41-Kelid Aynası

196 28 32
                                    

MERHABAAA!

Nasılsınız? Sorarsanız ben yaşıyorum, inşallah yarın daha çok yaşayacağım.

Neyse, bölüm sonunda buluşalım!

İyi okumalar dilerim~

'Vazgeçiyor musun?'

Zihninin en kırık olduğu zamanda duyduğu bu sesi irkilerek karşılamıştı.

Yeşil gözleri korkmuş bir şekilde bulunduğu loş ortamda gezindi ve titreyen elleri uzandığı toprağa saplandı.

"Kim var orada?"diye sordu o, tehditvari bir sesle."Hemen ortaya çık!"

'Vazgeçiyor musun?'

Gözleri şiddetle gezindi ve en yakındaki kutuya patlatan bir lanet fırlattı asasıyla.Tahta kutunun kırılan parçaları etrafa ve ona doğru savrulurken tenini kesip yaralar açmasını umursamıyordu.Uzuvları zaten incecikti, o da zayıftı.Gözlerinin altı mosmordu ve yüzü solgundu.Ölümün eşiğinde gibi gözüküyordu.

Asasını başka bir hedefe doğrulturken ses tekrar duyuldu.'Vazgeçiyor musun?'

O asasını kenara fırlatırken bir çığlıkla kulaklarını kapattı ve kıvrandı yerde."Hayır! Hayır! Hayır! Yapmıyorum! Yapmayacağım!"

'Neyi?'

Genç adamın yeşil gözleri dondu, buz gibi bir örtü indi sanki üstüne."Neyi?"diye tekrarladı hemen sonra, sessizce."Neyi yapmayacağım?"

'Neyden vazgeçmek istiyorsun?'

"Bilmiyorum."diye mırıldandı genç adam, kaybolmuş bir sesle."Hiçbir şey bilmiyorum. Hatırlamıyorum. Bilmiyorum.Vazgeçmek mi?Neyden?Neyi yapmayacağım?"

'Vazgeçiyor musun?'

Yeşil gözler hafifçe parladı."Hayır."

***

Başka bir anda, hıçkırıkların arasından nefes almaya çalışırken ve sırtını tanıdık bir el sıvazlarken duymuştu bu sesi.

'Vazgeçiyor musun?'

"Ne?"diye kekelemişti nefesleri arasından.Sırtını okşayan el durdu, tanıdık mavi gözler girdi görüş alanına.En az hissettiği kadar üzgün gözüküyordu bu gözler.Ama ne olmuştu ki?Genç adam hatırlayamadı."Ne vazgeçmesi?"

Diğer adamın kaşları çatıldı ve dudakları bir şeyleri söylerken hareket etti ama genç adam onu duyamadı.

Sadece ona fısıldayan bu sesi duyuyordu, 'Vazgeçiyor musun?'

Sesi engellemek için kulaklarını kapattı ve tırnakları battı kafa derisine."Sus! Sus! Sus!"

'Yapamam.'dedi ses, acınası bir şekilde.'Sormak zorundayım.Vazgeçiyor musun?'

"H-Hayır."diye kekeledi ve kendini öne atarak mavi gözlü adama sığındı genç adam.İçgüdüleri ona bunu yapmasını söyledi, orada güvende olacağını, bu adamın onu her zaman tutacağını söyledi."Hayır! Sus lütfen.Yapmayacağım. Vazgeçmek yok. Tom burada. Tom'um burada."

"Buradayım."dedi ve ona kollarını sararken kendine çekti mavi gözlü adam."Evet, Harry.Buradayım, vazgeçmek yok.Tom'un burada."

"Tom burada."diye sayıklamaya devam etti genç adam."Vazgeçemem."

Ses hüzünlüydü.'Pekala.'

***

'Vazgeçiyor musun?'

Malédiction D'éternité // TomarryWo Geschichten leben. Entdecke jetzt