaç kişi istediğini alabilecekti.

Seri adımlarla hastaneden çıktığımda karşımda Hazan'ı buldum. Her zaman giydiği takım elbiselerinden kurtulmuş ve üstüne bej renginde boyunlu bir kazak geçirmişti. Altında siyah kot ve bot vardı. Üstünde ise sonbahar mevsimine uygun bir kaban vardı. Giydiği şeyleri herhangi bir mağaza da görüp belki beğenmezdim ancak onun üstünde çok şık duruyordu bu kıyafetler. Adımlarım ona doğru yaklaşırken aklıma bize geldikleri akşam onu öpmem gelmişti. Her aklıma gelişinde yanaklarım kırmızının en koyu tonlarına bürünüyor, üstünde adeta bir kor varmışcasına yanıyordu. Derin nefesler alarak kendimi sakinleştirip havaların soğuması dan dolayı üşüyen ellerimi yanaklarımın üzerine bastırdım.

Kızarıklığın bir nebze olsun geçtiğini düşünürken yanına ulaşmıştım. Yaslandığı kaputtan kalkıp bana birkaç adım yaklaştı.Bu sayede aramızdaki mesafe de azalmış oldu. Son zamanlarda olduğu gibi onu görünce sıklaşan nefesim tekrar rayından çıkmış ve saatlerce koşup bir anda duran bir kişinin nefesi gibi derinleşmişti. Bu bile benim için iyi bir durumdu. Zira ara ara aldığım nefesi geri vermeyi unutmuyor değildim. 'Onu gördüğünde nefesim kesiliyor demiyor da.' diyen iç sesim bende bir gülme isteği yaratmıştı. Bu isteği durduramayıp kıkırdadığımda Hazan da bana ayak uydururcasına tebessüm etmişti.

"Merhaba." Neşeli bir sesle ona selam verdiğimde aynı şekilde karşılık vermiş ve bir anda bana sarılmıştı. "Merhaba Sevda. Nasılsın? Nasıl geçti görüşmen?" Kalın ve sıcak kolları arasındayken sorduğu sorulara açıkçası pek kulak verememiştim. Anın tadını çıkarmak istercesine gözlerimi saniyelik olsa da kapatmış ve kokusunu solumuştum. Saçlarımın arasında soluklarını hissettiğimde gözlerim hızla açılmış daha sonra da sakince kolları arasından sıyrılmıştım. Az daha kalsaydım zaten kolları arasından bayıldığım için çıkamayacaktım.

Yüzüne baktığımda ışıl ışıl parlayan gözlerle bana baktığını gördüm. Ve her zaman olduğu gibi güzel bir şekilde gülümsüyordu. Acaba herkese karşı mı böyle diye düşünmeden edemedim bir an. Muhtemelen bu güler yüzlülüğünü annesinden almıştı çünkü onunda böylesine güzel bir gülümsemesi ve enerjisi vardı.

Ne ara onun hâl ve hareketlerini bu kadar dikkatli inceleyecek bir hâle düştüğümü bilmiyordum ancak onun bu hallerine alışmıştım. Güzel bir alışmaydı benim için. Ona karşı duygusal bir şeyler beslediğimin zaten farkındaydım ancak bu kadar kısa bir sürede olması beni şaşırtıyordu. Çünkü benim bildiğim Sevda flörtten öteye geçmeyen hatta onu bile hayatında bir kere yaşamış bir insandı. Önceliği hep işi, okulu ve özgürlüğü olmuş birini hayatına alacağında bu özgürlüğün kısıtlanacağını düşünmüştü. Fakat şimdi bu duyguların hiçbiri yoktu. Karşımda bana ve yaptıklarıma saygı duyan ve beni teyzesine karşı savunan bir adam vardı.