Belalıyım Diyorum // {HyunHo}

42 🤡- Baba - "Benim karım." -🤡

" Anlat şu olayı adam akıllı Felix."

Duydukları şeyin üzerine hepsinin içeri toplanması sadece birkaç saniye sürmüştü.
Lino oldukça stresli bir şekilde etrafta dönüyor, o ve en yakın arkadaşları dışında kimse olayın ciddiyetini fark edemiyordu.

Felix derin bir nefes almış ve tekrar söze girmişti...

" Bak şimdi, sen bu aralar attığın hikayelerden sonra baban bir ara bizi yanına çağırdı, senin hayatını daha doğrusu aşk hayatını sordu.. bizde yalan söyleyecektik ki atılan hikayeleri düşündük ve evet hayatında bir kız var dedik, hiç öyle bakma abicim erkek diyip oracıkta o tepkiyi kaldıramazdık. Her neyse. Sonra baban tanışmak istediğini falan söyledi,tabi bunlar çok anlık olaylardı, biz babanı oyaladık falan. Ama gerizekalı dostum asla dikkat etmediğin için baban öğrendi, daha doğrusu sizin gittiğiniz hastane babanın en yakın dostuna ait amına koyayım nasıl oldu bilmiyorum ama Hyunjin'in kanserinden tut hastane girişlerine kadar her boku senden benden iyi biliyor, sonra çağırdı bizi tekrar yanına, tabi ben dedim aha yarrağı yedin şimdi. Neyse gittik bu bizle bir konuştu, sonrasında seninle konuşmaya gelecekti ki ani bir işi çıktı, büyük ihtimalle yoldadır."

Felix'in soluksuz anlattığı şeylerin üzerine Jisung suyu uzatmış ve Felix alıp bir yudumda içmişti. Lino sıkıntılı bir nefes alıp saçlarını karıştırmış ve diyecek bir şey bulamamıştı.

" Abi babanın öğrenmesi bu kadar yanlış mı ki?"

" Babam homofobik Chan. Hemde öyle böyle değil. Fena."

" Tamam ama eninde sonunda kabullenmek zorunda kalacaktır?"

Hyunjin onları dinlerken bir şey diyemiyordu, Jisung biraz bekleyip söze girmişti.

" Bana kalırsa ne olursa olsun her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlat bro. Olacağı olur zaten. İstediği kadar karşı çıksın bu aşka engel değil ya oğlum."

Jeongin onlara dönüp,

" Gel bi' de bunu beyefendinin babasına anlat sen. " demiş Jisung karşılık verecek iken kapı çalmıştı.

Herkes ayrı stres yaparken Felix koşarak açmış ve lino'nun babasını içeri buyur etmişti..
Babası odada bulunan beylere kısaca göz gezdirmiş ardından sakin kalmaya çalışır bir hâlde lino'ya bakmıştı.

" Bana olanların hepsinin bir yanlış anlaşılma ya da formalite olduğunu söyle." demişti tok sesi ile.

İlk tepki her şeyi ortaya koyuyordu ama bu kadar yaşanan şeyin üzerine Lino bundan da korkacak değildi.
Babasına saygı duysa bile aşkını elinden alacak kadar boyun eğmezdi.

Derin bir nefes almış,

" Baba.. " diye girmişti söze.Tamamlamasına engel olan şey adamın oradaki gençleri umursamadan oğluna vuruşuydu.

Lino başta kızmadı, ama hepsinin birden ayaklandığını görünce onları eliyle durdurup tekrar konuştu.

" Baba bak-"

" İtibarının nasıl düşeceğinden haberin var mı senin!? Gerçekten bunu yaptın mı! Her şeyi geçtim, sen ! Sen böyle bir çocuk değildin! Nasıl olurda dikkatini bir erkek çekecek kadar kör olursun?! "

" Ne saçmalıyorsun?!"

" Bana bak Min! Ne yapacağını çok iyi biliyorsun! Aksi takdirde elinde şirkete dair hiçbir şey kalmaz anladın mı beni?! Adımızı karalamadan defolup gitmek sana kalmış. "

Herkes onları hayretle izlerken Hyunjin artık araya girmemek için kendini çok zor tutuyordu.

" Şirketin umrumda mı zannediyorsun!? Bana böyle davranma! Seni de şirketini de zerre siklemiyorum! Bak ister anla ister anlama ben kimi seviyorsam onunla birlikte olurum! Sen veya bir başkası söz hakkına sahip değil. "