CHAPTER 35

14.2K 460 42
                                    

Warning: This chapter contains brutality ':)

AUDRESYNE

Matapos patayin ni Zarcaen ng walang puso ang kaaway ay luminga ito ulit para maghanap ng kalaban, pero mata ko ang nahagip nito. I saw how his eyes widened, worry, longing, and affection were all I could read in his cerulean eyes. Mabilis niyang hinakbang ang distansiya namin, nagmamadali pa ito na parang sabik akong yakapin.

Pero bago pa siya makayakap ng tuluyan ay tumalikod na ako at tiningnan ang mga taong niligtas ko sa dungeon. I tried everything to hide the smile on my face.

"Thorgar," turo ko sa lalaking nakatayo sa may di kalayuan namin na kakatapos lang patayin ang kalaban na nakahandusay na ngayon sa likuran niya. Tumingin ito sa akin, his eyes widen and he immediately bows his head down and greets me nervously.

"A-Ano pong maipaglilingkod ko, your highness?" his words made the people shocked.

"Y-Your... highness?" they murmured in surprise and disbelief while looking at me. Doon lang ata nila nakita ang sira-sira kong kapa na suot kaya halos mamutla ang kanilang mga labi.

"Bring at least 10 of your members to send them to their houses. Walang dapat maiiwan. Lahat ay ligtas na makarating sa tahanan nila. Do you copy?" I said seriously.

"Copy, your majesty," sagot nito at yumuko ulit.

I just stared at the people who were looking at me like they'd seen a ghost, but I just gave them a cold stare before I turned my heels. Nakita ko ang lalaking nasa aking harapan at igting na ang panga nito. Halatang hindi nagustuhan ang ginawa kong pag-iwas.

I grinned. "Stop glaring," pang-aasar ko na mas lalong ikinakunot ng kaniyang noo.

"I fucking missed you so much and you were just-" I cut him off by puting my forefinger on his kissable lips.

"Shut up, and hug me," I whispered. Walang pang isang sigundo ay nakayapos na ang kaniyang malaking katawan sa akin, kinukulong ito na parang paboritong unan at tila'y ayaw ng pakawalan.

"Fuck, baby. You're making me worried to death. How are you, hmm? Who fucking kidnapped you? Tell me and I'll gonna cut their bodies into fucking pieces!" he said with a razor-sharp tone.

I just smirked. "I burned them alive."

His brows knitted. "You killed them?"

"I cut their bodies off and burn them alive, Zarcaen."

Kita ko kung paano nanlaki ang kaniyang mata sa aking sinabi. "Damn! My Queen is crueler than me, huh?" he smirked and kiss my lips. Napapikit naman ako at dinama ang aming magkadikit na labi.

While people are having their battle, Zarcaen and I's lips are making their battle too. I moaned when he sucked my tongue and bit my lips. As we separated, we were catching each other's breath. Nagtama ang aming mata, we could see the heat and love in our orbs. Mirroring each eyes' emotions. We have mutual.

Pero isang sigaw ang nagpapabago sa lahat.

"Your majesty, Zarcaen!"

Mabilis ang aking galaw, sa bigat at laki ni Zarcaen ay agad kong naipagpalit ang aming puwesto. Naramdaman ko ang pagtarak ng matulis na bagay sa aking likuran- banda sa puso- kasunod ng pagtulo ng aking dugo sa bibig.

Napuno ng sobrang takot, gulat at pighati ang mga mata ni Zarcaen habang nakatingin sa akin. Tumagos pa ang espada sa aking dibdib na tumama rin sa dibdib ni Zarcaen pero daplis lang ito.

Mabilis niyang naiyapos ang aking katawan nang manglambot ang aking tuhod at patumba na.

"Baby, no! Damn it!" He hugged me tightly as he carried my cheeks using his trembling hand.

She Is Zarcaen'sDove le storie prendono vita. Scoprilo ora