Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Redd - Beni Sevdi Benden Çok
İyi okumalar <3
❆
Sonerle birlikte yolda yan yana otobüs durağına doğru yürüyorduk. Son günlerde okuldan çıkar çıkmaz onun evine gitmeyi iyice alışkanlık hâline getirmiş sayılırdım. Elimden geldiğince onu yalnız bırakmamaya çalışıyordum ve Soner de bundan pek de rahatsız gibi durmuyordu.
Bazen birlikte ders çalışıyorduk, daha doğrusu ben çalışıyordum Soner ayıp olmasın diye masada oturup bana eşlik ediyordu. Çalışmadığını bildiğim için en son ona kendi çalıştığım konuların hepsini anlatıyordum ve mecburen de olsa öğrenmek zorunda kalıyordu çünkü üstüne bir ton soru soruyordum. Bir an önce bitsin diye sorularıma cevap verirken ister istemez konuyu öğreniyordu.
Geçen gün bin parçalı yapboz almıştım. Doktoru kafasının dağılması sağlayan aktiviteler yapması gerektiğini söylediğinden beri aklıma gelen her yolu deniyordum. Soner başta yapboza 'enayi işi' dese de ben yapmaya çalışırken dayanamadığından olsa gerek bana katılmış ve benden daha çok sevmişti bu işi. Sesli dile getirmese de ben anlıyordum.
Yapbozun daha dörtte birini ancak tamamlamıştık. Ben yokken Soner yapboza dokunmuyordu, birlikte tamamlamamızı istediğini söylemişti.
Bugün de gittiğimizde muhtemelen ders çalışırdık çünkü yarın Soner'in sınavı vardı. Ayriyetten öğleden sonra da seansa gitmesi gerekiyordu. Şimdilik aldığı ilaçlar onu dizginliyordu ama doktoru, vücudunun yakın bir zamanda yeniden uyuşturucuya ihtiyaç duyacağını ve krize girebileceğini söylemişti. Tedavinin başlarında bunlar normalmiş, önemli olan hastanın kriz anında iradesini koruyup koruyamadığıymış.
Yani her şey bir anda düzelmemişti. Soner hâlâ bir uyuşturucu bağımlısıydı. Bir aydan uzun süredir vücuduna uyuşturucu girmemiş olması bu durumu değiştirmiyor aksine daha da kötüleştiriyordu. Bu kadar zamandan sonra gireceği yoksunluk krizinin şiddeti hepsinden daha fazla olacaktı.
Gerilen kaslarımı hissettiğimde düşüncelerimi ele geçiren kötü ihtimalleri göz ardı ederek yanımda yürüyen Soner'e baktım. Durağa neredeyse varmıştık.
"Soner," diyerek ilgisini çekmeyi amaçladığımda gözleri hızla bana çevrilmişti. "Benim önce eve uğramam lazım." Uzaktan gelen otobüsü işaret edip devam ettim. "Ben buna bineceğim. Bir işim var sonra hemen gelirim."
"Tamam." diyerek onayladı.
Durağa yanaşan otobüse binerek kartımı okuttum ve cam kenarındaki bir koltuğa yerleştim. İçerisi sımsıcaktı, soğuktan donmak üzere olan kemiklerimi ısıtmıştı.
