BTS SECOND CHAPTER: fairytales

08. Safety Zone

•ᴡʜᴇʀᴇ ɪꜱ ᴍʏ ꜱᴀꜰᴇ ᴢᴏɴᴇ•

--

내 20대를 바치며
ငါ့အသက်နှစ်ဆယ်ပိုင်းခြားကို မြှုပ်နှံခဲ့

무궁무진한 삶을 살고 있어
အဆုံးမသတ်တဲ့ဘဝကို ရှင်သန်လျက်ရှိနေ

다 보란 듯, 응답하지만
အကုန် မြင်နေရသလို၊ တုံ့ပြန်နေလည်းပဲ

날 돌아보란 듯, 커지는 이명
ငါ့ကို ပြန်ကြည့်လို့ ပြောသလို၊ ကျယ်လာတဲ့ မြည်သံ

세상은 빠르게 변하고
ကမ္ဘာကြီးက မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြောင်းလဲနေပြီး

그 순간 다르게 외로워
အဲ့ဒီအခိုက်အတန့်မှာ မတူစွာနဲ့ အထီးကျန်တယ်

괴로워, 아군은 없듯
ပင်ပန်းရတယ်၊ မဟာမိတ် မရှိသလို

내 삶이 적, 적 해져가
ငါ့ဘဝဟာ ရန်သူ၊ ရန်သူဖြစ်သွား/ ငါ့ဘဝဟာ အထီးကျန်သွား

[note: word play, 적, 적 해져가- 적적하다]

oh my gosh

발맞춰 살아가지만, 삐걱대
ခြေလှမ်းညှိပြီး နေလာပေမဲ့၊ ချော်လွဲသွား

애써 나를 위해 외치는 듯해
ကြိုးကြိုးစားစား ငါ့အတွက် အော်နေသလိုထင်ရတယ်

'Break a leg'

In my zone, 도심 속 잘 맞춰
In my zone, မြို့ပြမှာဆို တော်တော့်ကို ကိုက်

사람도 만나지만
လူတွေနဲ့လည်း တွေ့ဆုံပေမဲ့

교통정리가 안 된 차들처럼
ယဉ်ထိန်းချုပ်မှုမရှိတဲ့ ကားတွေလိုမျိုး

이리 치이고 저리 치이곤 해
ဒီကိုရိုက်ရင် ဟိုကို ရောက်သွားတယ်

난 왜 없는데? 어디 가면 있는데?
ငါ့မှာ ဘာလို့ မရှိတာလဲ? ဘယ်ကိုသွားရင် ရမှာလဲ?

게임마저 잘 보면 안전지대가 있던데
ဂိမ်းမှာတောင် သေချာကြည့်မယ်ဆို ဘေးကင်းဇုန် ရှိတယ်တဲ့